Dajo: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
{{ Infobox Productie
{{ Infobox Productie
| periode = 2003
| periode = 2003
| archief_link = [http://kortefilmonline.nps.nl/page/detail/kort/video/782182/dajo Beeld en Geluid]
| archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=dajo Beeld en Geluid]
| makers = [[#Makers|Makers]]
| makers = [[#Makers|Makers]]
| genre = [[:Category:korte film|Korte film]]
| genre = [[:Category:korte film|Korte film]]
Regel 7: Regel 7:
| lengte = 08'34''
| lengte = 08'34''
| trivia =  
| trivia =  
| medium = film festival
| medium = bioscoop
| externe_info =
| externe_info =
}}
}}
Regel 16: Regel 16:


Ten tijde van grote rampen en terreur wordt er in Dajo aandacht besteed aan moeilijke thuissituaties. De hoofdpersoon, de tien jarige Rutger, ziet de vriendjes van zijn moeder komen en gaan. Van alle vriendjes krijgt hij cadeaus, als het uit gaat begraaft hij deze in een speciale plek in het bos. Dan krijgt hij een hond, Dajo, ook deze wordt begraven nadat het uit gaat met de bijbehorende man.
Ten tijde van grote rampen en terreur wordt er in Dajo aandacht besteed aan moeilijke thuissituaties. De hoofdpersoon, de tien jarige Rutger, ziet de vriendjes van zijn moeder komen en gaan. Van alle vriendjes krijgt hij cadeaus, als het uit gaat begraaft hij deze in een speciale plek in het bos. Dan krijgt hij een hond, Dajo, ook deze wordt begraven nadat het uit gaat met de bijbehorende man.
===Cast===
Rutger [[Dajo Hogeweg]]
Moeder [[Monic Hendrickx]]
Frank [[Reinout Bussemaker]]


=== Makers ===
=== Makers ===


Regie: [[Hanro Smitsman]]
Regie [[Hanro Smitsman]]


Scenario: [[Anjet Daanje]] en [[Hanro Smitsman]]
Scenario [[Anjet Daanje]] en [[Hanro Smitsman]]
   
   
Producent: [[Mark Bary]]  
Producent [[Mark Bary]]  
 
Camera [[Joost Rietdijk]]
 
Eindredactie NPS [[Marina Blok]]
 
Productieleider [[Iris Hogendijk]]
 


Camera: [[Joost Rietdijk]]


Eindredactie NPS: [[Marina Blok]]


Productieleider: [[Iris Hogendijk]]


=== Achtergrondinformatie ===
=== Achtergrondinformatie ===
Regel 35: Regel 47:
Dajo, een film uit de serie 'Kort!' werd vertoond tijdens het International Film Festival Rotterdam 2004. Het was het eerste echte werk van de regisseur [[Hanro Smitsman]] na de filmacademie. Deze was verbaasd over de prijzen die hij ontving; Dajo won de Grand Prix op het Festival du Court Métrage in Brussel in 2004, en de prijs voor Best Short Film op het Maremetraggio Festival in 2005.  
Dajo, een film uit de serie 'Kort!' werd vertoond tijdens het International Film Festival Rotterdam 2004. Het was het eerste echte werk van de regisseur [[Hanro Smitsman]] na de filmacademie. Deze was verbaasd over de prijzen die hij ontving; Dajo won de Grand Prix op het Festival du Court Métrage in Brussel in 2004, en de prijs voor Best Short Film op het Maremetraggio Festival in 2005.  


De film is gebaseerd op een stuk uit het boek 'Suikerbeest' van [[Anjet Daanje]], het script geschreven door Daanje en Smitsman. 'Dajo' focust op de invloed op Rutger van het komen en gaan van de vriendjes van Rutger's moeder. De film toont de onvrede van Rutger zeer duidelijk, draait er niet omheen en probeert dit niet te verbloemen. Rutger is meedogenloos met betrekking tot de cadeaus van de mannen. Zelfs de hond, een levend wezen, vermoordt en begraaft hij. Dit geeft aan hoe serieus het probleem is, en Smitsman verbloemd niks. Dit is typerend voor zijn werk, hij draait nergens omheen en durft ernstige problemen aan te halen en te verwerken.
De film is gebaseerd op een stuk uit het boek ''Suikerbeest'' van [[Anjet Daanje]], het script geschreven door Daanje en Smitsman. 'Dajo' focust op de invloed op Rutger van het komen en gaan van de vriendjes van Rutger's moeder. De film toont de onvrede van Rutger zeer duidelijk, draait er niet omheen en probeert dit niet te verbloemen. Rutger is meedogenloos met betrekking tot de cadeaus van de mannen. Zelfs de hond, een levend wezen, vermoordt en begraaft hij. Dit geeft aan hoe serieus het probleem is, en Smitsman verbloemd niks. Dit is typerend voor zijn werk, hij draait nergens omheen en durft ernstige problemen aan te halen en te verwerken.
 
De muziek de achter de film zit en de stem van het jongetje zorgen voor een dramatische sfeer.


----
----
Regel 44: Regel 58:


[[category: 2000-2009]]
[[category: 2000-2009]]
[[category: productielijst D | Dajo ]]

Versie van 7 okt 2010 07:16

Periode2003
Beschikbaar in archiefBeeld en Geluid
GenreKorte film
Decennia2000-2009
Lengte08'34
Mediumbioscoop



Beschrijving

Ten tijde van grote rampen en terreur wordt er in Dajo aandacht besteed aan moeilijke thuissituaties. De hoofdpersoon, de tien jarige Rutger, ziet de vriendjes van zijn moeder komen en gaan. Van alle vriendjes krijgt hij cadeaus, als het uit gaat begraaft hij deze in een speciale plek in het bos. Dan krijgt hij een hond, Dajo, ook deze wordt begraven nadat het uit gaat met de bijbehorende man.

Cast

Rutger Dajo Hogeweg

Moeder Monic Hendrickx

Frank Reinout Bussemaker

Makers

Regie Hanro Smitsman

Scenario Anjet Daanje en Hanro Smitsman

Producent Mark Bary

Camera Joost Rietdijk

Eindredactie NPS Marina Blok

Productieleider Iris Hogendijk



Achtergrondinformatie

Dajo, een film uit de serie 'Kort!' werd vertoond tijdens het International Film Festival Rotterdam 2004. Het was het eerste echte werk van de regisseur Hanro Smitsman na de filmacademie. Deze was verbaasd over de prijzen die hij ontving; Dajo won de Grand Prix op het Festival du Court Métrage in Brussel in 2004, en de prijs voor Best Short Film op het Maremetraggio Festival in 2005.

De film is gebaseerd op een stuk uit het boek Suikerbeest van Anjet Daanje, het script geschreven door Daanje en Smitsman. 'Dajo' focust op de invloed op Rutger van het komen en gaan van de vriendjes van Rutger's moeder. De film toont de onvrede van Rutger zeer duidelijk, draait er niet omheen en probeert dit niet te verbloemen. Rutger is meedogenloos met betrekking tot de cadeaus van de mannen. Zelfs de hond, een levend wezen, vermoordt en begraaft hij. Dit geeft aan hoe serieus het probleem is, en Smitsman verbloemd niks. Dit is typerend voor zijn werk, hij draait nergens omheen en durft ernstige problemen aan te halen en te verwerken.

De muziek de achter de film zit en de stem van het jongetje zorgen voor een dramatische sfeer.