De stuiter: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 11: Regel 11:
| externe_info =
| externe_info =
}}
}}
[[Bestand:De stuiter.jpg]]
[[Bestand:De_Stuiter,_1971.jpg]]
Still uit De Stuiter (1971)
<br clear="all" />
<br clear="all" />



Huidige versie van 1 sep 2017 om 12:47

Periode1971
Beschikbaar in archiefBeeld en Geluid
GenreKorte film
Decennia1970-1979
Lengte10 minuten
MediumBioscoop, 35mm, kleur

De Stuiter, 1971.jpg Still uit De Stuiter (1971)

Beschrijving

Als een jongetje zijn magische stuiter ziet wegrollen en in de grote-mensen-wereld terecht ziet komen, is hij vastbesloten hem terug te krijgen. Op zijn step volgt hij iedereen die het kleinood in handen krijgt: de voerman, de treinconducteur, de generaal op inspectie, die de stuiter achteloos in een kanon gooit dat afgeschoten wordt. Geen snelle trein, geen bataljon soldaten kan de jongen tegenhouden; de stuiter zal weer van hem zijn.

Cast

Met Alexander Vinkenoog, Julika Hulsebos, Fabienne Vrijman, Pief Weyman, Eldert van Oosten

Makers

Scenario en regie Jan Oonk

Camera Egbert Altena

Camera-assistent Albert van der Wildt

Montage Astrid Weyman

Muziek Thijs van Leer, Hans Cleuver, Martijn Dresden (Focus)

Muziekopname André van der Water

Productieleider Dick Mandersloot

Productie-assistentie Marry den Heijer, Richard Brink, Frits van der Sman, Jonne Severijn, Coen Scheen, Harry Voorveld

Kostuums Tine van Oosten en Nicole Vrijman

Titels Rupert van der Linden

Productie Nico Crama

Met financiële bijdrage van Celanese Corporation, USA en Ministerie CRM

Achtergrondinformatie

Bert Hogenkamp stelt in zijn boek over Crama (2004) dat qua thematiek, filmstijl en muziek (van Thijs van Leer) deze film helemaal de Zeitgeist van het einde van de jaren zestig ademde: een jongetje, dat zijn magische stuiter ziet wegrollen, beleeft allerlei avonturen in de ‘grote-mensen-wereld’ in zijn zoektocht om het kleinood terug te krijgen.

Simon Vinkenoog, wiens zoon Alexander de hoofdrol speelde, prees de ‘psycho-fysiologische kamera’ van Jan Oonk, maar op het Filmfestival van Cannes was er na afloop zowel applaus als boegeroep. Telegraaf-journalist Henk ten Berge vond beide uitingen ‘begrijpelijk’.

Toch kreeg De stuiter van de jury in Cannes een eervolle vermelding. Ook won hij prijzen op andere buitenlandse festivals en kreeg daardoor met name in de Verenigde Staten, waar hij gezien werd als opvolger van de Franse kinderfilm Le Ballon Rouge (Albert Lamorisse, 1954), een succesvol roulement.

Prijzen

Premio di qualità - Rome 1971

Mention du Jury - Cannes 1971

Mention et prix de qualité - Centre National de la Cinématographie, Paris 1972

Prize for best short film, best photography and best acting - 2e Int. Fest. voor Kinderfilms, Panama 1972

1e prijs kinderjury "La Cocotte d'Argent" - Festival international du court métrage pour la jeunesse, Paris 1972

Blue Ribbon Award - American Film Festival

Chris Statuette - Columbus Film Festival, USA

Ehrendiplom - Viennale 1972