Dick Walda: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(3 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{ Infobox Persoon
{{ Infobox Persoon
| illustratie =  
| illustratie = FTA001065984_005_con.png
| naam      = Dick Walda
| naam      = Dick Walda
| geboorte_datum  = 7 april 1940
| geboorte_datum  = 7 april 1940
Regel 11: Regel 11:
| werkt_samen_met =   
| werkt_samen_met =   
| trivia =  
| trivia =  
| onderschrift =  
| gallery = [[Gallery: Dick Walda|Gallery]]
| onderschrift = Dick Walda (1990)
| externe_info =  
| externe_info =  
| catalogus = [[Dick Walda in de media]]
| catalogus = [[Dick Walda in de media]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Dick Walda]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Dick Walda]]
}}
}}


Dick Walda groeit  op in een arbeidersgezin te Amsterdam. Hij gaat  naar de MULO, waar hij enkele jaren een grafische opleiding volgt. Na een aantal omzwervingen gaat hij schrijven.  
Dick Walda groeit  op in een arbeidersgezin te Amsterdam. Hij gaat  naar de MULO, waar hij enkele jaren een grafische opleiding volgt. Na een aantal omzwervingen gaat hij schrijven.  


Als schrijver debuteert  Walda in 1966 met een verhaal in De Maatstaf.  Na het schrijven van enkele verhalenbundels komt hij in 1969 terecht bij de VARA radio. Onder leiding van Ad Löbler die de VARA hoorspelen duidde als sociaal realisme, schrijft Walda uiteindelijk ruim honderd hoorspelen voor de radio. Deze hoorspelen zijn voornamelijk gedramatiseerde documentaires.
Als schrijver debuteert  Walda in 1966 met een verhaal in ''De Maatstaf''.  Na het schrijven van enkele verhalenbundels komt hij in 1969 terecht bij de [[VARA]]-radio. Onder leiding van [[Ad Löbler]] die de VARA hoorspelen duidt als sociaal realisme, schrijft Walda uiteindelijk ruim honderd hoorspelen voor de radio. Deze hoorspelen zijn voornamelijk gedramatiseerde documentaires.


Via [[Ad Löbler]] komt hij zonder enige ervaring terecht bij de televisie, waar Walda onder leiding van Herman Fortuin en Kruithof aan het werk gaat. Hij maakt zijn debuut met de serie ''[[Waaldrecht]]'' (1973), een serie die bestaat uit twaalf afleveringen. Walda schrijft drie afleveringen voor de serie, (tot de andere schrijvers van Waaldrecht behoort onder andere Kees Holierhoek).
Via Ad Löbler komt hij zonder enige ervaring terecht bij de televisie, waar Walda onder leiding van Herman Fortuin en Kruithof aan het werk gaat. Hij maakt zijn debuut met de serie ''[[Waaldrecht]]'' (1973), een serie die bestaat uit twaalf afleveringen. Walda schrijft drie afleveringen voor de serie, (tot de schrijvers van ''Waaldrecht'' behoort onder andere [[Kees Holierhoek]]).


Hoewel Walda zich nooit vast heeft verbonden aan een omroep, schrijft hij het meeste van zijn werk voor de NOS, daarnaast schrijft hij nog een enkele keer een televisiespel voor de VARA , IKON, TROS en de NCRV.   
Walda heeft zich nooit vast verbonden aan een omroep. Het meeste schrijft hij voor de [[NOS]]. Daarnaast schrijft hij nog een enkele keer een televisiespel voor de VARA , [[IKON]], [[TROS]] en de [[NCRV]].   
Voor de NOS schrijft hij de zesdelige serie ''[[De Wolvenman]]''(1974), de enige serie die de NOS in die tijd produceert. ''De Wolvenman'' gaat over de problematiek die Walda ziet in het ouder worden; het vereenzamen en het verliezen van een maatschappelijke functie. In de serie wordt deze problematiek gerepresenteerd door hoofdpersoon Otto Atsma.  Atsma is het soort personage dat regelmatig terug komt in het werk van Walda; de underdog. Dit thema kan gezien worden als de rode lijn in het werk van Dick Walda.  
Voor de NOS schrijft hij de zesdelige serie ''[[De Wolvenman]]'' (1974), de enige serie die de NOS in die tijd produceert. ''De Wolvenman'' gaat over de problematiek die Walda ziet in het ouder worden; het vereenzamen en het verliezen van een maatschappelijke functie. In de serie wordt deze problematiek gerepresenteerd door hoofdpersoon Otto Atsma.  Atsma is het soort personage dat regelmatig terug komt in het werk van Walda; de underdog. Dit thema kan gezien worden als de rode lijn in zijn werk.  


Naast ''De Wolvenman'' schrijft Walda acht eenakters voor de NOS, waaronder ''[[Wassen en Föhnen]]'' over de problemen van kleine zelfstandigen (1975), ''[[En wie krijgt de kat?]]'' een televisie spel over een stel dat van elkaar vervreemdt (1981), ''[[Een vlieger voor god]]'' over de uitbraak van een polio-epidemie (1981), ''[[Op het eerste gezicht]]'' over de afhankelijkheid van psychiatrische patiënten (1983).  
Naast ''De Wolvenman'' schrijft Walda acht eenakters voor de NOS, waaronder ''[[Wassen en föhnen]]'' over de problemen van kleine zelfstandigen (1975), ''[[En wie krijgt de kat?]]'' een televisie spel over een stel dat van elkaar vervreemdt (1981), ''[[Een vlieger voor God]]'' over de uitbraak van een polio-epidemie (1981), ''[[Op het eerste gezicht]]'' over de afhankelijkheid van psychiatrische patiënten (1983).  


In 1981 schrijft hij in opdracht van de VARA mee aan de televisieserie ''[[de Lemmings]]''. De Lemmings werd net als ''Waaldrecht'' door verschillende auteurs geschreven; vier auteurs schrijven elk drie volledige afleveringen van de serie.  
In 1981 schrijft hij in opdracht van de VARA mee aan de televisieserie ''[[De Lemmings]]''. Deze serie wordt net als ''Waaldrecht'' door verschillende auteurs geschreven; vier auteurs schrijven elk drie volledige afleveringen van de serie.  


De meerderheid van Walda’s werk speelt zich af in de stad, en hij zegt zich dan ook te laten inspireren door wat om hem heen gebeurt en wat leeft onder de ‘gewone’ mensen. Hij stelt zelf dan ook niet te schrijven voor dokters en advocaten, de problemen die zij hebben komen niet overeen met de kwesties die Walda in zijn spelen verwerkt.
De meerderheid van Walda’s werk speelt zich af in de stad, en hij zegt zich dan ook te laten inspireren door wat om hem heen gebeurt en wat leeft onder de ‘gewone’ mensen. Hij stelt zelf dan ook niet te schrijven over dokters en advocaten. De problemen die zij hebben komen niet overeen met de kwesties die Walda in zijn spelen verwerkt.


Dick Walda was actief binnen de radio en televisie wereld vanaf eind jaren ’60 tot begin jaren ’90. Begin jaren ’90 schreef Walda nog enkele hoorspelen voor de NOS en de IKON.  
Dick Walda is actief geweest binnen de radio en televisie wereld vanaf eind jaren zestig tot begin jaren negentig. Begin jaren negentig schrijft hij nog enkele hoorspelen voor de NOS en de IKON.  




[[Category: Personen|Walda, Dick]] [[Category: Tekstschrijver|Walda, Dick]]  [[Category: Scenarioschrijver|Walda, Dick]]
[[Category: Personen|Walda, Dick]] [[Category: Tekstschrijver|Walda, Dick]]  [[Category: Scenarioschrijver|Walda, Dick]]

Huidige versie van 21 jun 2013 om 11:39

Dick Walda (1990)

NaamDick Walda
GeborenAmsterdam, 7 april 1940
Functies tekstschrijver scenarioschrijver
Bekend vanDe Wolvenman, Waaldrecht, De lemmings, Raven onderweg.
Periode actief1969-2001
GalleryGallery

Dick Walda in de media
Oeuvre van Dick Walda

Dick Walda groeit op in een arbeidersgezin te Amsterdam. Hij gaat naar de MULO, waar hij enkele jaren een grafische opleiding volgt. Na een aantal omzwervingen gaat hij schrijven.

Als schrijver debuteert Walda in 1966 met een verhaal in De Maatstaf. Na het schrijven van enkele verhalenbundels komt hij in 1969 terecht bij de VARA-radio. Onder leiding van Ad Löbler die de VARA hoorspelen duidt als sociaal realisme, schrijft Walda uiteindelijk ruim honderd hoorspelen voor de radio. Deze hoorspelen zijn voornamelijk gedramatiseerde documentaires.

Via Ad Löbler komt hij zonder enige ervaring terecht bij de televisie, waar Walda onder leiding van Herman Fortuin en Kruithof aan het werk gaat. Hij maakt zijn debuut met de serie Waaldrecht (1973), een serie die bestaat uit twaalf afleveringen. Walda schrijft drie afleveringen voor de serie, (tot de schrijvers van Waaldrecht behoort onder andere Kees Holierhoek).

Walda heeft zich nooit vast verbonden aan een omroep. Het meeste schrijft hij voor de NOS. Daarnaast schrijft hij nog een enkele keer een televisiespel voor de VARA , IKON, TROS en de NCRV.

Voor de NOS schrijft hij de zesdelige serie De Wolvenman (1974), de enige serie die de NOS in die tijd produceert. De Wolvenman gaat over de problematiek die Walda ziet in het ouder worden; het vereenzamen en het verliezen van een maatschappelijke functie. In de serie wordt deze problematiek gerepresenteerd door hoofdpersoon Otto Atsma. Atsma is het soort personage dat regelmatig terug komt in het werk van Walda; de underdog. Dit thema kan gezien worden als de rode lijn in zijn werk.

Naast De Wolvenman schrijft Walda acht eenakters voor de NOS, waaronder Wassen en föhnen over de problemen van kleine zelfstandigen (1975), En wie krijgt de kat? een televisie spel over een stel dat van elkaar vervreemdt (1981), Een vlieger voor God over de uitbraak van een polio-epidemie (1981), Op het eerste gezicht over de afhankelijkheid van psychiatrische patiënten (1983).

In 1981 schrijft hij in opdracht van de VARA mee aan de televisieserie De Lemmings. Deze serie wordt net als Waaldrecht door verschillende auteurs geschreven; vier auteurs schrijven elk drie volledige afleveringen van de serie.

De meerderheid van Walda’s werk speelt zich af in de stad, en hij zegt zich dan ook te laten inspireren door wat om hem heen gebeurt en wat leeft onder de ‘gewone’ mensen. Hij stelt zelf dan ook niet te schrijven over dokters en advocaten. De problemen die zij hebben komen niet overeen met de kwesties die Walda in zijn spelen verwerkt.

Dick Walda is actief geweest binnen de radio en televisie wereld vanaf eind jaren zestig tot begin jaren negentig. Begin jaren negentig schrijft hij nog enkele hoorspelen voor de NOS en de IKON.