Digitale camera

Uit B&G Wiki
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

Digitale camera Tegenwoordig zijn veel mensen in het bezit van een digitale camera, zij het voor foto’s of om bewegende beelden vast te leggen. Het verschil met de oude analoge techniek waar lichtgevoelige film (Super 8, of Dubbel 8 film) of cassette-magneetband gebruikt wordt is enorm. In de digitale camera komt het licht via de lens in het binnenste van de camera en valt op een zogenaamd CCD, een Charge Coupled Device. In het Nederlands een Lading Gekoppeld Apparaat.

opbouw

De CCD-chip is opgebouwd uit een groot aantal lichtgevoelige elementen die netjes heel dicht op elkaar zijn geplaatst. Zo’n element is een halfgeleider van een metaaloxyde en het is in staat om elektrische lading op te slaan. Men kan zeggen dat dit element dezelfde functie heeft als een condensator.

licht naar spanning

Licht bestaat uit fotonen. Het aantal fotonen dat op een element valt bepaalt de lading die erin wordt opgeslagen. Het CCD zet dus licht direct om in een elektrische lading. Er is een groot verschil in lading tussen de hoogste en laagste waarde. Het CCD kan 256 gradaties onderscheiden. Dit wordt wel 8-bit genoemd, 2 tot de achtste macht. Ieder element van dit CCD wordt een pixel genoemd. Meer pixels betekent dus ook meer detail in het beeld, en dus een scherper beeld. De elektronica in de camera “leest” nu methodisch de opgeslagen ladingen rij voor rij en verwerkt deze tot digitale informatie die wordt opgeslagen in het geheugen van de camera. Dat gaat echter niet zonder eerst een bewerking uit te voeren. Aangezien de lading in het CCD in feite een analoog karakter heeft, moet het eerst worden gedigitaliseerd. Dit gebeurt in een omzetter. Het beeld moet daarna worden gecomprimeerd zodat er minder geheugenruimte nodig is.

opslag van beelden

Met de aanmaak van GIF- en TIFF-bestanden kan de beeldruimte met behoud van alle beeldinformatie met meer dan de helft worden teruggebracht. Wordt een bestand verkleind met een factor 40 dan spreekt men van JPEG bestanden. Deze bestanden worden opgeslagen in het geheugen. Dat kan een ingebouwd geheugen zijn of de SD geheugenkaart. Het verwerkte signaal is ook direct beschikbaar aan de uitgang van de camera die met een kabel kan worden aangesloten op een monitor zodat het beeld van elders bekeken kan worden. Dit is bijvoorbeeld handig bij bewakingscamera’s in bedrijven of op de openbare weg en uitgaansgebieden. Omdat de digitale camera weinig bewegende onderdelen heeft is de storinggevoeligheid klein. Een ander voordeel van deze digitale techniek is dat het opgenomen beeld direct kan worden terug gekeken om te controleren of het aan de verwachting voldoet. Wanneer de consument de geheugens thuis uitleest en de inhoud overzet op zijn computer en deze vervolgens bewerkt tot fotoreportage of filmverslag zal het resultaat snel beschikbaar zijn omdat er niet meer gewacht hoeft te worden tot de film is ontwikkeld.