Gloeilamp

het begin

Thomas Alva Edison wordt algemeen genoemd als de uitvinder van de gloeilamp. Hij was echter niet de enige. In de negentiende eeuw ontdekt de Duits-Amerikaanse wetenschapper Heinrich Göbel dat een elektrische stroom een dunne draad zo sterk kan verhitten dat deze gloeit. Hij maakt er de eerste gloeilamp van. In Engeland gaat Joseph Swan op zoek naar een draad die lang heel blijft. Hij gebruikt een kooldraad die sterker bestand is tegen hitte. Hij plaatst de draad in een luchtledige glazen bol zodat de draad niet verbrandt. Hij krijgt hier in Engeland een patent op. In de Verenigde Staten is Thomas Alva Edison met dezelfde onderzoekingen bezig.

wolfraam

Later wordt de koolstofdraad vervangen door het metaal wolfraam. De vacuüm bol wordt voorzien van gevuld met een gas dat de gloeidraad beschermt. De wolfraam draad wordt in een spiraal gewonden en tussen de twee elektroden gehangen, soms ondersteund met een extra pootje.

het einde

De gloeilamp is niet erg energiezuinig en is langzaam aan het verdwijnen om plaats te maken voor de moderne LED verlichting, die veel zuiniger is. In radiolampen zitten ook gloeidraden. Ook deze lampen hebben grotendeels het veld moeten ruimen, in dit geval voor de halfgeleidertechniek.