Ground plane antenne: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
Een ground plane (grondvlak) antenne bestaat uit een verticale poot, het stralende deel van de antenne, en daaronder een aantal schuin aflopende staafjes die dienen als grondvlak. Dat grondvlak is een soort spiegel voor de straler. Dit zorgt ervoor dat het signaal zo efficiënt mogelijk wordt uitgestraald of het ontvangen signaal zo sterk mogelijk wordt afgegeven aan de kabel. De lengte van de straler is  een kwart [[golflengte]] zodat er geen [[staande golven]] worden veroorzaakt. Omdat het een rondstralende antenne is, hij heeft geen [[richteffect]], wordt hij zo hoog mogelijk geplaatst.  
De ground plane antenne bestaat uit de volgende onderdelen: Een staaf metaal van een kwart golflengte lang staat verticaal. Aan de basis bevinden zich een aantal schuin aflopende staafjes die ook een kwart golf lang zijn. De verticale staaf is verbonden met de kern van een [[coax kabel]], de radialen zijn verbonden met de mantel van de kabel. De antenne is verticaal gepolariseerd en rondom gevoelig. Er is dus geen [[richteffect]]. Het uitgezonden signaal verplaatst zich in een redelijk vlakke baan langs de grond. Bij een dipool is een deel van het signaal omhoog gericht en verdwijnt in de ruimte.
Om de afmetingen niet de pan te laten uitrijzen wordt de ground plane doorgaans gebruikt in het frequentiegebied vanaf 87 MHz. De golflengte hier is ongeveer drie meter en neemt af naarmate de frequentie stijgt. De verbinding met de zender of ontvanger gaat met een [[coax kabel]].
 
 
De verticale staaf is eigenlijk de helft van een dipool. De radialen fungeren als de andere helft van de dipool. Dit verbetert de gevoeligheid. Zo kan deze antenne hoog boven de grond goed werken. Een verticale antenne zonder radialen moet dicht boven een geleidend oppervlak worden opgesteld zodat bijvoorbeeld een vochtige bodem als andere dipoolhelft kan dienen. We spreken dan van een zogenaamde Marconi-antenne.
 
[[Categorie: Apparaat]]
[[Categorie: Apparaat]]

Versie van 2 jul 2018 08:42

De ground plane antenne bestaat uit de volgende onderdelen: Een staaf metaal van een kwart golflengte lang staat verticaal. Aan de basis bevinden zich een aantal schuin aflopende staafjes die ook een kwart golf lang zijn. De verticale staaf is verbonden met de kern van een coax kabel, de radialen zijn verbonden met de mantel van de kabel. De antenne is verticaal gepolariseerd en rondom gevoelig. Er is dus geen richteffect. Het uitgezonden signaal verplaatst zich in een redelijk vlakke baan langs de grond. Bij een dipool is een deel van het signaal omhoog gericht en verdwijnt in de ruimte.


De verticale staaf is eigenlijk de helft van een dipool. De radialen fungeren als de andere helft van de dipool. Dit verbetert de gevoeligheid. Zo kan deze antenne hoog boven de grond goed werken. Een verticale antenne zonder radialen moet dicht boven een geleidend oppervlak worden opgesteld zodat bijvoorbeeld een vochtige bodem als andere dipoolhelft kan dienen. We spreken dan van een zogenaamde Marconi-antenne.