Henk Terlingen: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 16: Regel 16:
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Henk Terlingen]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Henk Terlingen]]
}}
}}
Henk Terlingen was een sportverslaggever en radio/televisie presentator, getrouwd met Mia Mathot en hebben één zoon David. Zijn oudere broer Bernard verzamelt oude buizen radio's die Henk's liefde voor de radio mede bepaald had. Henk begon zijn omroep carrière bij de KRO met een verzoekplatenprogramma in de zestiger jaren en presenteerde een live programma elke maandagochtend vanuit Krasnapolski in Amstedam. Als begin tune werd "Monday Monday van de Mamma's and the Papa's" gebruikt waarin Henk het slot vol praatte. Henk hield ervan alles recht voor z'n raap te zeggen. Introduceerde een nieuwe manier van presenteren en noemt zich zelf Hullikie Dullekie of Harry de Harige Aap. In 1966 neemt hij samen met Peter Koelewijn een plaat op met de A-kant Hullekie Dullekie en gebruikte deze namen ook in zijn programma's. Na zijn KRO debut gaat hij over naar de NOS radio waar hij de Woensdagavond-show presenteerde en kwam regelmatig in botsing met de leiding van de NOS, die hij Reet van Behaar bleef noemen i.p.v. Raad van Beheer. De Woensdagavond-show werd Paul Meier-show, genoemd naar de de stationmanager van de Fin Air in Nederland. Henk was een talenwonder naast de voortreffelijke beheersing van de Nedrlandse taal spreekt Henk meerdere talen, of doet alsof hij ze spreekt door geluiden te produceren die op de vreemde taal lijken en as een kei in het immiteren van mensen. Hij sprak vloeiend Fins, ondanks het feit dat men hem op school nooit heeft kunnen betrappen op het maken van huiswerk. Henk is geen fan van alle muziek en had er een gewoonte van gemaakt om in elke Woensdagavond-show de "Glimlach van een Kind" gezongen door Willy Alberti te draaien en op vollekracht door het lied heen te praten en commentaar te leveren. Henk werd een bekende Nederlander door zijn presentatie samen met Chiet Titulaer van de Maanlandingen op Televisie. Hij kon zijn presentatie- en taal kwaliteiten helemaal waarmaken door intergraal het Amerikaanse verslag te vertalen voor de Nederlandse kijkers en verwierf daarmee de naam "Apollo Henkie". Hij presenteerde Sport in Beeld, de voorganger van Studio Sport en de radio-uitzendingen van de Olympische Spelen en deed verslag vanaf de motor voor Radio Tour de France tot 1974. Henk had een drankprobleem, dronk al vanaf zijn 8ste jaar en rookte veel. Hij moest steeds vaker "gelijmd worden met een fles jenever" om het programma af te maken. Dat was funest voor zijn stem, die ging zover achteruit dat presenteren voor radio en televisie onmogelijk werd. Hij stopte met het omroepwerk en ging zich toeleggen op PR- en Redactiewerk. Na zijn veertigste dronk hij geen druppel meer en besloot te hertrouwen met Mia die hem eerder door zijn drankgebruik had verlaten.
Er werd een ongeneeslijke longaandoening geconstateerd en zijn gezondheid ging snel achteruit. Hij wist dat genezing onmogelijk zou zijn en besloot tot euthanasie. Henk nodigde alle vrienden om afscheid te nemen uit tijdens een lunch, voordat hij in huislijke kring zal overlijden op 54 jarige leeftijd.
Zijn inzet voor de ruimtevaart in Nederland werd in 2007 beloond met de vernoeming van planetoïde (12135) Terlingen.
[[Category:Personen|Terlingen, Henk]] [[Category:Verslaggever|Terlingen, Henk]] [[Category:Presentator|Terlingen, Henk]]

Versie van 17 nov 2010 14:49

Henk "Apollo Henkie" Terlingen in 1968.


Henk Terlingen was een sportverslaggever en radio/televisie presentator, getrouwd met Mia Mathot en hebben één zoon David. Zijn oudere broer Bernard verzamelt oude buizen radio's die Henk's liefde voor de radio mede bepaald had. Henk begon zijn omroep carrière bij de KRO met een verzoekplatenprogramma in de zestiger jaren en presenteerde een live programma elke maandagochtend vanuit Krasnapolski in Amstedam. Als begin tune werd "Monday Monday van de Mamma's and the Papa's" gebruikt waarin Henk het slot vol praatte. Henk hield ervan alles recht voor z'n raap te zeggen. Introduceerde een nieuwe manier van presenteren en noemt zich zelf Hullikie Dullekie of Harry de Harige Aap. In 1966 neemt hij samen met Peter Koelewijn een plaat op met de A-kant Hullekie Dullekie en gebruikte deze namen ook in zijn programma's. Na zijn KRO debut gaat hij over naar de NOS radio waar hij de Woensdagavond-show presenteerde en kwam regelmatig in botsing met de leiding van de NOS, die hij Reet van Behaar bleef noemen i.p.v. Raad van Beheer. De Woensdagavond-show werd Paul Meier-show, genoemd naar de de stationmanager van de Fin Air in Nederland. Henk was een talenwonder naast de voortreffelijke beheersing van de Nedrlandse taal spreekt Henk meerdere talen, of doet alsof hij ze spreekt door geluiden te produceren die op de vreemde taal lijken en as een kei in het immiteren van mensen. Hij sprak vloeiend Fins, ondanks het feit dat men hem op school nooit heeft kunnen betrappen op het maken van huiswerk. Henk is geen fan van alle muziek en had er een gewoonte van gemaakt om in elke Woensdagavond-show de "Glimlach van een Kind" gezongen door Willy Alberti te draaien en op vollekracht door het lied heen te praten en commentaar te leveren. Henk werd een bekende Nederlander door zijn presentatie samen met Chiet Titulaer van de Maanlandingen op Televisie. Hij kon zijn presentatie- en taal kwaliteiten helemaal waarmaken door intergraal het Amerikaanse verslag te vertalen voor de Nederlandse kijkers en verwierf daarmee de naam "Apollo Henkie". Hij presenteerde Sport in Beeld, de voorganger van Studio Sport en de radio-uitzendingen van de Olympische Spelen en deed verslag vanaf de motor voor Radio Tour de France tot 1974. Henk had een drankprobleem, dronk al vanaf zijn 8ste jaar en rookte veel. Hij moest steeds vaker "gelijmd worden met een fles jenever" om het programma af te maken. Dat was funest voor zijn stem, die ging zover achteruit dat presenteren voor radio en televisie onmogelijk werd. Hij stopte met het omroepwerk en ging zich toeleggen op PR- en Redactiewerk. Na zijn veertigste dronk hij geen druppel meer en besloot te hertrouwen met Mia die hem eerder door zijn drankgebruik had verlaten. Er werd een ongeneeslijke longaandoening geconstateerd en zijn gezondheid ging snel achteruit. Hij wist dat genezing onmogelijk zou zijn en besloot tot euthanasie. Henk nodigde alle vrienden om afscheid te nemen uit tijdens een lunch, voordat hij in huislijke kring zal overlijden op 54 jarige leeftijd. Zijn inzet voor de ruimtevaart in Nederland werd in 2007 beloond met de vernoeming van planetoïde (12135) Terlingen.