Kinderen van Waterland: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 90: Regel 90:
===Achtergrondinformatie===
===Achtergrondinformatie===


De serie is geproduceerd en geschreven door [[Burny Bos]] (1944), die met ''Kinderen van Waterland'', na zes jaar bij ''[[Villa Achterwerk]]'' te hebben gewerkt, haar eerste kinderdramaserie maakt. De serie is geregisseerd door [[Ben Sombogaart]] (1947), die aanvankelijk documentairemaker is, maar zich vanaf begin jaren '80 van de vorige eeuw richt op het maken van jeugd films en series en in 1993 wordt bekroond met het [[Gouden Kalf]] in de categorie Beste Regisseur voor de film ''[[Het zakmes]]''. Deze film wint ook een internationale Emmy Award in 1993. Sombogaart werkt al eerder samen met [[Burny Bos]] bij onder andere ''[[Mijn vader woont in Rio]]'' (1989) en ''[[Buurman Bolle]]'' (1989). Na ''Kinderen van Waterland''  zouden Bos en Sombogaart nog regelmatig met elkaar samenwerken, vaak zeer succesvol zoals de films ''[[Abeltje]]'' (1998),  ''[[Mijn Franse tante Gazeuse]]'' (1996) en de hierboven reeds genoemde ''Het zakmes'' (1993). In 1995 verschijnt er een vervolg op de serie ''Kinderen van Waterland'' waarin kinderen uit dezelfde klas in de grote stad centraal staan, namelijk ''[[Dag Juf, Tot Morgen!]]'' Ook deze serie is geregisseerd door [[Ben Sombogaart]] en geproduceerd door [[Burny Bos]].
De serie is geproduceerd en geschreven door [[Burny Bos]] (1944), die met ''Kinderen van Waterland'', na zes jaar bij ''[[Villa Achterwerk]]'' te hebben gewerkt, haar eerste kinderdramaserie maakt. De serie is geregisseerd door [[Ben Sombogaart]] (1947), die aanvankelijk documentairemaker is, maar zich vanaf begin jaren '80 van de vorige eeuw richt op het maken van jeugd films en series en in 1993 wordt bekroond met het [[Gouden Kalf]] in de categorie Beste Regisseur voor de film ''[[Het zakmes]]''. Deze film wint ook een internationale Emmy Award in 1993. Sombogaart werkt al eerder samen met [[Burny Bos]] bij onder andere ''[[Mijn vader woont in Rio]]'' (1989) en ''[[Buurman Bolle]]'' (1989). Na ''Kinderen van Waterland''  zouden Bos en Sombogaart nog regelmatig met elkaar samenwerken, vaak zeer succesvol zoals de films ''[[Abeltje]]'' (1998),  ''[[Mijn Franse tante Gazeuse]]'' (1996) en de hierboven reeds genoemde ''Het zakmes'' (1993). In 1995 verschijnt er een vervolg op de serie ''Kinderen van Waterland'' waarin kinderen uit dezelfde klas in de grote stad centraal staan, namelijk ''[[Dag juf, tot morgen!]]'' Ook deze serie is geregisseerd door [[Ben Sombogaart]] en geproduceerd door [[Burny Bos]].


De aflevering ‘Huismus’ van ''Kinderen van Waterland'' wint in 1992 de Prix de Jeunesse, een Duitse televisieprijs.  Deze aflevering doet in 1991 ook mee aan de competitie van het [[Nederlands Film Festival]].
De aflevering ‘Huismus’ van ''Kinderen van Waterland'' wint in 1992 de Prix de Jeunesse, een Duitse televisieprijs.  Deze aflevering doet in 1991 ook mee aan de competitie van het [[Nederlands Film Festival]].

Huidige versie van 21 mrt 2011 om 14:27

Periode1990
Beschikbaar in archiefBeeld & Geluid.
GenreKinderprogramma
Decennia1990-1999
Mediumtelevisie
Externe infoCultura

Kindervanwaterland.jpg


Beschrijving

Kinderen van Waterland is een 13-delige kinderdramaserie waarin kinderen van een basisschool uit de polder centraal staan. Elke aflevering begint met het uitgaan van de school en de kinderen naar huis gaan. In elke aflevering staat één kind centraal, die een groot of een klein avontuur beleeft. Al zingt Bram Vermeulen in de titelsong nog dat er helemaal niets gebeurd in waterland, “Zo saai is waterland”, toch beleven Ute, Callas, Spijker, Nina en Beertje na schooltijd van alles, brengen zichzelf en andere regelmatig in de problemen en zullen zelf naar een oplossing moeten zoeken. Spijker probeert bijvoorbeeld een muisje te redden door een muizenval te saboteren, Beertje gooit, wanneer hij hulpdienst heeft op school, teveel vissenvoer in het aquarium en probeert de vissen te redden, Callas en Spijker bang zijn van enge geluiden tijdens het kamperen en denkt Nina ’s nachts dat er inbrekers in huis zijn.

Cast

Beertje van Veen - Sander Cowie-Charest

Spijker Leemhuis - Olivier Tuinier

Ute Kloek - Marjolein de Klerk

Callas Kramer - Jemina Kate Bos-Ritzman

Vader van Spijker - Kees Hulst

Moeder van Spijker - Annet Malherbe

Nina Leemhuis - Victoria Osborn

Vader van Callas - Ton Tedering

Opa van Callas - Joop Compter

Oma van Callas - Mies Drenth

Moeder van Beertje - Maureen Verspille

Oma van Beertje - Pim Lambeau

Moeder van Ute - Gusta Gerritsen

Juf - Yvonne Ristie

Politieagente - Wiske Sterringa

Keurige dame - Nora Kretz

Dierenarts - Wim Kouwehoven

Badmeester - Frits Jansma

Kapper - Chris Bolczek

Buurvrouwen - Beppie Melissen, Hennie Kamerling

Kinderen van basisschool 't Swaenenest

Kinderen van basisschool De Wegwijzer

Verteller - Bram Vermeulen

Makers

Regie Ben Sombogaart

Producent Burny Bos

Scenario Burny Bos

Productieleiding Maria de Haas

Camera Jules van den Steenhoven

Geluid Erik Langhout, Jaap van Zoonen

Montage Herman P. Koerts, André de Laat

Muziek Karel von Kleist, Roger Verhaart

Begintune Bram Vermeulen

Bos Bros., AVRO

Kinderen van waterland kwam tot stand mede dankzij een subsidie van het ‘Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepproducties’.

Achtergrondinformatie

De serie is geproduceerd en geschreven door Burny Bos (1944), die met Kinderen van Waterland, na zes jaar bij Villa Achterwerk te hebben gewerkt, haar eerste kinderdramaserie maakt. De serie is geregisseerd door Ben Sombogaart (1947), die aanvankelijk documentairemaker is, maar zich vanaf begin jaren '80 van de vorige eeuw richt op het maken van jeugd films en series en in 1993 wordt bekroond met het Gouden Kalf in de categorie Beste Regisseur voor de film Het zakmes. Deze film wint ook een internationale Emmy Award in 1993. Sombogaart werkt al eerder samen met Burny Bos bij onder andere Mijn vader woont in Rio (1989) en Buurman Bolle (1989). Na Kinderen van Waterland zouden Bos en Sombogaart nog regelmatig met elkaar samenwerken, vaak zeer succesvol zoals de films Abeltje (1998), Mijn Franse tante Gazeuse (1996) en de hierboven reeds genoemde Het zakmes (1993). In 1995 verschijnt er een vervolg op de serie Kinderen van Waterland waarin kinderen uit dezelfde klas in de grote stad centraal staan, namelijk Dag juf, tot morgen! Ook deze serie is geregisseerd door Ben Sombogaart en geproduceerd door Burny Bos.

De aflevering ‘Huismus’ van Kinderen van Waterland wint in 1992 de Prix de Jeunesse, een Duitse televisieprijs. Deze aflevering doet in 1991 ook mee aan de competitie van het Nederlands Film Festival.

Kinderen van Waterland is grotendeels opgenomen in de Zaanstreek.