Kortegolf-voorzetapparaat

Uit B&G Wiki
Versie door Renekoenders (overleg | bijdragen) op 27 jan 2014 om 11:46
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

In de jaren dertig van de twintigste eeuw beginnen fabrikanten van de tot dan toe gebouwde radiotoestellen van het type ‘rechtuitontvanger’ over te gaan op de produktie van toestellen met golflengtetransformatie (superheterodyne) en die dan tevens te voorzien van de mogelijkheid stations in korte golf te kunnen ontvangen. Een voorzetapparaat maakt een ‘verouderd’ omroeptoestel voor lange- en middengolf geschikt voor de ontvangst van stations in het gebied van 13 -100 m. De combinatie van voorzetapparaat en omroepontvanger functioneert als een superheterodyne waarbij de oude omroepontvanger als middenfrequentversterker, detector en als laagfrequentversterker dienst doet.

In 1927-28 verschijnt in het blad Radio Expres een serie artikelen over het gebruik van de in die dagen populaire SOLODYNE als ‘achterzet’. Het voorzetapparaat bestaat uit een éénlamps kortegolfontvangertje dat door terugkoppeling gaat oscilleren en zo een nieuwe frequentie opwekt die gebruikt zal worden om gemengd te worden met het ontvangen antennesignaal. Het fungeerde tevens als gelijkrichter (detectiewerking) en als mengtrap. Door de genererende trap te verstemmen, af te regelen op een andere frequentie, ontstaat een verschilfrequentie die in het ontvangbereik van de Solodyne ligt. Omdat de antenne direct gekoppeld is aan de oscillerende lamp zal het opgewekte signaal door de antenne worden uitgestraald. Op zich is dat geen probleem op de toen nog vrij stille frequentiebanden maar in de Tweede Wereldoorlog zeer gevaarlijk. Zie ook oorlogradio. Dit apparaat maakte het in die tijd mogelijk de BBC te kunnen ontvangen zonder al te veel storing van de Duitse propagandazender radio Bremen.

In 1930 en 1932 verschijnen in RE verbeterde versies van dit apparaat waardoor ongewenste uitstraling grotendeels wordt onderdrukt.

Techniek