Kus: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 72: Regel 72:
Het is na twaalf jaar televisieproducties het tweede filmproject van maker [[Joost van Ginkel]]. Net als zijn eerste korte film [[Zand]] kan ook Kus een succes genoemd worden: het werd geselecteerd op prestigieuze internationale filmfestivals zoals het [[Tribeca Film Festival]] in New York en het [[Festival du Cinema Europeen]] in Lille, en won op het International Short Film Festival in Nijmegen de Go Short Award voor ''Best Short Film: Dutch''. De jury was zeer te spreken over het regisseerwerk van Van Ginkel, en vond ook de acteerprestaties van de jonge [[Koen Dobbelaer]] indrukwekkend.
Het is na twaalf jaar televisieproducties het tweede filmproject van maker [[Joost van Ginkel]]. Net als zijn eerste korte film [[Zand]] kan ook Kus een succes genoemd worden: het werd geselecteerd op prestigieuze internationale filmfestivals zoals het [[Tribeca Film Festival]] in New York en het [[Festival du Cinema Europeen]] in Lille, en won op het International Short Film Festival in Nijmegen de Go Short Award voor ''Best Short Film: Dutch''. De jury was zeer te spreken over het regisseerwerk van Van Ginkel, en vond ook de acteerprestaties van de jonge [[Koen Dobbelaer]] indrukwekkend.


Joost van Ginkel produceerde deze film naar eigen zeggen om een gezicht geven aan de mensen die in oorlog gevallen zijn en hun nabestaanden.
Van Ginkel vertelde tijdens een radio-interview in [[De Avonden]] dat het hem opviel dat we in de media vaak slechts met nummers en aantallen worden geconfronteerd wanneer het om oorlogsslachtoffers gaat. Met deze film wilde hij een gezicht geven aan de mensen die in oorlog gevallen zijn en hun nabestaanden.


[[Category:Productielijst K|Kus]] [[Category:Korte film]] [[Category:2000-2009]]
[[Category:Productielijst K|Kus]] [[Category:Korte film]] [[Category:2000-2009]]

Versie van 18 okt 2010 21:44

Periode2009
Beschikbaar in archiefBeeld en Geluid
GenreKorte film
Decennia2000-2009
Lengte10”01”
MediumFilm
Externe infoBekijk Kus


Beschrijving

Kus is een korte film van Joost van Ginkel en maakt deel uit van serie 2009 van het NPS-project Kort!.

De film geeft het afscheid weer tussen vader Daan en zijn zoontje Bruno. Daan zal binnenkort voor onbepaalde tijd vertrekken op een militaire missie, en laat zijn hoofd en baard scheren door zijn zoon. Intussen geeft hij Bruno antwoord op vragen over de missie die hem wachten staat.

Het afscheid wordt afgewisseld met symbolische beelden van Bruno die een fatale oorlogsstrijd nabootst met speelgoedsoldaatjes.

Cast

Bruno - Koen Dobbelaer

Daan - Thijs Römer

Esther - Margien van Doesen

Makers

Scenario en regie Joost van Ginkel

Producent Gijs van de Westelaken

Productiemaatschappij Column Film

Eindredactie NPS Marina Blok

Productie NPS Karlijn Landman

Uitvoerend producent Ellen Havenith

Director of Photography Rogier den Boer

Geluid Jeroen van den Heuvel

Licht Bart Wiersma

Art Director/Setdresser Erika Raab

Styling Ingrid Blankendaal

Haar en Make-up Thea Colenbrander

Montage Bob Soetekouw

Sound Design Ruud de Boer

Muziek Amir Swaab, Jorg Kaaij

NPS

Achtergrondinformatie

Kus is een productie van Column Film, gemaakt voor project Kort! in opdracht van omroep NPS en werd financieel gesteund door het Nederlands Fonds voor de Film, het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele omroepproducties en het CoBO Fonds.

Het is na twaalf jaar televisieproducties het tweede filmproject van maker Joost van Ginkel. Net als zijn eerste korte film Zand kan ook Kus een succes genoemd worden: het werd geselecteerd op prestigieuze internationale filmfestivals zoals het Tribeca Film Festival in New York en het Festival du Cinema Europeen in Lille, en won op het International Short Film Festival in Nijmegen de Go Short Award voor Best Short Film: Dutch. De jury was zeer te spreken over het regisseerwerk van Van Ginkel, en vond ook de acteerprestaties van de jonge Koen Dobbelaer indrukwekkend.

Van Ginkel vertelde tijdens een radio-interview in De Avonden dat het hem opviel dat we in de media vaak slechts met nummers en aantallen worden geconfronteerd wanneer het om oorlogsslachtoffers gaat. Met deze film wilde hij een gezicht geven aan de mensen die in oorlog gevallen zijn en hun nabestaanden.