Mary Hehuat: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 18: | Regel 18: | ||
}} | }} | ||
Mary Hehuat volgt een opleiding aan de de afdeling Filmische Vormgeving van de Academie St. Joost te Breda. Hij studeert af met 'Een dag van een meisje'. Hij is ook voor de camera te zien, bijvoorbeeld in de hoofdrol van 'Kamer met uitzicht' van Jan Gruyaert en in bijna alle eindexamenfilms van 1967. In diezelfde jaren zet hij zijn eerste stappen als jazzmuzikant. | |||
In 1975 maakt hij 'Tussen Oost en West' over de problematiek van de Zuidmolukkers in Nederland, zo'n 40.000 personen, die terug willen, maar niet kunnen en voortdurend in botsing komen met de westerse maatschappij. Hij heeft, met zijn echtgenote Maartje van der Heijden, ruim een jaar gefilmd op verschillende plaatsen in Nederland waar de Zuid-Molukkers in eigen wijken wonen, vooral in Breda (waar de filmer zelf woont) en in Assen. Door zijn afkomst, zelf Zuidmoluks, is Hehuat in staat een ander beeld te schetsen van de moeilijke omstandigheden waarin de Molukse gemeenschap in Nederland verkeert. Centraal in 'Tussen Oost en West' staat de familie Latumaerissa. Vader is een oud-KNIL-militair, moeder een religieuze vrouw met heimwee, de kinderen, van wie twee schoolgaand, twee werkend, hebben allen een taalachterstand. De film is gesubsidieerd door het ministerie van CRM maar dat heeft zich gedistantieerd van de inhoud. Het is in de ogen van het ministerie te veel een politieke film. Hehuat en Van der Heyden hebben de titel van de film 'Geef mij de Molukkers maar' moeten aanpassen in het neutralere 'Tussen Oost en West'. | |||
In 1976 doet hij muziek en camera voor een film over epilepsie, gemaakt door Maartje van der Heyden. | |||
Na een aantal jaar te werken voor verschillende Nederlandse omroepen en het Duitse WDR krijgt Hehuat in 1985 de opdracht van Feduco voor een 8-delige serie over de geschiedenis van de Molukkers vanaf 1945 'Sedjarah Kesabaran - De geschiedenis van het ongeduld'. De serie wordt uitgezonden binnen de reeks 'Medelanders Nederlanders' en zowel in het Nederlands als in het Maleis vertaald. | |||
In 1990 maakt Hehuat het drieluik ''[[Waar ik geboren ben]]'' over Molukkers die gebruik hebben gemaakt van de Repatriëringsregeling die in 1975 door Indonesië in het leven is geroepen. Hehuat is de eerste Molukse cineast die toestemming heeft om een film over hen te maken. | In 1990 maakt Hehuat het drieluik ''[[Waar ik geboren ben]]'' over Molukkers die gebruik hebben gemaakt van de Repatriëringsregeling die in 1975 door Indonesië in het leven is geroepen. Hehuat is de eerste Molukse cineast die toestemming heeft om een film over hen te maken. | ||
Versie van 10 mrt 2021 16:13
| Naam | Mary Hehuat |
| Geboren | Djokjakarta, 18 december 1941 |
| Gestorven | Breda, 16 februari 2021 |
| Functies | regisseur |
| Bekend van | Medelanders Nederlanders, Werken aan werk, Tussen Oost en West, Waar ik geboren ben |
| Periode actief | 1975-2021 |
| Werkt samen met | Maartje van der Heyden, Yvonne de Kok |
Mary Hehuat in de media Oeuvre van Mary Hehuat | |
Mary Hehuat volgt een opleiding aan de de afdeling Filmische Vormgeving van de Academie St. Joost te Breda. Hij studeert af met 'Een dag van een meisje'. Hij is ook voor de camera te zien, bijvoorbeeld in de hoofdrol van 'Kamer met uitzicht' van Jan Gruyaert en in bijna alle eindexamenfilms van 1967. In diezelfde jaren zet hij zijn eerste stappen als jazzmuzikant.
In 1975 maakt hij 'Tussen Oost en West' over de problematiek van de Zuidmolukkers in Nederland, zo'n 40.000 personen, die terug willen, maar niet kunnen en voortdurend in botsing komen met de westerse maatschappij. Hij heeft, met zijn echtgenote Maartje van der Heijden, ruim een jaar gefilmd op verschillende plaatsen in Nederland waar de Zuid-Molukkers in eigen wijken wonen, vooral in Breda (waar de filmer zelf woont) en in Assen. Door zijn afkomst, zelf Zuidmoluks, is Hehuat in staat een ander beeld te schetsen van de moeilijke omstandigheden waarin de Molukse gemeenschap in Nederland verkeert. Centraal in 'Tussen Oost en West' staat de familie Latumaerissa. Vader is een oud-KNIL-militair, moeder een religieuze vrouw met heimwee, de kinderen, van wie twee schoolgaand, twee werkend, hebben allen een taalachterstand. De film is gesubsidieerd door het ministerie van CRM maar dat heeft zich gedistantieerd van de inhoud. Het is in de ogen van het ministerie te veel een politieke film. Hehuat en Van der Heyden hebben de titel van de film 'Geef mij de Molukkers maar' moeten aanpassen in het neutralere 'Tussen Oost en West'.
In 1976 doet hij muziek en camera voor een film over epilepsie, gemaakt door Maartje van der Heyden.
Na een aantal jaar te werken voor verschillende Nederlandse omroepen en het Duitse WDR krijgt Hehuat in 1985 de opdracht van Feduco voor een 8-delige serie over de geschiedenis van de Molukkers vanaf 1945 'Sedjarah Kesabaran - De geschiedenis van het ongeduld'. De serie wordt uitgezonden binnen de reeks 'Medelanders Nederlanders' en zowel in het Nederlands als in het Maleis vertaald.
In 1990 maakt Hehuat het drieluik Waar ik geboren ben over Molukkers die gebruik hebben gemaakt van de Repatriëringsregeling die in 1975 door Indonesië in het leven is geroepen. Hehuat is de eerste Molukse cineast die toestemming heeft om een film over hen te maken.
Naast filmmaker is Hehuat jazzmuzikant. Hij speelt bas in het trio Mary Hehuat. Met dit trio begeleidt hij Yvonne de Kok, met wie hij ook geregeld samenwerkt als filmmaker.
