Nen van Ramshorst

Uit B&G Wiki
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.
Nen van Ramshorst

NaamGertruida Nelletje van Ramshorst
GeborenDriebergen, 16 januari 1950
Functies Presentator, Omroeper
Bekend vanHet Lagerhuis
Periode actief1970 - 1984, 2002 - 2005
Werkt samen metPaul Witteman
GalleryGallery

Nen van Ramshorst in de media
Oeuvre Nen van Ramshorst


Nen van Ramshorst wordt geboren in een gereformeerd gezin in het Utrechtse Driebergen. Met drie broers groeit ze op in een echt mannenhuishouden. Via haar broers leert ze Willem Glashouwer kennen, zoon van de eerste EO-voorzitter. Bevriend raakt ze met diens vrouw Marianne Glashouwer, de eerste omroepster voor de nieuwe omroepvereniging. Bij ziekte of verhindering van haar vriendin, valt Nen van Ramshorst vanaf 1970 in als omroepster. Als neerlandicus maakt ze ondertussen carrière in het onderwijs, omroepen doet ze erbij.

Al snel vertegenwoordigt Van Ramshorst als vaste omroepster de wat lossere kant van de omroep. Naast het karakteristieke bloemstuk kondigt ze de EO-programma's aan met teksten die ze zelf bedenkt. Het bekt niet goed als het te keurig wordt. Ze probeert daarom iets minder vroom aan te kondigen. Namen van God of Jezus vermijdt ze in haar teksten, omdat het cliché zou worden. Vanuit haar jeugdige onschuld weet ze zo haar weg te vinden in een strenge tijd. Problemen krijgt de eigenwijze Van Ramshorst er niet mee. Ze krijgt presentatieklussen toegewezen voor verschillende koorzang- en campingprogramma's van de EO. Naast Jan van den Bosch presenteert ze bovendien de drukbezochte EO-jongerendagen. Van het presenteren leert ze te praten voor veel mensen. Jongerendagen met duizenden mensen leveren dan enkel nog een gezonde spanning.

Nen van Ramshorst is altijd gelovig geweest, maar verbindt zich nooit aan een bepaalde groep. Haar onafhankelijke houding begint naar verloop van tijd te wringen met de strenge standpunten van de omroep. Als ze voor een interview naar Stockholm moet, krijgt ze plots te horen dat ze niet mee mag. Ongetrouwde vrouwen worden niet meer ingezet voor dit soort klussen is de boodschap. Van Ramshorst speelt het hard en besluit gewoon mee te gaan. Zij doet het interview.

Moeite heeft ze met de harde formuleringen van de EO in de jaren zeventig. Ze wordt zich meer bewust van de controversiële inhoud van programma’s als Adam of aap. Als omroepster is ze het gezicht van de EO, maar van bepaalde formuleringen wil ze zich distantiëren. Harde uitingen van de EO over homoseksualiteit betekenen de druppel. Tijdens haar laatste omroepbeurt vertelt ze de kijker dat zij en de omroep uit elkaar gegroeid zijn.

In de eerste plaats is Nen van Ramshorst altijd lerares gebleven. Na het omroepen zet ze haar carrière in het onderwijs dan ook voort. Na een jaar wordt ze gebeld door de NCRV. Rien Poortvliet ziet in 'het meisje van de EO' een goede toevoeging aan het panel van Zo vader zo zoon. Op basis van haar optreden in dit programma wordt ze gevraagd voor korte presentatieklussen. Begin jaren tachtig verschijnt ze als presentatrice van de muziekprogramma's Zingend tot besluit en In stemming. Hoewel de NCRV inhoudelijk beter bij haar past, merkt ze dat het haar omroep niet is. Oprechte bevlogenheid die ze bij de EO gewend is, mist ze bij haar nieuwe werkgever.

Nieuwe presentatieklussen blijven uit. Met liefde blijft ze fulltime lerares. Ondertussen ontwikkelt zich een politieke carrière. Vanaf 1999 is ze gemeenteraadslid namens GroenLinks in Bussum. Bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2006 staat ze vijftiende op de kandidatenlijst van GroenLinks. Van Ramshorst specialiseert zich in het debatteren. In 2000 wint ze de Thorbeckeprijs voor politieke welsprekendheid. Van 2002 tot 2005 is Van Ramshorst vaste deelnemer aan het VARA-televisieprogramma Het Lagerhuis. Januari 2011 stapt Van Ramshorst uit het onderwijs en wordt ze wethouder in Bussum, met in haar portefeuille jeugdbeleid, kunst en cultuur, verkeer, openbaar groen en integratie.