Nico van Baarle: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 2: Regel 2:
| illustratie =
| illustratie =
| naam      = Nico van Baarle
| naam      = Nico van Baarle
| geboorte_datum  = 1919
| geboorte_datum  = 1920
| geboorte_plaats =  
| geboorte_plaats =  
| overlijden_datum  = 2 april 1984
| overlijden_datum  = 2 april 1984

Versie van 25 sep 2015 14:14

PersoonPlaceholder.png

NaamNico van Baarle
Geboren, 1920
Gestorvenonbekend, 2 april 1984
Functies decorontwerper, omroepbestuurder
Bekend van
Periode actief1942-1984
Werkt samen metMax Douwes, Peter Holland, Gerard Rekers
Triviaook bekend als Nic van Baarle


Oeuvre Nico van Baarle

Nico (of Nic) van Baarle werkt in de jaren veertig en vijftig in de Nederlandse film en reclame branche als artdirector, decorontwerper en set dresser. Tijdens de tweede wereldoorlog werkt hij samen met John van der Meulen en Joop Bekker in het vaste camerateam in de Geesink-Toonder animatiestudio. Daarna verzorgt hij de trucages voor de Cinetone-productie Secret file USA in 1954 en is hij artdirector bij onder andere Bert Haanstra's film Fanfare in 1958. Voor de Cinetone-film De vliegende Hollander (1957) werkt hij samen met decorontwerper Eppo Doeve en wordt hij 'filmarchitect' genoemd. Verder werkt hij vanaf 1958 voor de Anglo-Dutch Group, een reclamebureau dat zich specialiseert in reclamefilmpjes voor de bioscoop.

Via Cinetone en Studio Geesink komt Van Baarle waarschijnlijk in contact met Peter Zwart en Fokke Duetz. Met de laatste werkt hij in ieder geval samen bij de Amerikaanse tv-serie Secret file USA. Sinds 1962 ontwerpt Van Baarle als freelancer decors voor televisie en op 1 januari 1964 treedt hij in vaste dienst bij de NTS Afdeling Decorontwerp.

Eind jaren zestig maakt Van Baarle de overstap van decorontwerp naar decorbouw. Deze twee afdelingen functioneren sinds 1962 als twee gelijkwaardige hoofdafdelingen ressorterend onder de Dienst Programma Faciliteiten. Hij is enkele jaren chef van de afdeling Decoruitvoering.

Vanaf 1974 ontwerpt hij weer decors, bijvoorbeeld voor Van oude mensen, de dingen die voorbij gaan en Dagboek van een herdershond. In 1984 moet hij tegen zijn zin met pensioen. Hij heeft moeite met het afscheid nemen van zijn werk en tot blijft tot aan zijn dood in hetzelfde jaar decors ontwerpen voor de Toneelclub. Zijn zoon Bart-Jan werkt ook bij Decorproductie als chef van de afdeling Decoratie.