Roland de Groot: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
(9 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven)
Regel 7: Regel 7:
| overlijden_plaats =  
| overlijden_plaats =  
| functies = [[:Category:Decorontwerper | decorontwerper]], [[:Category:Kostuumontwerper | kostuumontwerper]]
| functies = [[:Category:Decorontwerper | decorontwerper]], [[:Category:Kostuumontwerper | kostuumontwerper]]
| bekend_van  = ''[[Pipo de Clown]]'', ''[[Voor de vuist weg]]'', ''[[1-2-3-show]]'', ''[[Eurovisie Songfestival]]''
| bekend_van  = ''[[Eurovisie Songfestival]]'', ''[[Moef Ga Ga]]'', ''[[1-2-3-show]]'',''[[Turks fruit]]'', ''[[Soldaat van Oranje]]''
| periode_actief  = 1962-heden
| periode_actief  = 1962-heden
| werkt_samen_met = [[Peter Zwart]], [[Rob Touber]], [[Bob Rooyens]], [[Joop van den Ende]]
| werkt_samen_met = [[Peter Zwart]], [[Rob Touber]], [[Bob Rooyens]], [[Joop van den Ende]]
| trivia = broer van zanger [[Boudewijn de Groot]]
| trivia = broer van zanger [[Boudewijn de Groot]]
| externe_info =  
| externe_info = [http://www.vormvanvermaak.nl/ontwerparchieven/roland-de-groot/ Vormvanvermaak.nl]
| media = <imagemap>
| media = <imagemap>
Image:Audio.png|
Image:Audio.png|
Regel 18: Regel 18:
</imagemap>
</imagemap>
| onderschrift = Roland de Groot (1960)
| onderschrift = Roland de Groot (1960)
| programmaoverzicht = [[Oeuvre Roland de Groot]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Roland de Groot]]
| catalogus = [[Roland de Groot in de media]]
| catalogus = [[Roland de Groot in de media]]
}}
}}
Roland de Groot is een veelzijdig vormgever: dekor-, kostuum- en grafisch ontwerper, art director bij Nederlandse speelfilms. Hij ontvangt vooral (internatonale) waardering voor de dekors die hij ontwerpt voor de [[Eurovisie Songfestival|Eurovisie Songfestivals]]. De Groot is de enige vormgever, die vier maal het dekor van dit internationale spektakel mag verzorgen. De Groot is niet alleen getalenteerd maar ook eigenzinnig en vraagt een hoge (artistieke) inzet van zijn crew. Bovendien beschikt hij over een groot improvisatietalent.
Roland de Groot is een veelzijdig vormgever: hij is decor-, kostuum- en grafisch ontwerper en art director voor televisie, speelfilm en theaterproducties. Hij ontvangt (internatonale) waardering voor de decors die hij ontwerpt voor de [[Eurovisie Songfestival|Eurovisie Songfestivals]]. De Groot is niet alleen getalenteerd maar ook eigenzinnig en vraagt een hoge (artistieke) inzet van zijn crew. Bovendien beschikt hij over een groot improvisatietalent.


Roland de Groot groeit tot zijn achtste op in Nederlands Indië. Zijn vader is hoofdambtenaar bij de PTT en zijn moeder is balletdanseres en heeft een eigen balletschool. Tijdens de interneringsperiode in het Jappenkamp wordt Roland jongste broer Boudewijn (de latere popzanger) geboren. Drie maanden voor de bevrijding overlijdt Rolands moeder aan de gevolgen van ondervoeding en dysentrie. In 1947 verhuist een gedesillusioneerde Vader De Groot met drie kinderen naar Nederland en vestigt zich in Haarlem. Roland gaat naar de middelbare school (Haarlem en Heemstede). Doet aansluitend de vervolgopleiding ‘plastische reclame’ aan de Kunstnijverheidsschool (nu Rietveldacademie) in Amsterdam. Roland werkt daarna enige tijd bij [[Marten Toonder]] en ontwerpt decors van poppenfilms. Werkt vervolgens een korte periode bij Belvision in Brussel (achtergronden tekenfilms).  
===Opleiding===
Roland de Groot groeit tot zijn achtste op in Nederlands Indië. Zijn vader is hoofdambtenaar bij de PTT en zijn moeder is balletdanseres en heeft een eigen balletschool. Tijdens de interneringsperiode in het Jappenkamp wordt Roland jongste broer Boudewijn (de latere popzanger) geboren. Drie maanden voor de bevrijding overlijdt Rolands moeder aan de gevolgen van ondervoeding en dysentrie. In 1947 verhuist een gedesillusioneerde vader De Groot met drie kinderen naar Nederland en vestigt zich in Haarlem. Roland gaat naar de middelbare school (Haarlem en Heemstede), doet aansluitend de vervolgopleiding ‘plastische reclame’ aan de Kunstnijverheidsschool (nu Rietveldacademie) in Amsterdam. Hij werkt daarna enige tijd bij [[Marten Toonder]] en ontwerpt decors van poppenfilms en werkt vervolgens een korte periode bij Belvision in Brussel waar hij achtergronden voor tekenfilms ontwerpt.  


De Groot komt bij Toonder in contact met [[Peter Zwart]]. Op diens verzoek komt in 1962 Roland de gelederen van de dekorafdeling van de NTS (later NOS) versterken.
===Jaren zestig===
Roland verzorgt in die beginperiode (1963) onder andere de dekors van de jeugdseries ''[[Pipo de clown]]'' en ''[[Flip de tovernaarsleerling]]''. Ook ontwerp hij een speciale kerstleader voor VPRO in 1966 samen met [[Leonie van Bladel]].
Bij Toonder ontmoet De Groot voor het eerst [[Peter Zwart]], tv-decorontwerper van het eerste uur en chef van de NTS [[Hoofdafdeling Ontwerp]]. Op diens verzoek komt in 1962 Roland de gelederen van de ontwerpafdeling versterken. Aanvankelijk start hij daar als grafisch ontwerper, maar al snel groeit hij door naar decorontwerp. Roland verzorgt in die beginperiode (ca. 1963) onder andere de decors van de jeugdseries ''[[Pipo de clown]]'' en ''[[Flip de tovenaarsleerling]]''.  


Al vrij snel krijgt hij opdrachten om shows, later zijn specialiteit, vorm te geven. Zo is hij de ontwerper van tv-producties als ''[[Een avondje uit met…Corry]]'', ''[[De Adèle Bloemendaal Show]]'', de ''[[Martine Bijl Show]]'' en shows rond [[drs. P]], [[Gerard Cox]], [[André van Duin]] en [[Liesbeth List]]. Hij werkt hierbij nauw samen met regisseur/producer [[Rob Touber]] en [[Bob Rooyens]].  
Al vrij snel krijgt hij opdrachten om shows, later zijn specialiteit, vorm te geven. Midden jaren zestig zorgt met name regisseur [[Bob Rooyens]] vor vernieuwde televisie. De Groot en Rooyens werken samen aan ''[[Nieuwe oogst]]'', maar vooral in ''[[Moef Ga Ga]]'' (1965) en de ''[[Liesbeth List]]''-show (1969) laten zien dat de hechte samenwerking tussen regie, techniek, decor en grafisch ontwerp de televisie als medium een echt eigen beeldtaal kan krijgen. Ook samen met regisseur [[Rob Touber]] werkt De Groot aan bijzondere en vernieuwende programma's als ''[[Aaah-dele]]'' (1968).


In de jaren ’70 en ’80 is De Groot production designer voor de speelfilms van [[Paul Verhoeven]], [[Wim Verstappen]] en [[Rudolf van den Berg]]. Hij is verantwoordelijk voor onder andere ''[[Turks Fruit]]'' (1973), ''[[Soldaat van Oranje]]'' (1977), ''[[De Vierde Man]]'' (1983) en het in Nederlands Indië gesitueerde ''[[Oeroeg]]'' (1993).
===Eurovisie Songfestivals===
[[Afbeelding:FTA001048592_006_con.png|thumb|left|200px|Een van de vele instellingen van het Eurovisie Songfestival decor van De Groot (1970)]]Het decor voor het [[Eurovisie Songfestival|Eurovisie Songfestival 1970]] is de definitieve doorbraak voor De Groot. Het decor bestaat uit vijf hele grote schilvormige hangstukken en nog zeven zilveren bollen die bij elk nummer anders hangen. Het decor ontlokt buitenlandse reacties en ook opdrachtgever NOS (tevens zijn werkgever) is zeer te spreken over dit fraaie ontwerp. De Groot ontvangt bij de uitrijking van de Nipkowschijf een eervolle vermelding voor zijn decor.


Voor producent [[Joop van den Ende]] ontwerpt hij in een later stadium de smaakvolle decors van de ''[[1-2-3-show|1-2-3-Shows]]''. Aanvankelijk wordt deze spectaculaire spelshow gepresenteerd door [[Rudi Carrell]], later zou [[Ted de Braak]] deze rol op zich nemen. In totaal laat De Groot 32 groots opgezette dekors voor deze show bouwen.  
Daarna zal De Groot nog vier maal de decors van het ''[[Eurovisie Songfestival]]'' verzorgen. Hij is daarmee recordhouder, tot op heden is hij de enige die zo vaak het decor voor het internationale spektakel mag ontwerpen. De volgende decors ontwikkelt hij zijn basisidee van bewegende hangstukken verder uit. In 1976 en 1980 zijn de hangstukken voorzien van licht. De complexiteit van de compositie neemt elke jaar toe en zo krijgt elke nummer echt een eigen decor.  
In de jaren tachtig is De Groot dé sterontwerper bij Van den Ende. Zo is hij ook verantwoordelijk voor de eerste van den Ende shows in Portugal.  


Niet alleen ontwerpt De Groot decors voor diverse showproducties, ook de visualisatie van de televisiebewerking van de opera ''[[Satyricon]]'' van [[Bruno Maderna]], waar hij naast het spectaculaire decor ook de kostuums ontwerpt, is van zijn hand.  In 1984 werkt de AVRO nauw samen met de Roemeense televisie in ''[[It’s all in the game]]''. Deze muzikale co-productie rond [[Thérèse Steinmetz]] en de Roemeens actrice/zangeres [[Angela Similea]] wordt geproduceerd en geregisseerd door [[Bob Rooyens]]. Rooyens benadert De Groot voor het dekor. Deze Roemeense inzending naar het Montreux-festival valt in de prijzen.
In 1984 wordt De Groot gevraagd om in Luxemburg de aankleding van dit spektakel te verzorgen. Het decorbestaat uit talloze hangstukken in verschillende vormen en lichtmogelijkheden. De lichtbakken zijn voorzien van acht lichtstanden, waardoor diverse effecten te realiseren zijn. Er werken in de kap van het theater 26 man aan het in positie brengen van de hangstukken. Hoe dat in zijn werk gaat, is in deze achter-de-schermen opname te zien: [http://youtu.be/eKxlDAH1NMU?list=UUXTZgoJ9kbHvhQ41LJH2BmA YouTube: Behind the scenes of ESF 1984].  


De Groot verzorgt vier keer de decors van het ''[[Eurovisie Songfestival]]''. Voor zijn werk ontvangt hij in 1970 een eervolle vermelding van de Nipkowschijf. Bij zijn allerleerste decor in de RAI in Amsterdam (1970) maakt De Groot een onderdeel dat beweegt. Het decor bestaat uit drie hele grote schillen die boven elkaar hangen. Voorts hangen er verder nog zeven zilveren bollen die kunnen bewegen. Dit decor ontlokt buitenlandse reacties. In 1976 is het een enorme lichtbak, een soort druppel die omhoog en omlaag kan bewegen. In 1980 zijn het losse bakken, een soort vlindervleugels, die onafhankelijk van elkaar kunnen bewegen. De onderdelen worden motorisch bediend. In 1984 wordt De Groot gevraagd om in Luxemburg de aankleding van dit spektakel aan te kleden. Het decor, bediend door 26 man, bestaat uit talloze lichtbakken. Alle lichtbakken zijn voorzien van acht lichtstanden, waardoor diverse effecten te realiseren zijn. Het zijn imposante eenmalige decors, die enorm kostbaar zijn. Zo kost het dekor in Luxemburg fl. 300.000,--. Vanwege de complexiteit en het vakmanschap wordt dit decor in Hilversum bij de NOS gebouwd. Het decor wordt niet zoals gebruikelijk vernietigd, maar onderdelen ervan worden later gebruikt voor de 1-2-3 Show. Een belangrijk gegeven bij de uitvoering van de Songfestivaldekors is het feit, dat er voor het changement naar een nieuwe opstelling minder dan een minuut tijd is. De promofilmpjes, waarbij het deelnemende land en de zanger(es) of groep voor de kijkers geïntroduceerd worden, duren slechts 40 seconden!
Een belangrijk gegeven bij de uitvoering van de Songfestivaldecors is dat er voor het changement naar een nieuwe opstelling minder dan een minuut tijd is. De promofilmpjes, waarbij het deelnemende land en de zanger(es) of groep voor de kijkers geïntroduceerd worden, duren slechts 40 seconden! In dit filmpje zijn alle changementen in dit decor te zien: [http://youtu.be/Hq2vQjRsMAs?list=UUXTZgoJ9kbHvhQ41LJH2BmA YouTube: Changementen ESF 1984]


Een bijzondere vermelding is een programma rond de zangeres [[Esther Philips]]. De Groot laat een enorme anamorfose van 12 x 15 meter op de studiovloer schilderen. Slechts door middel van een enorme koker, voorzien van spiegelfolie, is de uitgewaaierde afbeelding te zien. Een soortgelijk optisch ‘grapje’ haalt De Groot uit bij het maken van de leader voor ''[[Por Favor]]''. Voor deze Spaanse taallessen van TELEAC wordt de openingstekst plat op de vloer geschilderd. Door een camera die tegen het grid van de studio aanhangt vervolgens horizontaal naar benden te laten komen, ontstaat een speciaal effect, waardoor de kijker de letters als drie-dimensionaal decor ervaart.  
De Songfestivaldecors zijn imposant en voor eenmalige gebruik enorm kostbaar. Zo kost het dekor in Luxemburg fl. 300.000,-. Vanwege de complexiteit en het vakmanschap wordt dit decor in Hilversum bij de NOS gebouwd. Het decor wordt niet zoals gebruikelijk vernietigd, maar onderdelen ervan worden later hergebruikt, bijvoorbeeld in de ''[[1-2-3 Show]]''.


Roland de Groot werkt niet uitsluitend voor film en televisie. Ook is hij actief voor de theaterwereld. Zo ontwerpt hij ondermeer het decor van [[Hugo Claus]] ''[[Vrijdag]]'', ''[[Blauw blauw]]'', ''[[Potasch & Perlemoer]]'' en ''[[Eva Bonheur]]''. Ook is hij verantwoordelijk voor de dekors en aankleding van de ''André van Duin Revues'' gedurende een aantal seizoenen.
===Jaren zeventig en tachtig===
De Groot, van oorsprong opgeleid als grafisch ontwerper, maakt ook ontwerpen voor platenhoezen (Phonogram) en boekomslagen (Bezig Bij), zoals van de liedtekstbundel ''Voor de Overlevenden'' van [[Lennart Nijgh]] en [[Boudewijn de Groot]] en ''De geverfde vogel'' van Jerzy Kosinski. Af en toe werkt De Groot mee aan een commercial.
De Groot is vooral bekend om zijn showdecors, maar ook avant-gardistische regisseurs weten hem te vinden. Zo ontwerpt hij het decor en de kostuums voor de televisiebewerking van de opera ''[[Satyricon]]'' van regisseur [[Wilhelmina Hoedeman]].En hij blijft regelmatig samenwerken met regisseurs als Rooyens en Touber. In 1984 produceert de AVRO samen met de Roemeense televisie een bijzondere show, ''[[It's all in the game]]''. Deze muzikale co-productie rond [[Thérèse Steinmetz]] en de Roemeens actrice/zangeres [[Angela Similea]] wordt geproduceerd en geregisseerd door [[Bob Rooyens]]. De show is de Roemeense inzending naar het Montreux-festival en valt in de prijzen.


In 1998 neemt De Groot afscheid van de NOS. Hij is overigens nog steeds actief als ontwerper. Zo is hij in 2004 benaderd door Oudehands Dierenpark om het complex in Rhenen te restylen.
[[Afbeelding:Boudewijndegroot1972.jpg|thumb|right|200px|De Groot ontwerpt in 1972 een decor voor een optreden van zijn broer [[Boudewijn de Groot]]]]Een van de vele andere bijzondere programma's waar De Groot aan meewerkt is de show rond zangeres [[Esther Philips]]. De Groot laat een enorme anamorfose van 12 x 15 meter op de studiovloer schilderen. Slechts door middel van een enorme koker, voorzien van spiegelfolie, is de uitgewaaierde afbeelding te zien. Een soortgelijk optisch ‘grapje’ haalt De Groot uit bij het maken van de leader voor ''[[Por Favor]]''. Voor deze Spaanse taallessen van TELEAC wordt de openingstekst plat op de vloer geschilderd. Door een camera die tegen het grid van de studio aanhangt vervolgens horizontaal naar benden te laten komen, ontstaat een speciaal effect, waardoor de kijker de letters als drie-dimensionaal decor ervaart.
 
===Joop van den Ende===
In 1983 wordt De Groot door producent [[Joop van den Ende]] gevraagd als ontwerper voor de ''[[1-2-3-show]]''. Het programma, aanvankelijk mer [[Rudi Carrell]] en daarna met [[Ted de Braak]] een enorm succes. In totaal laat De Groot 32 groots opgezette dekors voor deze show bouwen, elk met een eigen thema. Zo is er een show geheel in Delfts blauw en een aflevering waarvoor een winters stukje Amsterdam, incusief ijsbaan, in de studio gebouwd wordt.
 
In de jaren tachtig is De Groot dé sterontwerper bij Van den Ende. De Groot ontwerpt alle grote shows zoals ''[[Ron's Honeymoonquiz]]'', ''[[Showmasters]]'' en de ''[[Holidayshow]]'' en zo is hij ook verantwoordelijk voor de eerste van den Ende shows in Portugal.  Hoewel De Groot officieel nog in dienst is bij de NOS, werkt hij bijna exclusief in Aalsmeer. Met zijn spetterende showdecors is de decorontwerper zeer bepalend geweest voor het succes van Joop van den Endes productiebedrijf.
 
===Film, theater en grafisch ontwerp===
In de jaren ’70 en ’80 is De Groot naast zijn werk voor televisie ook production designer voor de speelfilms van [[Paul Verhoeven]], [[Wim Verstappen]] en [[Rudolf van den Berg]]. Hij is verantwoordelijk voor onder andere ''[[Turks Fruit]]'' (1973), ''[[Soldaat van Oranje]]'' (1977), ''[[De Vierde Man]]'' (1983) en het in Nederlands Indië gesitueerde ''[[Oeroeg]]'' (1993).
 
Ook is hij actief in de theaterwereld. Zo ontwerpt hij ondermeer het decor van [[Hugo Claus]] ''[[Vrijdag]]'', ''[[Blauw blauw]]'', ''[[Potasch & Perlemoer]]'' en ''[[Eva Bonheur]]''. Ook is hij verantwoordelijk voor de dekors en aankleding van de ''André van Duin Revues'' gedurende een aantal seizoenen.
 
De Groot, van oorsprong opgeleid als grafisch ontwerper, maakt ontwerpen voor platenhoezen (Phonogram) en boekomslagen (Bezig Bij), zoals van de liedtekstbundel ''Voor de Overlevenden'' van [[Lennart Nijgh]] en [[Boudewijn de Groot]] en ''De geverfde vogel'' van Jerzy Kosinski. Af en toe werkt De Groot mee aan een commercial.
 
In 1998 neemt De Groot afscheid van de NOS, maar hij is nog steeds actief als ontwerper. Zo is hij in 2004 benaderd door Oudehands Dierenpark om het complex in Rhenen te restylen.


[[Category:personen|Groot, Roland de]] [[Category:Decorontwerper |Groot, Roland de]] [[Category:Kostuumontwerper |Groot, Roland de]]
[[Category:personen|Groot, Roland de]] [[Category:Decorontwerper |Groot, Roland de]] [[Category:Kostuumontwerper |Groot, Roland de]]

Versie van 14 nov 2016 13:18

Roland de Groot (1960)

NaamRoland de Groot
GeborenBatavia (Nederlands Indië), 5 december 1939
Functies decorontwerper, kostuumontwerper
Bekend vanEurovisie Songfestival, Moef Ga Ga, 1-2-3-show,Turks fruit, Soldaat van Oranje
Periode actief1962-heden
Werkt samen metPeter Zwart, Rob Touber, Bob Rooyens, Joop van den Ende
Triviabroer van zanger Boudewijn de Groot
Media
Audio fragmentenAudio.png
Externe infoVormvanvermaak.nl

Roland de Groot in de media
Oeuvre van Roland de Groot

Roland de Groot is een veelzijdig vormgever: hij is decor-, kostuum- en grafisch ontwerper en art director voor televisie, speelfilm en theaterproducties. Hij ontvangt (internatonale) waardering voor de decors die hij ontwerpt voor de Eurovisie Songfestivals. De Groot is niet alleen getalenteerd maar ook eigenzinnig en vraagt een hoge (artistieke) inzet van zijn crew. Bovendien beschikt hij over een groot improvisatietalent.

Opleiding

Roland de Groot groeit tot zijn achtste op in Nederlands Indië. Zijn vader is hoofdambtenaar bij de PTT en zijn moeder is balletdanseres en heeft een eigen balletschool. Tijdens de interneringsperiode in het Jappenkamp wordt Roland jongste broer Boudewijn (de latere popzanger) geboren. Drie maanden voor de bevrijding overlijdt Rolands moeder aan de gevolgen van ondervoeding en dysentrie. In 1947 verhuist een gedesillusioneerde vader De Groot met drie kinderen naar Nederland en vestigt zich in Haarlem. Roland gaat naar de middelbare school (Haarlem en Heemstede), doet aansluitend de vervolgopleiding ‘plastische reclame’ aan de Kunstnijverheidsschool (nu Rietveldacademie) in Amsterdam. Hij werkt daarna enige tijd bij Marten Toonder en ontwerpt decors van poppenfilms en werkt vervolgens een korte periode bij Belvision in Brussel waar hij achtergronden voor tekenfilms ontwerpt.

Jaren zestig

Bij Toonder ontmoet De Groot voor het eerst Peter Zwart, tv-decorontwerper van het eerste uur en chef van de NTS Hoofdafdeling Ontwerp. Op diens verzoek komt in 1962 Roland de gelederen van de ontwerpafdeling versterken. Aanvankelijk start hij daar als grafisch ontwerper, maar al snel groeit hij door naar decorontwerp. Roland verzorgt in die beginperiode (ca. 1963) onder andere de decors van de jeugdseries Pipo de clown en Flip de tovenaarsleerling.

Al vrij snel krijgt hij opdrachten om shows, later zijn specialiteit, vorm te geven. Midden jaren zestig zorgt met name regisseur Bob Rooyens vor vernieuwde televisie. De Groot en Rooyens werken samen aan Nieuwe oogst, maar vooral in Moef Ga Ga (1965) en de Liesbeth List-show (1969) laten zien dat de hechte samenwerking tussen regie, techniek, decor en grafisch ontwerp de televisie als medium een echt eigen beeldtaal kan krijgen. Ook samen met regisseur Rob Touber werkt De Groot aan bijzondere en vernieuwende programma's als Aaah-dele (1968).

Eurovisie Songfestivals

Een van de vele instellingen van het Eurovisie Songfestival decor van De Groot (1970)

Het decor voor het Eurovisie Songfestival 1970 is de definitieve doorbraak voor De Groot. Het decor bestaat uit vijf hele grote schilvormige hangstukken en nog zeven zilveren bollen die bij elk nummer anders hangen. Het decor ontlokt buitenlandse reacties en ook opdrachtgever NOS (tevens zijn werkgever) is zeer te spreken over dit fraaie ontwerp. De Groot ontvangt bij de uitrijking van de Nipkowschijf een eervolle vermelding voor zijn decor.

Daarna zal De Groot nog vier maal de decors van het Eurovisie Songfestival verzorgen. Hij is daarmee recordhouder, tot op heden is hij de enige die zo vaak het decor voor het internationale spektakel mag ontwerpen. De volgende decors ontwikkelt hij zijn basisidee van bewegende hangstukken verder uit. In 1976 en 1980 zijn de hangstukken voorzien van licht. De complexiteit van de compositie neemt elke jaar toe en zo krijgt elke nummer echt een eigen decor.

In 1984 wordt De Groot gevraagd om in Luxemburg de aankleding van dit spektakel te verzorgen. Het decorbestaat uit talloze hangstukken in verschillende vormen en lichtmogelijkheden. De lichtbakken zijn voorzien van acht lichtstanden, waardoor diverse effecten te realiseren zijn. Er werken in de kap van het theater 26 man aan het in positie brengen van de hangstukken. Hoe dat in zijn werk gaat, is in deze achter-de-schermen opname te zien: YouTube: Behind the scenes of ESF 1984.

Een belangrijk gegeven bij de uitvoering van de Songfestivaldecors is dat er voor het changement naar een nieuwe opstelling minder dan een minuut tijd is. De promofilmpjes, waarbij het deelnemende land en de zanger(es) of groep voor de kijkers geïntroduceerd worden, duren slechts 40 seconden! In dit filmpje zijn alle changementen in dit decor te zien: YouTube: Changementen ESF 1984

De Songfestivaldecors zijn imposant en voor eenmalige gebruik enorm kostbaar. Zo kost het dekor in Luxemburg fl. 300.000,-. Vanwege de complexiteit en het vakmanschap wordt dit decor in Hilversum bij de NOS gebouwd. Het decor wordt niet zoals gebruikelijk vernietigd, maar onderdelen ervan worden later hergebruikt, bijvoorbeeld in de 1-2-3 Show.

Jaren zeventig en tachtig

De Groot is vooral bekend om zijn showdecors, maar ook avant-gardistische regisseurs weten hem te vinden. Zo ontwerpt hij het decor en de kostuums voor de televisiebewerking van de opera Satyricon van regisseur Wilhelmina Hoedeman.En hij blijft regelmatig samenwerken met regisseurs als Rooyens en Touber. In 1984 produceert de AVRO samen met de Roemeense televisie een bijzondere show, It's all in the game. Deze muzikale co-productie rond Thérèse Steinmetz en de Roemeens actrice/zangeres Angela Similea wordt geproduceerd en geregisseerd door Bob Rooyens. De show is de Roemeense inzending naar het Montreux-festival en valt in de prijzen.

De Groot ontwerpt in 1972 een decor voor een optreden van zijn broer Boudewijn de Groot

Een van de vele andere bijzondere programma's waar De Groot aan meewerkt is de show rond zangeres Esther Philips. De Groot laat een enorme anamorfose van 12 x 15 meter op de studiovloer schilderen. Slechts door middel van een enorme koker, voorzien van spiegelfolie, is de uitgewaaierde afbeelding te zien. Een soortgelijk optisch ‘grapje’ haalt De Groot uit bij het maken van de leader voor Por Favor. Voor deze Spaanse taallessen van TELEAC wordt de openingstekst plat op de vloer geschilderd. Door een camera die tegen het grid van de studio aanhangt vervolgens horizontaal naar benden te laten komen, ontstaat een speciaal effect, waardoor de kijker de letters als drie-dimensionaal decor ervaart.

Joop van den Ende

In 1983 wordt De Groot door producent Joop van den Ende gevraagd als ontwerper voor de 1-2-3-show. Het programma, aanvankelijk mer Rudi Carrell en daarna met Ted de Braak een enorm succes. In totaal laat De Groot 32 groots opgezette dekors voor deze show bouwen, elk met een eigen thema. Zo is er een show geheel in Delfts blauw en een aflevering waarvoor een winters stukje Amsterdam, incusief ijsbaan, in de studio gebouwd wordt.

In de jaren tachtig is De Groot dé sterontwerper bij Van den Ende. De Groot ontwerpt alle grote shows zoals Ron's Honeymoonquiz, Showmasters en de Holidayshow en zo is hij ook verantwoordelijk voor de eerste van den Ende shows in Portugal. Hoewel De Groot officieel nog in dienst is bij de NOS, werkt hij bijna exclusief in Aalsmeer. Met zijn spetterende showdecors is de decorontwerper zeer bepalend geweest voor het succes van Joop van den Endes productiebedrijf.

Film, theater en grafisch ontwerp

In de jaren ’70 en ’80 is De Groot naast zijn werk voor televisie ook production designer voor de speelfilms van Paul Verhoeven, Wim Verstappen en Rudolf van den Berg. Hij is verantwoordelijk voor onder andere Turks Fruit (1973), Soldaat van Oranje (1977), De Vierde Man (1983) en het in Nederlands Indië gesitueerde Oeroeg (1993).

Ook is hij actief in de theaterwereld. Zo ontwerpt hij ondermeer het decor van Hugo Claus Vrijdag, Blauw blauw, Potasch & Perlemoer en Eva Bonheur. Ook is hij verantwoordelijk voor de dekors en aankleding van de André van Duin Revues gedurende een aantal seizoenen.

De Groot, van oorsprong opgeleid als grafisch ontwerper, maakt ontwerpen voor platenhoezen (Phonogram) en boekomslagen (Bezig Bij), zoals van de liedtekstbundel Voor de Overlevenden van Lennart Nijgh en Boudewijn de Groot en De geverfde vogel van Jerzy Kosinski. Af en toe werkt De Groot mee aan een commercial.

In 1998 neemt De Groot afscheid van de NOS, maar hij is nog steeds actief als ontwerper. Zo is hij in 2004 benaderd door Oudehands Dierenpark om het complex in Rhenen te restylen.