Skip Voogd: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 6: Regel 6:
| overlijden_datum  =  
| overlijden_datum  =  
| overlijden_plaats =  
| overlijden_plaats =  
| functies = [[:Category:Presentator|Presentator]], [[:Category:Producent|Producent]], [[:Category:Radiomaker|Radiomaker]], [[:Category:Schrijver|Schrijver]]
| functies = [[:Category:Presentator|Presentator]], [[:Category:Producent|producent]], [[:Category:Radiomaker|radiomaker]], [[:Category:Schrijver|schrijver]]
| bekend_van  = ''[[Kiosk]]'', ''[[Swing Expres]]'', [[Tussen Tien Plus En Twintig Min]]
| bekend_van  = ''[[Kiosk]]'', ''[[Swing expres]]'', ''[[Tussen tien plus en twintig min]]''
| periode_actief  = tot 1997
| periode_actief  = tot 1997
| werkt_samen_met = [[Paul Acket]], [[Jos Brink]], [[Henk Mouwe]]
| werkt_samen_met = [[Paul Acket]], [[Jos Brink]], [[Henk Mouwe]]
Regel 17: Regel 17:
}}
}}


Skip Voogd is één van de eerste radio-dj's en muziekjournalisten in Nederland en bezeten van schrijven over muziek.Hij wil liever niet gaan studeren en ziet zijn toekomst in de jounalistiek. Doordat  zijn vader vroegtijdig overlijdt en zijn moeder alleen het gezin moet onderhouden, is het onmogelijk zich in de journalistiek te bekwamen. Hij gaat na de Mulo naar de kweekschool in Den Haag. Tijdens zij studie blijft hij muziek via de radio fanatiek volgen.


Skip Voogd was één van de eerste radio-dj's en muziekjournalist in Nederland en bezeten van schrijven over muziek.Wil liever niet gaan studeren en zag zijn toekomst in de jounalistiek. Doordat  zijn vader vroegtijdig overleed en zijn moeder alleen het gezin moest onderhouden, was het onmogelijk zich in de journalistiek te bekwamen. Hij gaat na de Mulo naar de kweekschool in Den Haag. Muziek en de radio waarover die muziek te volgen is in die tijd blijft hij tijdens zijn studie fanatiek volgen. Hij was fan van de Ramblers en probeerde alle radio uitzendingen van het orkest te volgen. In 1954 had hij zijn eerste ervaring als radiomaker toen hij zich aansloot bij de Haagse Minjon afdeling. Hij maakte klankbeelden over zijn favoriete artiesten die door de Minjon leiding (Het Trio) in Hilversum goedgekeurd werden voor uitzending. Het na-oorlogse muziekblad Tuney Tunes werd door hem fanatiek gelezen en stuurde bijna maandelijks zijn kritiek op het tijdschrift naar de uitgever. Uiteindelijk besloot de uitgever hem uit te nodigen voor een gesprek en werd hij begin 1955  gevraagd voor Tuney Tunes als redacteur te komen werken. Na zijn eindexamen van de kweekschool tekende hij een contract voor 3 jaar bij een lagere school om zo aan de dienstplicht te ontkomen. Voor Tuney Tunes was het geen probleemdat hij slechts 2 keer per maand naar Eindhoven komt op de vrije woensdagmiddag. De correcties e.d. werden voor die tijd heel modern via de (trein)post gedaan. Naast de werkzaamheden voor Tuney Tunes was hij ook redacteur geworden van het blad Rhythme. Het redacteurschap van Tuney Tunes en Rhythme was meer dan het schrijven van stukjes. Het onderhouden van contacten met de platenmaatschappijen lag hem helemaal niet. Wanneer er meer muziekbladen uitkomen, loopt de oplage van Tuney Tunes terug. Skip wordt door eigenaar Paul Acket van Muziek Expes gevraagd en gaat ook de Veronica Teenager Expres samenstellen voor Paul Acket, wel stiekum natuurlijk want Skip is inmiddels ook werkzaam voor de VARA. Vanaf het radioseizoen 1958-1959 presenteerde hij met Netty Rooseveld eens in de veertien dagen het programma Kiosk met nieuws en actualiteiten uit de lichte muziek. Na een jaar wordt hij benaderd door Gijsbert Nieuwland van de AVRO of hij het programma Swing Expres wilde prsenteren en samenstellen. Niet lang daarna werd hij gevraagd voor een nieuw tienerprogramma: "Tussen Tien Plus En Twintig Min." als samensteller, dat iedere dinsdagmiddag gepresenteerd zal worden door Jos Brink. Tijd voor Teenagers van de VARA ging in die tijd ook van start en dat leverde een gezonde concurrentie op: wie had de primeur van een artiest of plaat. Skip woonde nog altijd in Den Haag en alles speelde zich in Hilversum af. Zijn relatie opgebouwd met EMI tijdens zijn redacteursschap voor Tuney Tunes leverde hem primeurs op zoals de een nieuwe single van Clif Richard en de eerste legale uitzending van een Beatles single. In 1965 wordt hij door Lex Karsemeijer gevraagd bij de NCRV in vaste dienst te komen om de Hilversum 3 programmering voor de NCRV te gaan organiseren en werd producer en presentator. Presenteren had niet zijn voorkeur, produceren en samenstellen vindt hij heel prettig. Hij verhuisde naar het Gooi om in d buurt te zijn waar alles gebeurt op gebied van de popmuziek. De NCRV kende toen een behoorlijk ruim budget voor muziek ensembles, wat het mogelijk maakte zijn oude liefde voor de Swing muziek om te zetten in series met de Ramblers , het orkest Marcel Thielemans en de Millers. De salariering bij de NCRV was matig en hij moest er wel bij schnabbelen met het schrijven van artikelen voor de Muziek Parade, Platen nieuws,Wereldkroniek en Platenhoezen. De NCRV maakte ondanks een mondelinge toezegging tijdens het sollicitatie gesprek nu bezwaar tegen zijn nevenactiviteiten. Hij kreeg een schrijfverbod van een jaar, maar blijft noodgedwongen doorschrijven zonder naamsvermelding. De NCRV  gedroeg zich toen hiërarchisch en ouderwets, hij moest speciaal letten op de teksten van de popmuziek. Het woord "heaven" mocht bijvoorbeeld niet, tenzij er "uitspansel" mee bedoeld werd. Elke tekst waarin afkortingen als "goh" of "jee"in voorkwamen moesten verwijderd worden, wat bij interviews behoorlijke problemen kon opleveren. Men ging zelfs zover om het schakelcommando "cut" bij TV uitzendingen te verbieden en te vervangen door "pats". Er kwamen verboden op het draaien van platen van de Beatles en om popmuziek waarin verwezen werd naar woorden uit de katoliekekerk.
Hij is fan van de Ramblers en probeert alle radio uitzendingen van het orkest te volgen. In 1954 heeft hij zijn eerste ervaring als radiomaker wanneer hij zich aansluit bij de Haagse [[Minjon]] afdeling. Hij maakt klankbeelden over zijn favoriete artiesten die door de Minjon leiding (Het Trio) in Hilversum goedgekeurd worden voor uitzending. Het na-oorlogse muziekblad ''Tuney Tunes'' wordt door hem fanatiek gelezen. Bijna maandelijks stuurt hij zijn kritiek op het tijdschrift naar de uitgever. Uiteindelijk besluit deze hem uit te nodigen voor een gesprek en wordt hij begin 1955  gevraagd als redacteur voor ''Tuney Tunes'' te komen werken.  
De laatste jaren voor zijn pensioen bij de NCRV waren niet prettig, de leuke programma's werden hem afgenomen, op een wijze die je niet zou verwachten. In 1995 kreeg hij een aanbieding van Jazz-Radio en werkt daar nog een paar jaar. Het schrijven had zijn voorkeur en hij maakte voor het blad "SENA-Performers" een nostalgische serie. Zijn eerste baantje bij Tuny Tunes was bepalend voor de rest van zijn leven.
 
Na zijn eindexamen van de kweekschool tekent hij een contract voor drie jaar bij een lagere school om zo aan de dienstplicht te ontkomen. Voor ''Tuney Tunes'' is het geen probleem dat hij slechts twee keer per maand naar Eindhoven komt op zijn vrije woensdagmiddag. De correcties e.d. worden voor die tijd heel modern via de (trein)post gedaan. Naast de werkzaamheden voor het blad wordt hij ook redacteur bij blad ''Rhythme''. Het redacteurschap van ''Tuney Tunes'' en ''Rhythme'' is meer dan het schrijven van stukjes.  
 
Het onderhouden van contacten met de platenmaatschappijen ligt hem helemaal niet. Wanneer er meer muziekbladen uitkomen, loopt de oplage van ''Tuney Tunes'' terug. Skip wordt door eigenaar Paul Acket van Muziek Expes gevraagd en gaat ook de ''Veronica Teenager Expres'' samenstellen voor Paul Acket, wel stiekem natuurlijk want Skip is inmiddels ook werkzaam voor de [[VARA]].  
 
Vanaf het radioseizoen 1958-1959 presenteert hij met [[Netty Rooseveld]] eens in de veertien dagen het programma ''[[Kiosk]]'' met nieuws en actualiteiten uit de lichte muziek. Na een jaar wordt hij benaderd door [[Gijsbert Nieuwland]] van de [[AVRO]] of hij het programma ''[[Swing expres]]'' wil presenteren en samenstellen. Niet lang daarna wordt hij gevraagd voor een nieuw tienerprogramma: ''[[Tussen tien plus en twintig min]]''. Hij gaat dit programma, dat iedere dinsdagmiddag gepresenteerd wordt door [[Jos Brink]], samenstellen.  
 
''[[Tijd voor teenagers]]'' van de VARA gaat in die tijd ook van start en dat levert gezonde concurrentie op: wie heeft de primeur van een artiest of plaat. Skip woont nog altijd in Den Haag en alles speelt zich in Hilversum af. Zijn relatie opgebouwd met EMI tijdens zijn redacteursschap voor ''Tuney Tunes'' levert hem primeurs op zoals de een nieuwe single van Clif Richard en de eerste legale uitzending van een Beatles single.  
 
In 1965 wordt hij door [[Lex Karsemeijer]] gevraagd bij de [[NCRV]] in vaste dienst te komen om de [[Hilversum 3]] programmering voor de NCRV te gaan organiseren. Hier wordt hij producer en presentator. Presenteren heeft niet zijn voorkeur, produceren en samenstellen vindt hij heel prettig. Hij verhuist naar het Gooi om in de buurt te zijn van alle gebeurtenissen op gebied van de popmuziek. De NCRV kent dan een behoorlijk ruim budget voor muziek ensembles, wat het mogelijk maakt zijn oude liefde voor de Swing muziek om te zetten in series met de Ramblers , het orkest Marcel Thielemans en de Millers.  
 
De salariëring bij de NCRV is matig en hij moet er wel bij schnabbelen. Dit doet hij met het schrijven van artikelen voor de ''Muziek Parade'', ''Platen nieuws'', ''Wereldkroniek'' en ''Platenhoezen''. De NCRV maakt ondanks een mondelinge toezegging tijdens het sollicitatiegesprek nu bezwaar tegen zijn nevenactiviteiten. Hij krijgt een schrijfverbod van een jaar, maar blijft noodgedwongen doorschrijven zonder naamsvermelding. De NCRV  gedraagt zich in die tijd hiërarchisch en ouderwets, hij moet speciaal letten op de teksten van de popmuziek. Het woord "heaven" mocht bijvoorbeeld niet, tenzij er "uitspansel" mee bedoeld wordt. Elke tekst waarin afkortingen als "goh" of "jee" voorkwamen moeten verwijderd worden. Bij veel interviews levert dat behoorlijke wat problemen op. Men gaat zelfs zover om het schakelcommando "cut" bij tv uitzendingen te verbieden en te vervangen door "pats". Er komen verboden op het draaien van platen van de Beatles en om popmuziek waarin verwezen wprdt naar woorden uit de katolieke kerk.
 
De laatste jaren voor zijn pensioen bij de NCRV zijn niet prettig. Leuke programma's worden hem afgenomen. In 1995 krijgt hij een aanbieding van [[Jazz-Radio]] en hij werkt daar nog een paar jaar. Het schrijven heeft zijn voorkeur en hij maakt voor het blad "SENA-Performers" een nostalgische serie. Zijn eerste baantje bij ''Tuny Tunes'' is bepalend voor de rest van zijn leven.






[[Category: personen|Voogd, Skip]] [[Category:Presentator|Voogd, Skip]] [[Category:Producent | Voogd, Skip]] [[Category: Schrijver| Voogd, Skip]]
[[Category: personen|Voogd, Skip]] [[Category:Presentator|Voogd, Skip]] [[Category:Producent | Voogd, Skip]] [[Category: Schrijver| Voogd, Skip]]

Versie van 19 apr 2011 08:06

Bestand:Skip Voogd.jpg
Skip Voogd foto: Soundscape

NaamSkip Voogd
GeborenDen Haag, 1936
FunctiesPresentator, producent, radiomaker, schrijver
Bekend vanKiosk, Swing expres, Tussen tien plus en twintig min
Periode actieftot 1997
Werkt samen metPaul Acket, Jos Brink, Henk Mouwe

Skip Voogd in de media
Oeuvre van Skip Voogd

Skip Voogd is één van de eerste radio-dj's en muziekjournalisten in Nederland en bezeten van schrijven over muziek.Hij wil liever niet gaan studeren en ziet zijn toekomst in de jounalistiek. Doordat zijn vader vroegtijdig overlijdt en zijn moeder alleen het gezin moet onderhouden, is het onmogelijk zich in de journalistiek te bekwamen. Hij gaat na de Mulo naar de kweekschool in Den Haag. Tijdens zij studie blijft hij muziek via de radio fanatiek volgen.

Hij is fan van de Ramblers en probeert alle radio uitzendingen van het orkest te volgen. In 1954 heeft hij zijn eerste ervaring als radiomaker wanneer hij zich aansluit bij de Haagse Minjon afdeling. Hij maakt klankbeelden over zijn favoriete artiesten die door de Minjon leiding (Het Trio) in Hilversum goedgekeurd worden voor uitzending. Het na-oorlogse muziekblad Tuney Tunes wordt door hem fanatiek gelezen. Bijna maandelijks stuurt hij zijn kritiek op het tijdschrift naar de uitgever. Uiteindelijk besluit deze hem uit te nodigen voor een gesprek en wordt hij begin 1955 gevraagd als redacteur voor Tuney Tunes te komen werken.

Na zijn eindexamen van de kweekschool tekent hij een contract voor drie jaar bij een lagere school om zo aan de dienstplicht te ontkomen. Voor Tuney Tunes is het geen probleem dat hij slechts twee keer per maand naar Eindhoven komt op zijn vrije woensdagmiddag. De correcties e.d. worden voor die tijd heel modern via de (trein)post gedaan. Naast de werkzaamheden voor het blad wordt hij ook redacteur bij blad Rhythme. Het redacteurschap van Tuney Tunes en Rhythme is meer dan het schrijven van stukjes.

Het onderhouden van contacten met de platenmaatschappijen ligt hem helemaal niet. Wanneer er meer muziekbladen uitkomen, loopt de oplage van Tuney Tunes terug. Skip wordt door eigenaar Paul Acket van Muziek Expes gevraagd en gaat ook de Veronica Teenager Expres samenstellen voor Paul Acket, wel stiekem natuurlijk want Skip is inmiddels ook werkzaam voor de VARA.

Vanaf het radioseizoen 1958-1959 presenteert hij met Netty Rooseveld eens in de veertien dagen het programma Kiosk met nieuws en actualiteiten uit de lichte muziek. Na een jaar wordt hij benaderd door Gijsbert Nieuwland van de AVRO of hij het programma Swing expres wil presenteren en samenstellen. Niet lang daarna wordt hij gevraagd voor een nieuw tienerprogramma: Tussen tien plus en twintig min. Hij gaat dit programma, dat iedere dinsdagmiddag gepresenteerd wordt door Jos Brink, samenstellen.

Tijd voor teenagers van de VARA gaat in die tijd ook van start en dat levert gezonde concurrentie op: wie heeft de primeur van een artiest of plaat. Skip woont nog altijd in Den Haag en alles speelt zich in Hilversum af. Zijn relatie opgebouwd met EMI tijdens zijn redacteursschap voor Tuney Tunes levert hem primeurs op zoals de een nieuwe single van Clif Richard en de eerste legale uitzending van een Beatles single.

In 1965 wordt hij door Lex Karsemeijer gevraagd bij de NCRV in vaste dienst te komen om de Hilversum 3 programmering voor de NCRV te gaan organiseren. Hier wordt hij producer en presentator. Presenteren heeft niet zijn voorkeur, produceren en samenstellen vindt hij heel prettig. Hij verhuist naar het Gooi om in de buurt te zijn van alle gebeurtenissen op gebied van de popmuziek. De NCRV kent dan een behoorlijk ruim budget voor muziek ensembles, wat het mogelijk maakt zijn oude liefde voor de Swing muziek om te zetten in series met de Ramblers , het orkest Marcel Thielemans en de Millers.

De salariëring bij de NCRV is matig en hij moet er wel bij schnabbelen. Dit doet hij met het schrijven van artikelen voor de Muziek Parade, Platen nieuws, Wereldkroniek en Platenhoezen. De NCRV maakt ondanks een mondelinge toezegging tijdens het sollicitatiegesprek nu bezwaar tegen zijn nevenactiviteiten. Hij krijgt een schrijfverbod van een jaar, maar blijft noodgedwongen doorschrijven zonder naamsvermelding. De NCRV gedraagt zich in die tijd hiërarchisch en ouderwets, hij moet speciaal letten op de teksten van de popmuziek. Het woord "heaven" mocht bijvoorbeeld niet, tenzij er "uitspansel" mee bedoeld wordt. Elke tekst waarin afkortingen als "goh" of "jee" voorkwamen moeten verwijderd worden. Bij veel interviews levert dat behoorlijke wat problemen op. Men gaat zelfs zover om het schakelcommando "cut" bij tv uitzendingen te verbieden en te vervangen door "pats". Er komen verboden op het draaien van platen van de Beatles en om popmuziek waarin verwezen wprdt naar woorden uit de katolieke kerk.

De laatste jaren voor zijn pensioen bij de NCRV zijn niet prettig. Leuke programma's worden hem afgenomen. In 1995 krijgt hij een aanbieding van Jazz-Radio en hij werkt daar nog een paar jaar. Het schrijven heeft zijn voorkeur en hij maakt voor het blad "SENA-Performers" een nostalgische serie. Zijn eerste baantje bij Tuny Tunes is bepalend voor de rest van zijn leven.