Ted de Braak: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 40: Regel 40:


Drie jaar later is Ted wederom eenmalig terug op de buis. Ditmaal verzorgt hij de presentatie van de eerste aflevering van ''[[TV-comeback]]'' van [[Omroep MAX]].
Drie jaar later is Ted wederom eenmalig terug op de buis. Ditmaal verzorgt hij de presentatie van de eerste aflevering van ''[[TV-comeback]]'' van [[Omroep MAX]].
In augustus 2014 verschijnt Ted de Braak in een interview door Han Peekel voor diens programma TV Monument. De Braak, al jaren woonachtig in Frankijk, heeft in twintig jaar geen interview meer gegeven. Hij kijkt terug op zijn dertigjarige loopbaan bij de NCRV en de KRO.
In maart 2016 wordt De Braak geïnterviewd in het royalty-programma Blauw bloed, n.a.v. het staatsbezoek van koning Willem-Alexander en koningin Máxima aan Frankrijk.


===Prijzen en onderscheidingen===
===Prijzen en onderscheidingen===

Versie van 18 jul 2016 11:30

Ted de Braak

NaamTheodorus Leonardus de Braak
GeborenArnhem, 8 april 1935
FunctiesPresentator, Zanger, Tekstschrijver
Bekend vanFarce Majeure, Ted show, 1-2-3-show, Ted à tête, Ted's familiespelshow, Toi toi toi bij Ted
Periode actief1957-1994
Werkt samen metJoop van den Ende
Media
Audio fragmentenAudio.png
GalleryGallery
Externe infoMuziekencyclopedie.nl

Ted de Braak in de media
Oeuvre van Ted de Braak

Ted de Braak is een oer Hollandse entertainer. Kenmerkend is zijn opgewekte verschijning, zijn vaderlijke stem en natuurlijk zijn opvallende snor. Ted is als het ware de gezellige oom die iedere week even langskomt met wat amusement waar zelfs de kinderen voor op mogen blijven. Zijn programma's zijn enorm populair, de Ted show trekt in 1978 gemiddeld zo'n 8 miljoen kijker per aflevering. Ted kan echter meer dan alleen televisiemaken, hij is ook te zien met shows in het theater en te horen op de radio.

Na zijn tijd in militaire dienst verhuist Ted naar Amsterdam. Hier richt hij in 1957 samen met Piet Hendriks en Hans Peters het pittige cabarettrio Tripple Sec op. In zijn tijd bij het trio leert hij verschillende muziekinstrumenten bespelen. Vervolgens sluit hij zich aan bij het nachtcluborkest De Kleine Drie Plus Één. Met het orkest is hij van 1962 tot en met 1965 werkzaam op het Thorbeckerplein in De Carrousel. De Carrousel is op dat moment 'the place to be' in Amsterdam.

In De Carrousel komt Ted in contact met een steward van de KLM die het nummer "Een glaasje madeira, my dear" in Engeland heeft opgedoken en vertaald. Ted vindt het nummer wel aardig en voegt het toe aan het repertoire van de band. Het duurt niet lang of een producer aanwezig in De Carrousel wil het nummer op plaat uitbrengen. Niet veel later wordt de plaat geplugd door Mies Bouwman in haar programma Naplaten.

Het nummer wordt een echte hit en brengt Ted in aanraking met Hilversum. Zo verschijnt hij in diverse programma's, waaronder Voor de vuist weg, om de plaat te promoten. De KRO is gecharmeerd door Ted en biedt hem een baan aan als presentator van het radioprogramma Draai-jij-of-draai-ik.

In 1966 breekt Ted definitief door bij het grote publiek met het satirische televisieprogramma Farce Majeure van de NCRV. Inmiddels heeft Ted ook zijn eigen manager, niemand minder dan Joop van den Ende. De twee werken de komende jaren in deze verhouding samen. Naast zijn televisiewerk is Ted ondertussen vanaf 1971 om de twee jaar ook te zien met zijn eigen theatershow. Hierin werkt hij samen met o.a. Mieke Bos, Conny Vandenbos en Joke Bruys.

Na tien jaar deel uit te hebben gemaakt van het team van Farce Majeure besluit Ted dat het tijd is voor iets anders. Hij stort zich volledig op de grote familiespelshows. Zo presenteert hij de Ted show en Toi toi toi bij Ted. Keer op keer zijn het succesvolle goedbekeken programma's. Een enkele keer werkt een programma niet. De Boven m'n pet show over het bovennatuurlijke slaat niet aan. Ted ontvangt zelfs dreigbriegen n.a.v. het programma.

Gedurende zijn televisiecarrière blijft Ted voornamelijk werken voor de NCRV. In de jaren'80 maakt hij een kort uitstapje naar de KRO. Hier werkt hij samen met Joop van den Ende aan de succesvolle 1-2-3-show. In 1989 keert hij weer terug bij de NCRV en presenteert diverse quizzen en spelshows. In 1994 valt na jaren trouwe dienst bij de NCRV het doek voor Ted. Zijn contract loopt af in 1995 en wordt niet verlengd. Ted kan begrip opbrengen voor het besluit van de NCRV, maar is wel teleurgesteld. Samen met zijn vrouw vertrek hij vervolgens naar het buitenland.

In 2003, na negen jaar afwezigheid in Nederland, keert Ted eventjes terug. Het Wereldkerstcircus in Carré benadert hem om Peter van Lindonk als spreekstalmeester op te volgen en hij zegt toe. In hetzelfde jaar is Ted ook eenmalige te zien op de televisie. De NCRV zendt een compilatieaflevering uit van Farce Majeure.

Drie jaar later is Ted wederom eenmalig terug op de buis. Ditmaal verzorgt hij de presentatie van de eerste aflevering van TV-comeback van Omroep MAX.

In augustus 2014 verschijnt Ted de Braak in een interview door Han Peekel voor diens programma TV Monument. De Braak, al jaren woonachtig in Frankijk, heeft in twintig jaar geen interview meer gegeven. Hij kijkt terug op zijn dertigjarige loopbaan bij de NCRV en de KRO. In maart 2016 wordt De Braak geïnterviewd in het royalty-programma Blauw bloed, n.a.v. het staatsbezoek van koning Willem-Alexander en koningin Máxima aan Frankrijk.

Prijzen en onderscheidingen

  • Snor van het Jaar (1980).
  • Ridder in de Orde van Oranje Nassau (2006).