Tom Manders: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 13: Regel 13:
| onderschrift = Tom Manders
| onderschrift = Tom Manders
| externe_info = [http://www.dorus.info Website Dorus]
| externe_info = [http://www.dorus.info Website Dorus]
| catalogus = [[Oeuvre van Tom Manders]]
| catalogus = [[Tom Manders in de media]]
| programmaoverzicht = [[Tom Manders in de media]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Tom Manders]]
}}
}}



Versie van 28 feb 2008 14:48

NaamAntoon Manders
GeborenDen Haag, 24 oktober 1921
GestorvenUtrecht, 26 februari 1972
Functiestekenaar, komiek, cabaretier
Bekend vanBij Dorus op schoot, De Showboat, Saint-Germain-des-Pres
Periode actief1954 - 1971
Werkt samen metCor Steyn
TriviaBekend als het typetje Dorus
Externe infoWebsite Dorus

Tom Manders in de media
Oeuvre van Tom Manders

Tom Manders volgt de ULO en driejarige avondstudie Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij maakt naam als decor en afficheontwerper. In 1943 komt hij als dwangarbeider voor het verrichten van schilderswerk op een vliegveldje bij München terecht. Na een halfjaar ziet hij kans naar Nederland te ontkomen. Na de bevrijding werkt hij weer als ontwerper.

In 1953 begint hij met een eigen cabaret op het Amsterdamse Rembrandtplein in Club Saint-Germain-des-Prés. In die quasi Parijse omgeving beperkt h ij zich aanvankelijk tot de artistieke leiding. Pas na een paar jaar creëert hij het typetje van Dorus, de praatgrage zwerver met de hondenblik. In 1954 haalt de VARA hem naar de televisie.

Vanaf 1955 maakt hij twee seizoenen lang een maandelijks programma en vervolgens tot in 1963 in een lagere frequentie. Zes jaar lang heeft hij meneer Cor Steyn, de organist, als begeleider. Zijn cabaret op het Rembrandtplein moet hij in de jaren ’60 opgeven. In 1967 wint hij in Montreux de Zilveren Roos met een compilatie van een paar van zijn acts (onder andere Dorus als uitvinder van een muizenval). Eveneens in 1967 opent hij een club in Rotterdam, waar hij met name furore maakt met “Bij Dorus op schoot”, waarin kinderen op zijn schoot liedjes zingen. In 1970 sluit hij ook deze club. In 1971 maakt hij nog eenmaal een glansnummer: Dorus gaat zitten bij Madame Tussaud en laat de reactie van het publiek filmen. Kampend met schulden, oververmoeidheid en ziekte komt voor hem betrekkelijk jong het einde, een sterke herinnering aan zijn liedjes en zijn creatie Dorus nalatend.