Trivia:Het nieuws: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
*Een van de SBS nieuwslezers van het eerste uur is [[Roderick Veelo]]. In 2001 stelt hij: "Hoe saaier het [[NOS]] [[Journaal]], hoe groter de kansen voor het SBS-nieuws. Dus laat ze daar in Hilversum hun uitzendingen vooral beginnen met zeven slaapverwekkende minuten buitenland. Dodelijk is dat. Of ken jij iemand die zeven minuten wil kijken naar studentenrellen in Indonesië, of een rapport over de gezondheidszorg in Duitsland? Zolang de NOS met dat soort taaie onderwerpen laat zien dat ze zich niks aantrekken van de vraag wat de kijker eigenlijk wil weten, liggen er kansen voor de commerciële omroep." Het draait volgens Veelo om doelgroepjournalistiek, brengen wat bij de kijker leeft. "Veel journalisten bekijken het nieuws door de bril van de journalisten zelf. Rapport zus, commissie zo. Wij beginnen elke dag met ons af te vragen wat de kijker vandaag wil weten. Natuurlijk is dat vaak nattevingerwerk. Maar ik weet wel dat je nooit saaie onderwerpen bij de kijker door de strot moet duwen. Want dan haakt hij af. En zit hij zo bij een andere zender. Wij richten ons op een jong publiek. Tussen de dertig en veertig jaar. Die groep bereik je niet door als de deftige meneer wel even te vertellen wat er aan de hand is. Wij vertellen het verhaal op ooghoogte. Geen poldermodel-volzinnen, maar kort en helder." <br>
*Een van de SBS nieuwslezers van het eerste uur is [[Roderick Veelo]]. In 2001 stelt hij: "Hoe saaier het [[NOS]] [[Journaal]], hoe groter de kansen voor het SBS-nieuws. Dus laat ze daar in Hilversum hun uitzendingen vooral beginnen met zeven slaapverwekkende minuten buitenland. Dodelijk is dat. Of ken jij iemand die zeven minuten wil kijken naar studentenrellen in Indonesië, of een rapport over de gezondheidszorg in Duitsland? Zolang de NOS met dat soort taaie onderwerpen laat zien dat ze zich niks aantrekken van de vraag wat de kijker eigenlijk wil weten, liggen er kansen voor de commerciële omroep." Het draait volgens Veelo om doelgroepjournalistiek, brengen wat bij de kijker leeft. "Veel journalisten bekijken het nieuws door de bril van de journalisten zelf. Rapport zus, commissie zo. Wij beginnen elke dag met ons af te vragen wat de kijker vandaag wil weten. Natuurlijk is dat vaak nattevingerwerk. Maar ik weet wel dat je nooit saaie onderwerpen bij de kijker door de strot moet duwen. Want dan haakt hij af. En zit hij zo bij een andere zender. Wij richten ons op een jong publiek. Tussen de dertig en veertig jaar. Die groep bereik je niet door als de deftige meneer wel even te vertellen wat er aan de hand is. Wij vertellen het verhaal op ooghoogte. Geen poldermodel-volzinnen, maar kort en helder." <br>
(Bron:Dagblad van het Noorden, 13 augustus 2001)
(Bron:Dagblad van het Noorden, 13 augustus 2001)
*In de eerste jaren van SBS6 gaat [[Pernille la Lau]] zelf nog op pad als verslaggeefster. Maar ook als 'anchorwoman' voelt ze zich sterk betrokken bij het voorbereiden van de uitzendingen. Zodat haar dag thuis begint met de ''Volkskrant'' en ''CNN''. Tegen één uur 's middags is ze op de redactie (een kantoorpand in Amsterdam), waar ze in de loop van de middag in overleg met de verslaggevers haar teksten schrijft. En waar ze zich ook bemoeit met de selectie van onderwerpen. "Ik kan niet anders. Uit pure verbazing om de wereld om me heen, wil ik mijn stempel drukken op de inhoud van ons nieuws. Laatst zag ik in de krant een heel klein berichtje over kip met salmonella. Kippenvlees dat daarmee was besmet zou voortaan met een sticker worden verkocht. Een sticker als waarschuwing! Dan denk ik bij mezelf: dat is toch te gek? Kennelijk hebben we altijd besmette kip gegeten zonder dat we daarover werden ingelicht. Ik kan me echt kwaad maken over het gerommel in onze voedselketen. <br> (Bron:Dagblad van het Noorden, 3 september 2001)
*La Lau: "Uiteraard probeer ik het nieuws zo neutraal mogelijk te lezen. Maar aan mijn blik kun je soms echt wel zien dat ik me razend kan maken over rassenrellen of geweld tegen kinderen. Ik probeer het te verhullen, maar het lukt me niet altijd. En je hoeft toch ook niet altijd objectief te zijn? De kijker mag toch aan je ondertoon wel een beetje horen wat je er zelf van vindt? Soms kom je er niet onderuit. Als je de overstap maakt van een ramp naar de grootste taart ter wereld, moet je je verhaal wel een andere lading geven. Kijk nou eens naar [[Philip Freriks]]. Die vind ik erg goed. Die twinkeling in zijn ogen bij een licht onderwerp, is toch fenomenaal?" <br> (Bron:Dagblad van het Noorden, 3 september 2001)


[[Het nieuws|Terug naar Het nieuws]]
[[Het nieuws|Terug naar Het nieuws]]

Versie van 24 aug 2010 10:06

  • Een van de SBS nieuwslezers van het eerste uur is Roderick Veelo. In 2001 stelt hij: "Hoe saaier het NOS Journaal, hoe groter de kansen voor het SBS-nieuws. Dus laat ze daar in Hilversum hun uitzendingen vooral beginnen met zeven slaapverwekkende minuten buitenland. Dodelijk is dat. Of ken jij iemand die zeven minuten wil kijken naar studentenrellen in Indonesië, of een rapport over de gezondheidszorg in Duitsland? Zolang de NOS met dat soort taaie onderwerpen laat zien dat ze zich niks aantrekken van de vraag wat de kijker eigenlijk wil weten, liggen er kansen voor de commerciële omroep." Het draait volgens Veelo om doelgroepjournalistiek, brengen wat bij de kijker leeft. "Veel journalisten bekijken het nieuws door de bril van de journalisten zelf. Rapport zus, commissie zo. Wij beginnen elke dag met ons af te vragen wat de kijker vandaag wil weten. Natuurlijk is dat vaak nattevingerwerk. Maar ik weet wel dat je nooit saaie onderwerpen bij de kijker door de strot moet duwen. Want dan haakt hij af. En zit hij zo bij een andere zender. Wij richten ons op een jong publiek. Tussen de dertig en veertig jaar. Die groep bereik je niet door als de deftige meneer wel even te vertellen wat er aan de hand is. Wij vertellen het verhaal op ooghoogte. Geen poldermodel-volzinnen, maar kort en helder."

(Bron:Dagblad van het Noorden, 13 augustus 2001)

  • In de eerste jaren van SBS6 gaat Pernille la Lau zelf nog op pad als verslaggeefster. Maar ook als 'anchorwoman' voelt ze zich sterk betrokken bij het voorbereiden van de uitzendingen. Zodat haar dag thuis begint met de Volkskrant en CNN. Tegen één uur 's middags is ze op de redactie (een kantoorpand in Amsterdam), waar ze in de loop van de middag in overleg met de verslaggevers haar teksten schrijft. En waar ze zich ook bemoeit met de selectie van onderwerpen. "Ik kan niet anders. Uit pure verbazing om de wereld om me heen, wil ik mijn stempel drukken op de inhoud van ons nieuws. Laatst zag ik in de krant een heel klein berichtje over kip met salmonella. Kippenvlees dat daarmee was besmet zou voortaan met een sticker worden verkocht. Een sticker als waarschuwing! Dan denk ik bij mezelf: dat is toch te gek? Kennelijk hebben we altijd besmette kip gegeten zonder dat we daarover werden ingelicht. Ik kan me echt kwaad maken over het gerommel in onze voedselketen.
    (Bron:Dagblad van het Noorden, 3 september 2001)
  • La Lau: "Uiteraard probeer ik het nieuws zo neutraal mogelijk te lezen. Maar aan mijn blik kun je soms echt wel zien dat ik me razend kan maken over rassenrellen of geweld tegen kinderen. Ik probeer het te verhullen, maar het lukt me niet altijd. En je hoeft toch ook niet altijd objectief te zijn? De kijker mag toch aan je ondertoon wel een beetje horen wat je er zelf van vindt? Soms kom je er niet onderuit. Als je de overstap maakt van een ramp naar de grootste taart ter wereld, moet je je verhaal wel een andere lading geven. Kijk nou eens naar Philip Freriks. Die vind ik erg goed. Die twinkeling in zijn ogen bij een licht onderwerp, is toch fenomenaal?"
    (Bron:Dagblad van het Noorden, 3 september 2001)

Terug naar Het nieuws