Trivia: Veronica (HMG)-Omroepers: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3: Regel 3:
*[[Esther Duller]] over haar grootste flater tijdens het omroepen: "Ik had alle beelden [van het programma] bekeken. Het was een soort 112 te water en er was een mevrouw die vertelde over de boot die zij met haar man had en de boot die gezonken was en je zag iedere keer de foto van haar man met de boot op de achtergrond. Ik scroll door het programma en ik zie alleen die vrouw steeds heel verdrietig over die gezonken boot en haar man. Dus ik heb [tijdens de omroepbeurt] die meneer dood verklaard. [Na de het omroepen] kreeg [ik] een telefoontje van de programma-directeur die het wel wist [...] en die zei "Wat ben jij nou aan het doen, die man leeft nog!". <br>(bron: "Interview Esther Duller" Beeld en Geluid 30-06-2010)  
*[[Esther Duller]] over haar grootste flater tijdens het omroepen: "Ik had alle beelden [van het programma] bekeken. Het was een soort 112 te water en er was een mevrouw die vertelde over de boot die zij met haar man had en de boot die gezonken was en je zag iedere keer de foto van haar man met de boot op de achtergrond. Ik scroll door het programma en ik zie alleen die vrouw steeds heel verdrietig over die gezonken boot en haar man. Dus ik heb [tijdens de omroepbeurt] die meneer dood verklaard. [Na de het omroepen] kreeg [ik] een telefoontje van de programma-directeur die het wel wist [...] en die zei "Wat ben jij nou aan het doen, die man leeft nog!". <br>(bron: "Interview Esther Duller" Beeld en Geluid 30-06-2010)  


*[[Esther Duller]] legt uit hoe haar werkdag als omroepster er uit ziet: "We beginnen om een uur of één 's middags met make up. Om twee uur doe ik dan een stemtest en wordt de belichting geregeld en om vier uur begin je met omroepen. Meestal werken we tot een uur of één 's nachts. [...] Het moeilijkste daaraan vind ik dat je tussendoor eigenlijk maar weinig te doen hebt. Onze teksten worden voor ons geschreven, dus het is gewoon wachten tot je weer aan de beurt bent. Dat wachten doe ik tegenwoordig meestal bij de eindregie. Dan blijf je tenminste op de hoogte van wat er gebeurt. Als er dan toring is, weet je ook meteen waar je over praat". <br> (bron: ''Veronica Magazine'' nummer 8 1996)
*[[Esther Duller]] legt uit hoe haar werkdag als omroepster er uit ziet: "We beginnen om een uur of één 's middags met make up. Om twee uur doe ik dan een stemtest en wordt de belichting geregeld en om vier uur begin je met omroepen. Meestal werken we tot een uur of één 's nachts. [...] Het moeilijkste daaraan vind ik dat je tussendoor eigenlijk maar weinig te doen hebt. Onze teksten worden voor ons geschreven, dus het is gewoon wachten tot je weer aan de beurt bent. Dat wachten doe ik tegenwoordig meestal bij de eindregie. Dan blijf je tenminste op de hoogte van wat er gebeurt. Als er dan storing is, weet je ook meteen waar je over praat". <br> (bron: ''Veronica Magazine'' nummer 8 1996)


[[Overzicht Omroepers per zendgemachtigde#Veronica .28HMG.29|Terug naar overzicht]]
[[Overzicht Omroepers per zendgemachtigde#Veronica .28HMG.29|Terug naar overzicht]]

Versie van 10 aug 2010 14:37

  • Esther Duller praat over de Veronica omroepster: "Het moest er verzorgd uit zien, het hoefde echt niet ultra hip of ultra sexy. Maar: "Het was wel de bedoeling dat een aantal dames die keken zoiets zouden hebben van "Goh ik zou ook wel dat haar willen hebben" of die "uitstraling" of die "kleren". Je moest wel een soort voorbeeld functie [zijn]. [...] dat mensen zich met je konden vergelijken [...] en het is natuurlijk voor ieder wat wils. Daarom zat er ook Judith met zwart haar en zat Cindy daar met blauw haar en ik met blond en zat Pauline met rode krullen".
    (bron: "Interview Esther Duller" Beeld en Geluid 30-06-2010)
  • Esther Duller over haar grootste flater tijdens het omroepen: "Ik had alle beelden [van het programma] bekeken. Het was een soort 112 te water en er was een mevrouw die vertelde over de boot die zij met haar man had en de boot die gezonken was en je zag iedere keer de foto van haar man met de boot op de achtergrond. Ik scroll door het programma en ik zie alleen die vrouw steeds heel verdrietig over die gezonken boot en haar man. Dus ik heb [tijdens de omroepbeurt] die meneer dood verklaard. [Na de het omroepen] kreeg [ik] een telefoontje van de programma-directeur die het wel wist [...] en die zei "Wat ben jij nou aan het doen, die man leeft nog!".
    (bron: "Interview Esther Duller" Beeld en Geluid 30-06-2010)
  • Esther Duller legt uit hoe haar werkdag als omroepster er uit ziet: "We beginnen om een uur of één 's middags met make up. Om twee uur doe ik dan een stemtest en wordt de belichting geregeld en om vier uur begin je met omroepen. Meestal werken we tot een uur of één 's nachts. [...] Het moeilijkste daaraan vind ik dat je tussendoor eigenlijk maar weinig te doen hebt. Onze teksten worden voor ons geschreven, dus het is gewoon wachten tot je weer aan de beurt bent. Dat wachten doe ik tegenwoordig meestal bij de eindregie. Dan blijf je tenminste op de hoogte van wat er gebeurt. Als er dan storing is, weet je ook meteen waar je over praat".
    (bron: Veronica Magazine nummer 8 1996)

Terug naar overzicht