Variabele tooncorrector

De variabele tooncorrector heeft tot doel hoge en lage tonen te versterken of afgezwakt door te geven. Uit 1932 stamt dit restant van een proefschakeling. De schakeling is bedoeld om tussen een lampdetector en een laagfrequent versterkertrap geplaatst te worden. Naar keuze kunnen hoge tonen worden opgehaald of afgezwakt. Hiervoor worden via een potentiometer schakeling een condensator of een smoorspoel van het verbindingspunt van de detectoranode en het rooster van de laagfrequentversterkerlamp naar de aarde geschakeld. Wanneer de potentiometer in de midden stand staat wordt het signaal ongewijzigd gehouden. Net als tegenwoordig wanneer de knop voor bas of treble in de middenstand staat. Het apparaatje is gebouwd op een houten plankje van 13,5 bij 9,5 cm.