Willem Nijholt: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 9: Regel 9:
| bekend_van  = ''[[De stille kracht]]'', ''[[Kinderen voor kinderen]]'', ''[[Willem van Oranje (dramaserie)|Willem van Oranje]]''
| bekend_van  = ''[[De stille kracht]]'', ''[[Kinderen voor kinderen]]'', ''[[Willem van Oranje (dramaserie)|Willem van Oranje]]''
| periode_actief  = 1968 - heden
| periode_actief  = 1968 - heden
| werkt_samen_met = [[Wim Sonneveld]], [[Conny Stuart]], [[Pleuni Touw]]
| werkt_samen_met = [[Wim Sonneveld]], [[Conny Stuart]], [[Pleuni Touw]], [[Frans Weisz]]
| trivia =  
| trivia =  
| onderschrift = Willem Nijholt
| onderschrift = Willem Nijholt
Regel 21: Regel 21:
Willem Nijholt wordt geboren als zoon van een KNIL-instructeur en groeit op in Nederlands-Indië. Vanaf zijn achtste volgt een zwarte periode: drie jaar lang moet hij de ontberingen van Japanse interneringskampen doorstaan. Het gezin verhuist na de Tweede Wereldoorlog naar Nederland, waar Nijholt aan de HBS begint in Nijmegen. Vanwege slechte resultaten heeft hij de HBS vroegtijdig verlaten. Op zijn zeventiende besluit Nijholt zich bij de marine aan te melden, maar ook dit blijkt geen goede keuze.
Willem Nijholt wordt geboren als zoon van een KNIL-instructeur en groeit op in Nederlands-Indië. Vanaf zijn achtste volgt een zwarte periode: drie jaar lang moet hij de ontberingen van Japanse interneringskampen doorstaan. Het gezin verhuist na de Tweede Wereldoorlog naar Nederland, waar Nijholt aan de HBS begint in Nijmegen. Vanwege slechte resultaten heeft hij de HBS vroegtijdig verlaten. Op zijn zeventiende besluit Nijholt zich bij de marine aan te melden, maar ook dit blijkt geen goede keuze.


Wanneer hij vijf jaar later auditie doet voor de Amsterdamse Toneelschool, ziet zijn toekomst er een stuk rooskleuriger uit. In 1960 slaagt hij erin zijn diploma te behalen, waarna hij (mede dankzij [[Ton Lutz]], een van zijn docenten aan de Toneelschool) zijn debuut maakt bij de Werkgroep Rotterdams Theater. Initiatiefnemers [[Hans Boswinkel]] en [[Hans Croiset]] willen hiermee jonge acteurs de gelegenheid bieden om met een repertoire naar keuze de planken te betreden. Nijholt debuteert met de voorstelling ''De Gelijkbenigen'' en in 1961 volgt ''Irma La Douce''.
Wanneer hij vijf jaar later auditie doet voor de Amsterdamse Toneelschool, ziet zijn toekomst er een stuk rooskleuriger uit. In 1960 slaagt hij erin zijn diploma te behalen, waarna hij (mede dankzij [[Ton Lutz]], een van zijn docenten aan de Toneelschool) zijn debuut maakt bij de Werkgroep Rotterdams Theater. Initiatiefnemers [[Hans Boswinkel]] en [[Hans Croiset]] willen hiermee jonge acteurs de gelegenheid bieden om met een repertoire naar keuze de planken te betreden. Nijholt debuteert met de voorstelling ''De Gelijkbenigen'' en in 1961 volgt Irma ''La Douce''.


Halverwege de jaren zestig maakt Nijholt de overstap naar toneelgezelschap De Nederlandse Comedie. Ondertussen is hij ook bezig met televisieproducties.
Halverwege de jaren zestig maakt Nijholt de overstap naar theatergroep de Nederlandse Comedie. Dit verloopt niet zonder slag of stoot: actiegroep Tomaat verwijt de Nederlandse Comedie en andere traditionele gezelschappen het gebrek aan maatschappelijk engagement. Dit uit zich in protestacties als ''Aktie Tomaat'', waarbij uitvoeringen van ''De Storm'' en ''Toller'' ruw worden onderbroken. Nijholt is hier zo van ontdaan dat hij begin jaren zeventig zijn ontslag indient.
 
Ondertussen is hij ook bezig met televisieproducties van de publieke omroepen.


De meermalen bekroonde Nijholt schittert in de meest uiteenlopende rollen: van doldwaze personages als Koen de Graaf in de jeugdserie ''[[Oebele]]'' tot serieuze vertolkingen in bijvoorbeeld het kwaliteitsdrama ''[[Bij nader inzien]]''. Ook het feit dat hij zowel producties voor volwassen als voor jongeren op zijn naam heeft staan, getuigt van een veelzijdig talent.
De meermalen bekroonde Nijholt schittert in de meest uiteenlopende rollen: van doldwaze personages als Koen de Graaf in de jeugdserie ''[[Oebele]]'' tot serieuze vertolkingen in bijvoorbeeld het kwaliteitsdrama ''[[Bij nader inzien]]''. Ook het feit dat hij zowel producties voor volwassen als voor jongeren op zijn naam heeft staan, getuigt van een veelzijdig talent.


Inmiddels staat Nijholt al een half decennium in de schijnwerpers. Aan het begin van zijn carrière werkt hij vooral samen met [[Wim Sonneveld]] en [[Conny Stuart]].
Inmiddels staat Nijholt al een half decennium in de schijnwerpers. Aan het begin van zijn carrière werkt hij vooral samen met [[Wim Sonneveld]] en [[Conny Stuart]], met wie hij naar eigen zeggen de mooiste tijd heeft beleefd.  





Versie van 19 jan 2010 14:27


NaamWillem Adrianus Nijholt
GeborenGombong (Nederlands-Indië), 19 juli 1934
Functiesacteur, presentator, zanger
Bekend vanDe stille kracht, Kinderen voor kinderen, Willem van Oranje
Periode actief1968 - heden
Werkt samen metWim Sonneveld, Conny Stuart, Pleuni Touw, Frans Weisz

Willem Nijholt in de media
Oeuvre van Willem Nijholt

Theatercoryfee Willem Nijholt spreekt al sinds zijn jeugd vol lof over de glamoureuze Amerikaanse showfilms. Zijn moeders passie voor muziek en dans hebben hier ongetwijfeld aan bijgedragen. Shirley Temple, Gene Kelly en Frank Sinatra zijn zomaar wat namen die de liefde voor tapdansen bij Nijholt hebben aangewakkerd. Zijn passie voor dansen, zingen en acteren uit zich in meerdere disciplines, want behalve in toneelstukken is hij te zien in vele musicals, films en televisieseries.

Willem Nijholt wordt geboren als zoon van een KNIL-instructeur en groeit op in Nederlands-Indië. Vanaf zijn achtste volgt een zwarte periode: drie jaar lang moet hij de ontberingen van Japanse interneringskampen doorstaan. Het gezin verhuist na de Tweede Wereldoorlog naar Nederland, waar Nijholt aan de HBS begint in Nijmegen. Vanwege slechte resultaten heeft hij de HBS vroegtijdig verlaten. Op zijn zeventiende besluit Nijholt zich bij de marine aan te melden, maar ook dit blijkt geen goede keuze.

Wanneer hij vijf jaar later auditie doet voor de Amsterdamse Toneelschool, ziet zijn toekomst er een stuk rooskleuriger uit. In 1960 slaagt hij erin zijn diploma te behalen, waarna hij (mede dankzij Ton Lutz, een van zijn docenten aan de Toneelschool) zijn debuut maakt bij de Werkgroep Rotterdams Theater. Initiatiefnemers Hans Boswinkel en Hans Croiset willen hiermee jonge acteurs de gelegenheid bieden om met een repertoire naar keuze de planken te betreden. Nijholt debuteert met de voorstelling De Gelijkbenigen en in 1961 volgt Irma La Douce.

Halverwege de jaren zestig maakt Nijholt de overstap naar theatergroep de Nederlandse Comedie. Dit verloopt niet zonder slag of stoot: actiegroep Tomaat verwijt de Nederlandse Comedie en andere traditionele gezelschappen het gebrek aan maatschappelijk engagement. Dit uit zich in protestacties als Aktie Tomaat, waarbij uitvoeringen van De Storm en Toller ruw worden onderbroken. Nijholt is hier zo van ontdaan dat hij begin jaren zeventig zijn ontslag indient.

Ondertussen is hij ook bezig met televisieproducties van de publieke omroepen.

De meermalen bekroonde Nijholt schittert in de meest uiteenlopende rollen: van doldwaze personages als Koen de Graaf in de jeugdserie Oebele tot serieuze vertolkingen in bijvoorbeeld het kwaliteitsdrama Bij nader inzien. Ook het feit dat hij zowel producties voor volwassen als voor jongeren op zijn naam heeft staan, getuigt van een veelzijdig talent.

Inmiddels staat Nijholt al een half decennium in de schijnwerpers. Aan het begin van zijn carrière werkt hij vooral samen met Wim Sonneveld en Conny Stuart, met wie hij naar eigen zeggen de mooiste tijd heeft beleefd.


Prijzen en onderscheidingen

Tweede prijs op het ICC Concours, cabaretwedstrijd voor beginnend talent (1963)

Johan Kaart Prijs, onderscheiding voor zijn rol in de musical Foxtrot (1977)

Edison Award voor het album Foxtrot (1978)

Vriendprijs, uitgereikt door de Vereniging Vrienden van de Haagse Comedie (1982)

Gouden Kalf voor beste acteur in Havinck (1987)

Paul Steenbergen-penning (1989)

Edison Award voor het album Cabaret (1990)

Onderscheiding tot Officier in de orde van Oranje-Nassau (1994)

Gouden Harp (1998)

Cubus Oeuvre Award vanwege zijn grote verdiensten voor de Nederlandse musical (2000)

Discografie

LP Oebele is hupsakee (1970)

LP Wim Sonneveld met Willem Nijholt en Corry van Gorp (1971)

LP Willem Nijholt (1975)

LP Foxtrot (1977)

CD Miss Saigon: Originele Nederlandse versie (1997)

CD Nooit verloren: Willem Nijholt zingt (met) Frans Ehlhart (1997)

CD Portret Willem Nijholt (1998)