Willem Vogt
| Naam | Willem Vogt |
| Geboren | Den Helder, 12 augustus 1888 |
| Gestorven | Blaricum, 18 juni 1973 |
| Functies | Omroeper, omroepbestuurder |
| Bekend van | AVRO, NRU, NOZEMA |
| Periode actief | 1923-1953 |
| Media |  |
| Externe info | Biografisch woordenboek |
Willem Vogt in de media Oeuvre van willem Vogt | |
Willem Vogt werkt na de lagere school eerst als jongste bediende bij een krant. In 1904 treedt hij toe tot de schoolcompagnie van de genie in Utrecht, waar hij wordt aangewezen voor proefnemingen met draadloze telegrafie. In 1911 vertrekt hij naar Batavia om in dienst te treden van de Indische PTT. Hij werkt een jaar op een telegraafkantoor in Weltevreden en is vervolgens chef van de radiostations van Timor en Ambon. In 1917 gaat hij naar Bandoeng. Twee jaar lang vangt hij ’s nachts uit Europa legercommuniqués op. Hij maakt er dagelijks bulletins van voor de gouverneur –generaal.
Tijdens een verlof in 1920 zegt hij zijn baan in Bandoeng op om zich te belasten – in opdracht van de Nederlandsche Seintoestellenfabriek in Hilversum – met de leiding van het ontvangststation van morsetekens in Blaricum. Als de fabriek apparaten voor draadloze telefonie gaat maken, wordt hij chef verkoop. In 1923 komt NSF op de markt met zelf te bouwen radiotoestellen.
Ten einde de kopers wat meer te kunnen laten ontvangen gaat de fabriek uitzenden. Daarvoor is geld nodig, dat men vraagt aan Luistervinken. Dit leidt tot oprichting van het Comite voor luisteraars van de Hilversumsche Draadlooze Omroep, de HDO. Vogt maakt namens NSF deel uit van het comité. Hij is ook omroeper. Het is een tijd van snelle warrige ontwikkelingen, die uitmonden in de oprichting van de AVRO, per 1 januari 1928 met Vogt als directeur.
Vanaf 1925 verschijnt de Radio Luistergids onder redactie van Vogt. Als de politiek op zoek gaat naar een definitieve regeling van het omroepvraagstuk, betoont Vogt zich de geharnaste strijder voor een algemene omroep.Tot zijn grote teleurstelling wordt in 1930 de zendtijd verdeeld tussen de AVRO, KRO, NCRV, VARA, VPRO en nog wat kleine organisaties. In de nieuwe verhoudingen ontwikkelt de AVRO zich overigens tot een bloeiend programmabedrijf.
Tijdens de Duitse bezetting proberen de omroeporganisaties zich als zelfstandige instellingen te handhaven, maar in maart 1941 maken de Duitsers aan hun bestaan een einde. De omroepleidingen – ook Vogt – ontkomen na de bevrijding niet aan de beschuldiging in hun streven naar voortbestaan, teveel met de Duitsers te hebben gepacteerd. Uiteindelijk mag Vogt zijn directeursplaats toch weer innemen.
Tussen Vogt en voorzitter Gustaaf de Clerq ontstaan ernstige geschillen, die in 1952 leiden tot Vogts ontslag. Hij wordt technisch directeur van de Nederlandse Radio-Unie en in 1953 administrateur/penningmeester van de Nederlandse Omroep Zender Maatschappij (NOZEMA).
