Wim Kan: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 38: | Regel 38: | ||
In 1982 kreeg [[Corry Vonk]] een hersenbloeding. Hierdoor kon Kan zich niet goed op de Oudejaarsconference van dat jaar concentreren, en de televisie-uitzending werd een debacle. Op het andere net werd diezelfde avond ''[[De Openbaring]]'' van [[Freek de Jonge]] uitgezonden. Zo werd pijnlijk duidelijk dat het tijdperk Kan definitief voorbij was. Tot een revanche kwam het niet meer; op [[8 september]] [[1983]] overleed Wim Kan in het St. Radboud ziekenhuis in Nijmegen aan de gevolgen van keelkanker. | In 1982 kreeg [[Corry Vonk]] een hersenbloeding. Hierdoor kon Kan zich niet goed op de Oudejaarsconference van dat jaar concentreren, en de televisie-uitzending werd een debacle. Op het andere net werd diezelfde avond ''[[De Openbaring]]'' van [[Freek de Jonge]] uitgezonden. Zo werd pijnlijk duidelijk dat het tijdperk Kan definitief voorbij was. Tot een revanche kwam het niet meer; op [[8 september]] [[1983]] overleed Wim Kan in het St. Radboud ziekenhuis in Nijmegen aan de gevolgen van keelkanker. | ||
[[Category:Personen]] | [[Category:Personen|Kan, Wim]] | ||
[[Category:Cabaretier]] | [[Category:Cabaretier|Kan, Wim]] | ||
Versie van 15 dec 2008 08:30
| Naam | Willem Cornelis Kan |
| Geboren | Scheveningen, 15 januari 1911 |
| Gestorven | Nijmegen, 8 september 1983 |
| Functies | cabaretier |
| Bekend van | Oudejaarsconferences |
| Periode actief | 1938-1982 |
| Werkt samen met | Corry Vonk |
| Trivia | Wim Kan eindigde in 2005 op nr. 96 in de verkiezing van de grootste Nederlander. Wordt als één van de "Grote Drie van het Nederlandse cabaret" beschouwd, samen met Toon Hermans en Wim Sonneveld |
Wim Kan in de media Oeuvre van Wim Kan | |
Wim Kan werd geboren te Scheveningen als derde kind van de ambtenaar Johannes Benedictus Kan en Helena Cornelia Schalkwijk. Op zijn zevende speelde Kan thuis al met een marionettentheater. Ook imiteerde hij samen met zijn zuster graag buren.
Hij bezocht diverse middelbare scholen omdat hij overal van school werd gestuurd en ging tenslotte naar de toneelschool in Amsterdam, die hij ook niet afmaakte. Kan speelde in 1930 buiten school in een toneelstuk mee, en leerde de tien jaar oudere revuester Corry Vonk kennen. Ze traden op 28 juni 1933 in het huwelijk.
Experimentele televisieuitzending
Kan begon teksten te schrijven voor de revue van zijn vrouw, en op 15 augustus 1936 richtten ze samen het ABC-cabaret op. Dit zou een leerschool worden voor jong talent; onder meer Jenny Arean, Maya Bouma, Wieteke van Dort, Frans Halsema, Marnix Kappers en Frits Lambrechts werden hier later opgeleid. De voorstellingen waren een groot succes, en het ABC-cabaret trad in 1938 op in een experimentele televisie-uitzending die pionier Erik de Vries verzorgde in de Utrechtse Jaarbeurs.
Eind 1939 vertrok het ABC-cabaret naar Nederlands-Indië voor een tournee. Doordat de Duitsers Nederland binnenvielen, konden de Kans niet meer terugkeren. Terwijl ze in Nederlands-Indië|Indië bleven vielen daar echter de Japanners binnen. Zo verdwenen beiden in een Japans concentratiekamp; ze zouden elkaar jarenlang niet zien. Kan kwam tenslotte in kampen bij de beruchte Birmaspoorweg terecht, maar hij kreeg een bevoorrechte positie en hoefde niet echt te werken. Op 1 maart 1946 keerde het paar terug in Nederland. Toen keizer Hirohito in 1971 Nederland bezocht, schreef Kan een vlijmscherp protestlied.
Oudejaarsconferences
Wim Kan wordt gezien als de grondlegger van de oudejaarsconferences. Hij begon in 1954 met zijn oudejaarsconference voor de radio, vroeg daarvoor duizend gulden, en bedong dat de conference zonder de toen gebruikelijke censuur werd uitgezonden. In 1956, 1958, 1960,1963 en 1966 volgden er nog meer, altijd bij de VARA. Het unieke aan zijn conferences was dat hij politici van alle gezindten op de hak nam, ook van zijn eigen zuil. In 1973 hield Kan zijn eerste oudejaarsconference voor de televisie. Het werd een groot succes en hij brak alle kijkcijferrecords. Ook de conferences van 1976 en 1979 werden successen. Zozeer zelfs dat veel mensen zich menen te herinneren dat Kan élk jaar een conference heeft uitgezonden. In 1981 gaf Kan een interview in de 'Alles is anders show' van Aad van den Heuvel. Dit optreden liep uit op een Oudejaarsconference van een half uur.
Kan was altijd heel kritisch over zijn eigen werk. Alles moest tiptop in orde zijn. Eerdere opnamen van voorstellingen van hem op 14 januari 1969 en 14 mei 1973 werden nooit op televisie uitgezonden omdat hij er zelf niet tevreden over was (inmiddels zijn fragmenten van deze shows op DVD verkrijgbaar). Ook bij latere oudejaarsconferences was het altijd weer spannend of Kan toestemming zou verlenen voor uitzending van het materiaal.
Kan richtte zich in zijn conferences voornamelijk op de politieke actualiteit. Van De Grote Drie was hij absoluut de meest politiek geëngageerde. Hij stond voor het "intellectuele" cabaret. Met zijn imitaties van Joseph Luns, Dries van Agt en Joop den Uyl had Kan de lachers op zijn hand. Hij kon niet de hele voorstelling uit zijn hoofd spelen. Daarom had hij altijd zijn bekende spiekborden aan de rand van het toneel liggen. Zijn stoeltje en wijnkoeler waren de enige attributen op het toneel. Ru van Veen achter de piano en Corry altijd aan zijn zijde.
In 1982 kreeg Corry Vonk een hersenbloeding. Hierdoor kon Kan zich niet goed op de Oudejaarsconference van dat jaar concentreren, en de televisie-uitzending werd een debacle. Op het andere net werd diezelfde avond De Openbaring van Freek de Jonge uitgezonden. Zo werd pijnlijk duidelijk dat het tijdperk Kan definitief voorbij was. Tot een revanche kwam het niet meer; op 8 september 1983 overleed Wim Kan in het St. Radboud ziekenhuis in Nijmegen aan de gevolgen van keelkanker.
