Bertus van den Brink
| Naam | Bertus van den Brink |
| Geboren | Muiden, 21 juni 1944 |
| Functies | decorateur |
| Bekend van | |
| Periode actief | 1962- 1993 |
| Werkt samen met | Jan Blaak, Ger Nooy, Koen Nagel, Ben Fokker, Harry van Oortmarsum |
Bertus van den Brink is tussen 1962 en 1993 decorateur bij de NTS/NOS.
Van den Brink heeft als enige uit een groot arbeidersgezin interesse en aanleg voor tekenen en kunstnijverheid. Rechtstreeks uit school gaat hij in de leer als etaleur in Amsterdam en daarna werkt hij bij standbouwer Koerts in Weesp. In augustus 1962 ziet Van den Brink een vacature van de NTS afdeling decorbouw en hij reageert. De NTS groeit in deze periode hard en heeft veel nieuwe krachten nodig. Autodidact Van den Brink wordt direct aangenomen.
De eerste jaren leert hij het vak van de 'oude meesters', decorateurs als Ger Nooy, Jan Blaak, Koen Nagel en Ben Fokker die al wat jaren ervaring hebben opgedaan met het werk voor de televisie. Hij loopt op alle onderdelen mee die op de bovenetage van de oude Veneta fabriek aan de Kampstraat in Hilversum of in de studio's worden uitgevoerd: van kwasten uitspoelen tot het schilderen van enorme achterdoeken van 7 meter hoog en tot wel 30 meter lang.
Eind jaren zestig is hij een creatieve duizendpoot geworden en gaat hij ook zelf aan grotere programma's werken. Hij klimt binnen de vakgroep op van Decorateur C naar Decorateur B en A. In de perdiode van de grote spelshow in de jaren zeventig maakt hij de gekste objecten van schuimplastic platen, bijvoorbeeld van nijlpaarden waar ook nog mensen in moeten kunnen. Samen met collega Rolf Kok en Martin Does werkt hij veel voor spelshows als Spel zonder grenzen, Zeskamp en de shows van Ted de Braak. Een bijzonder mooie productie waar Van den Brink veel creativiteit in kwijt kan is het poppenspel Sprookjes uit verre landen.
Als de facilitaire tak van de NOS commercieel wordt, heeft dat vervelende gevolgen voor het werk van Van den Brink en zijn collega's. De klanten verlangen dezelfde vertrouwde NOS-kwaliteit, maar het mag natuurlijk niets kosten. De tijdsdruk levert veel stress op en Van den Brink gaat als gevolg daarvan in 1993 met vervroegd pensioen.
