Communicatiesatellieten

hoog

Op een hoogte van ongeveer 39.000 kilometer bevinden zich satellieten die schijnbaar stil hangen boven een bepaald punt van de aarde. Zij bevinden zich in een geostationaire baan. Deze satellieten worden gebruikt voor communicatie en plaatsbepaling (GPS). De satelliet is in feite niet meer dan een ontvanger en een zender. Ze zijn doorgaans niet groter dan een kleine personenauto. De ontvanger krijgt vanaf de aarde signalen toegestuurd, deze worden door een ingebouwde versterker versterkt en weer uitgezonden naar de aarde.

groene energie

Voor dit werk is energie nodig. Batterijen houden het niet lang vol en het verwisselen van accu's en batterijen is praktisch onhaalbaar. De satelliet moet dus lange tijd volledig zelfstandig kunnen werken. De energie wordt verkregen door zonnepanelen die nadat de satelliet in haar baan is gebracht uitklappen. Het zonlicht dat daarop valt wordt omgezet in elektriciteit waarmee de satelliet kan functioneren.

doelgroepen

Communicatiesatellieten zijn er eerst voor militaire toepassingen, later ook ten behoeve van televisie en radio. Het mobiele telefoonverkeer en het GPS, Global Positioning System, maken gebruik van satellieten.

vaste plek

De eerste televisiesatelliet is Telstar die aan het begin van de jaren zestig van de vorige eeuw is gelanceerd. Hij maakt het mogelijk een directe televisieverbinding te maken tussen Amerika en Europa te krijgen. Velen zien de nog wat wazige live beelden van New York op hun scherm. De uitzending duurt maar even want deze Telstar heeft een lage baan om de aarde en verdwijnt daardoor snel achter de horizon waardoor de verbinding van korte duur is. De latere communicatiesatellieten draaien in een geostationaire baan en zijn 24 uur per dag "in zicht".