Kathodestraalbuis

De kathodestraalbuis is een glazen voorwerp dat gebruikt wordt in de televisietoestellen (vóór de invoering van de ‘flat screens’), radarapparatuur, oscilloscoop en andere apparaten waar een beeld nodig is. De vorm is afhankelijk van de functie. Het meest bekend is hij van de televisie. De buis is een soort fles met een bijna platte onderzijde, de beeldzijde, en een taps toelopende hals. Het platte deel is aan de binnenzijde bekleed met een stof die licht geeft op plekken waar een elektron het raakt. In de hals van de buis bevindt zich het zogenaamde elektronenkanon waar de kathode de elektronen afgeeft. Door verhitting van de kathode middels een gloeidraad maken elektronen zich los. Deze worden aangetrokken door de beeldzijde omdat deze een sterke positieve lading heeft ten opzichte van de kathode. Het spanningsverschil bedraagt enkele tienduizenden volt.

aansturing

Onderweg passeert de straal elektronen enkele elektrisch geladen elementen. Deze elementen worden aangestuurd door de intensiteit van de signalen die door de ontvanger worden opgevangen. Negatieve lading duwt de straal weg terwijl een positieve lading de straal aantrekt. Door de elektronenstraal bloot te stellen aan een snel wisselend magnetisch veld dat door een zogenaamde zaagtandgenerator wordt opgewekt, gaat de straal zeer snel heen en weer en schrijft in een televisietoestel zo per seconde 625 lijnen onder elkaar met lichtpunten. De intensiteit van de lichtpunten is afhankelijk van het ontvangen ingangssignaal en varieert van zwart tot helder wit en alles daartussen. Omdat ons oog niet zo snel kan volgen zien wij op het gehele scherm een natuurlijk bewegend beeld.