Tamara Seur
| Naam | Tamara Seur |
| Geboren | Tilburg, 28 juni 1974 |
| Functies | Nieuwspresentator, verslaggever, redacteur |
| Bekend van | Jeugdjournaal |
| Periode actief | 2004 - heden |
Tamara Seur in de media Oeuvre Tamara Seur | |
Tamara Seur is geboren in Tilburg, maar groeit op in Castricum aan Zee. Op haar vijftiende verhuist ze naar Amsterdam. Hier doet ze haar best het Gymnasium zo snel mogelijk af te maken, om daarna de wijde wereld in te gaan. Met haar diploma op zak, vertrekt ze naar de Verenigde Staten om daar op een zomerkamp van een scoutvereniging te werken en aansluitend nog eens tweeëneenhalve maand door het land te trekken. Vervolgens werkt ze in het winterseizoen in de Zwitserse horeca. Na haar avonturen in het buitenland volgt ze de studie Ontwikkelingspsychologie. Als afgestudeerde vindt ze zich echter nog te jong om als psycholoog aan het werk te gaan. Met het idee dat ze het leuk vindt om dingen uit te zoeken en op te speuren, besluit ze zich daarom te richten op de journalistiek.
Ze komt terecht op de redactie van Hart van Nederland, waar ze voor drie maanden als stagiaire op de redactie aan de slag gaat. Dit bevalt aan beide kanten zo goed, dat Seur als freelance redacteur/ verwerker aan het programma verbonden blijft. Even vertrekt ze bij Cameo Media, het productiebedrijf dat Hart van Nederland maakt, om samen met Harmke Pijpers voor TV DITS een programma over Nederlandse spreekwoorden te maken. Snel wordt ze echter door Cameo teruggevraagd om eindredactie te doen voor een nieuw op te zetten persbureau voor internet, NewsBites. Dit doet ze een tijdje, maar wanneer ze hoort over een vacature bij het Jeugdjournaal solliciteert Seur meteen. Niet veel later werkt ze vier dagen per week voor Kennisnet en het Jeugdjournaal, die een samenwerking zijn aangegaan.
Wanneer deze coöperatie na een jaar ophoudt, blijft ze bij het Jeugdjournaal werken. Eerst nog als redacteur voor de website en het programma, later als verslaggever in beeld. “Eigenlijk zou ik als verslaggever naar de Winterspelen in Turijn gaan, maar vanwege mijn zwangerschap had Winfried Baijens mijn plaats ingenomen. Ik vulde zijn plek in als invalpresentator. In 2006 werd ik een vast gezicht van het Jeugdjournaal.” De periode waarin de strijd tegen het terrorisme oplaait, beschouwt ze als een journalistiek hoogtepunt. “Voor het Jeugdjournaal was het een uitdaging om dit nieuws op een genuanceerde manier te brengen. Dat waren spannende tijden om journalist te zijn.”
Niet alleen op de televisie, ook op de radio laat Seur van zich horen. Op haar initiatief presenteert ze in het kader van het Radiolab in 2009 tweemaal het Radio Jeugdjournaal op Radio 1, waarin ze samen met twee kinderen het nieuws van de dag bespreekt. Ze vindt presenteren op de radio eigenlijk leuker dan voor televisie. “Op tv heb je een vaag idee van het overzicht, maar op de radio ligt jouw show gewoon voor je en word je niet afgeleid door camera’s.”
Ze heeft nooit een journalistieke opleiding gevolgd, maar is van mening dat het vak gemakkelijk in de praktijk te leren valt. “Uiteindelijk komt het neer op doorzettingsvermogen, nieuwsgierigheid en boerenverstand.” Volgens haar is een goede presentator stressbestendig, koelbloedig en geeft deze de kijker het gevoel dat de woorden zomaar bij de presentator opkomen en dus niet voorgelezen worden.
Zelf kijkt ze de uitzendingen vaak terug. Om te kijken hoe een bepaald truitje er op televisie uitziet, maar ook om te zien hoe het presenteren beter kan. “Eigenlijk vind ik het nooit goed, dan kan het bijvoorbeeld scherper, relaxter of spontaner. Je bent natuurlijk zelf de meest kritische kijker.” Uiteindelijk hoopt ze te worden herinnerd als een bevlogen journalist met hart voor kinderen, die opkomt voor het recht van kinderen op nieuws.
Wanneer ze in de supermarkt door kinderen aangesproken wordt, maakt ze graag een kletspraatje. Toch zijn er ook momenten waarop ze even niet op herkenning zit te wachten. “Op de een of andere manier word ik altijd herkend als ik in het zwembad ben. Dan sta ik in bikini met nat haar op de glijbaan. Dan moet je soms een beetje streng zijn, want voor je het weet heb je het halve zwembad achter je aan.”
