De werkelijkheid van Karel Appel: verschil tussen versies
(Pagina leeggehaald) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (7 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{ Infobox Productie | |||
| periode = 1962 | |||
| archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=de%20werkelijkheid%20van%20karel%20appel Beeld en Geluid] | |||
| makers = [[#Makers|Makers]] | |||
| achtergrond_info = | |||
| genre = [[:category:documentaire|Documentaire]] | |||
| decennia = [[:category:1960-1969|1960-1969]] | |||
| lengte = 14' | |||
| medium = bioscoop, 35mm, kleur | |||
| externe_info = [http://selectie.nrc.nl/product.php?productid=432 DVD Box Tijdsbeeld Nederland] | |||
}} | |||
[[Afbeelding:werkelijkheidvankarelappel.jpg]] [[Afbeelding:werkelijkheidvankarelappel2.jpg]] | |||
<br clear="all"> | |||
===beschrijving=== | |||
Journalist [[Jan Vrijman]] krijgt van het Ministerie van OK&W een ton voor een film over de omstreden schilder Karel Appel. Er wordt – vooral door ''De Telegraaf'' – schande over gesproken dat een onervaren maker zoveel geld krijgt. | |||
Na opnamen in Parijs, waar Appel woont, wordt in Kasteel Groeneveld te Baarn een studio voor de schilder ingericht. Eenmaal gewend aan de aanwezigheid van de filmploeg, kan Appel bij het schilderen (‘ik schilder als een barbaar in deze barbaarse tijd’) vrijelijk gefilmd worden. Vrijman laat zelfs een speciaal doek maken, met een uitgespaard ‘venster’ in het midden, zodat cameraman Van der Enden Appel ook frontaal kan filmen. Voor de geluidsband kiest Vrijman door Appel zelf geproduceerde electronische muziek en een stuk van jazz trompettist Dizzy Gillespie. | |||
In Nederland krijgt de film gemengde kritieken. Maar op de Berlinale 1962 wint ''De werkelijkheid van Karel Appel'' een Gouden Beer. | |||
===Makers=== | |||
Regie [[Jan Vrijman]] | |||
Camera [[Eduard van der Enden]] | |||
Montage, scriptadviezen [[Ytzen Brusse]] | |||
Muziek [[Karel Appel]] (Musique Barbare), [[Dizzy Gillespie]] | |||
Muziek coordinatie [[Jaap Vink]], [[Will Eisma]] | |||
Productieleiding [[Piet van Moock]] | |||
---- | |||
[[Category: productielijst W|Werkelijkheid van Karel Appel, de]] | |||
[[category:documentaire|Werkelijkheid van Karel Appel, de]] | |||
[[category:1960-1969|Werkelijkheid van Karel Appel, de]] | |||
Huidige versie van 16 dec 2010 om 11:08
| Periode | 1962 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 1960-1969 |
| Lengte | 14' |
| Medium | bioscoop, 35mm, kleur |
| Externe info | DVD Box Tijdsbeeld Nederland |
beschrijving
Journalist Jan Vrijman krijgt van het Ministerie van OK&W een ton voor een film over de omstreden schilder Karel Appel. Er wordt – vooral door De Telegraaf – schande over gesproken dat een onervaren maker zoveel geld krijgt.
Na opnamen in Parijs, waar Appel woont, wordt in Kasteel Groeneveld te Baarn een studio voor de schilder ingericht. Eenmaal gewend aan de aanwezigheid van de filmploeg, kan Appel bij het schilderen (‘ik schilder als een barbaar in deze barbaarse tijd’) vrijelijk gefilmd worden. Vrijman laat zelfs een speciaal doek maken, met een uitgespaard ‘venster’ in het midden, zodat cameraman Van der Enden Appel ook frontaal kan filmen. Voor de geluidsband kiest Vrijman door Appel zelf geproduceerde electronische muziek en een stuk van jazz trompettist Dizzy Gillespie.
In Nederland krijgt de film gemengde kritieken. Maar op de Berlinale 1962 wint De werkelijkheid van Karel Appel een Gouden Beer.
Makers
Regie Jan Vrijman
Camera Eduard van der Enden
Montage, scriptadviezen Ytzen Brusse
Muziek Karel Appel (Musique Barbare), Dizzy Gillespie
Muziek coordinatie Jaap Vink, Will Eisma
Productieleiding Piet van Moock
