De werkelijkheid van Karel Appel: verschil tussen versies
(Pagina leeggehaald) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{ Infobox Productie | |||
| periode = 1962 | |||
| archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=De%20werkelijkheid%20van%20Karel%20Appel Beeld en Geluid] | |||
| makers = [[#Makers|Makers]] | |||
| achtergrond_info = | |||
| genre = [[category:documentaire|Documentaire]] | |||
| decennia = [[:category:1960-1969|1960-1969]] | |||
| lengte = 14' | |||
| medium = bioscoop | |||
| externe_info = | |||
}} | |||
===Beschrijving=== | |||
Journalist Jan Vrijman krijgt van het Ministerie van OK&W een ton voor een film over de omstreden schilder Karel Appel. Er wordt – vooral door De Telegraaf – schande over gesproken dat een onervaren maker zoveel geld krijgt. | |||
Na opnamen in Parijs, waar Appel woont, wordt in Kasteel Groeneveld te Baarn een studio voor de schilder ingericht. Eenmaal gewend aan de aanwezigheid van de filmploeg, kan Appel bij het schilderen (‘ik schilder als een barbaar in deze barbaarse tijd’) vrijelijk gefilmd worden. Vrijman laat zelfs een speciaal doek maken, met een uitgespaard ‘venster’ in het midden, zodat cameraman Van der Enden Appel ook frontaal kan filmen. Voor de geluidsband kiest Vrijman door Appel zelf geproduceerde electronische muziek en een stuk van jazz trompettist Dizzy Gillespie. | |||
In Nederland krijgt de film gemengde kritieken. Maar op de Berlinale 1962 wint De werkelijkheid van Karel Appel een Gouden Beer. | |||
===Makers=== | |||
Regie: [[Jan Vrijman]] | |||
Camera: [[Eduard van der Enden]] | |||
Montage en scriptadviezen: [[Ytzen Brusse]] | |||
Muziek: [[Karel Appel]] (Musique Barbare) en [[Dizzy Gillespie]] | |||
Muziek coordinatie: [[Jaap Vink]] en [[Will Eisma]] | |||
Productieleiding: [[Piet van Moock]] | |||
Productie advies: [[N.F.M.]] | |||
[[Category: documentaire|Werkelijkheid van Karel Appel, de]] | |||
[[Category: 1960-1969||Werkelijkheid van Karel Appel, de]] | |||
[[Category: producties||Werkelijkheid van Karel Appel, de]] | |||
Versie van 10 sep 2008 16:00
| Periode | 1962 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | |
| Decennia | 1960-1969 |
| Lengte | 14' |
| Medium | bioscoop |
Beschrijving
Journalist Jan Vrijman krijgt van het Ministerie van OK&W een ton voor een film over de omstreden schilder Karel Appel. Er wordt – vooral door De Telegraaf – schande over gesproken dat een onervaren maker zoveel geld krijgt. Na opnamen in Parijs, waar Appel woont, wordt in Kasteel Groeneveld te Baarn een studio voor de schilder ingericht. Eenmaal gewend aan de aanwezigheid van de filmploeg, kan Appel bij het schilderen (‘ik schilder als een barbaar in deze barbaarse tijd’) vrijelijk gefilmd worden. Vrijman laat zelfs een speciaal doek maken, met een uitgespaard ‘venster’ in het midden, zodat cameraman Van der Enden Appel ook frontaal kan filmen. Voor de geluidsband kiest Vrijman door Appel zelf geproduceerde electronische muziek en een stuk van jazz trompettist Dizzy Gillespie. In Nederland krijgt de film gemengde kritieken. Maar op de Berlinale 1962 wint De werkelijkheid van Karel Appel een Gouden Beer.
Makers
Regie: Jan Vrijman
Camera: Eduard van der Enden
Montage en scriptadviezen: Ytzen Brusse
Muziek: Karel Appel (Musique Barbare) en Dizzy Gillespie
Muziek coordinatie: Jaap Vink en Will Eisma
Productieleiding: Piet van Moock
Productie advies: N.F.M.
