Peter Jan Rens

Bestand:.jpg

Naam	Petrus Jan Rens
Geboren	Velsen-Noord, 10 oktober 1950
Functies	acteur, presentator, programmamaker, theatermaker
Bekend van	Doet-ie ’t of doet-ie ’t niet, Geef nooit op, De Grote Meneer Kaktus Show, Labyrinth, Vijf tegen Vijf
Periode actief	1983-heden
Werkt samen met	Annemieke Hoogendijk
Externe info	Website Peter Jan Rens
Peter Jan Rens in de media Oeuvre van Peter Jan Rens

Peter Jan Rens is zeer veelzijdig, creatief, en een grote kindervriend. Karakteristiek is het grote enthousiasme waarmee Peter Jan zijn programma's presenteert. Peter Jan zit geen minuut stil, hij rent, springt en vliegt door het beeld. Ron Brandsteder noemt hem in zijn programma Laat ze maar lachen dan ook niet Peter Jan Rens, maar Peter Jan Rent. De televisieloopbaan van Peter Jan is er één met bergen en dalen. Van uiterst succesvolle kinderprogramma's tot mislukte talkshows.

Na de middelbare school stort Peter Jan zich op de studie fysiotherapie. Deze rondt hij succesvol af en is snel werkzaam als fysiotherapeut. In zijn vrije tijd is Peter Jan te zien bij verschillende theatergezelschappen. Hier doet hij schrijf-, regie- en acteerervaringen op. In 1978 besluit hij zijn eigen theatergroep Kaktus op te richten. Hiermee verzorgt hij voorstellingen voor kinderen en volwassenen. Vijf jaar later speelt Peter Jan de hoofdrol in de door Rob Houwer geproduceerde speelfilm Brandende liefde. Naast sterren als Ellen Vogel en Monique van der Ven betekent deze film zijn doorbraak bij het grote publiek.

Ook op de televisie maakt hij zijn opwachting. Zijn creatie Meneer Kaktus is wekelijks te zijn als onderdeel van het middagprogramma Tineke. Na twee seizoenen brengt Veronica zijn eigen programma: De grote Meneer Kaktus show. Gehuld in een blauwe pyjama en in gezelschap van Kweetniet (Joost Hes) en mevrouw Stemband (Annemieke Hoogendijk) staat Peter Jan in een boksring omgeven door dolenthousiaste kinderen. Het liedje “Het grote Meneer Kaktuslied” wordt uit volle borst meegezongen en levert hem zelfs een Top 40 notering op.

Naast kinderprogramma's is Peter Jan ook te zien in amusementsprogramma's en quizzen waarvan Doet-ie ’t of doet-ie ’t niet zijn meest succesvolle voorbeeld is. Maar niet alles wat Peter Jan doet is succesvol. In 1993 maakt Rens een overstap naar onze oosterburen. Hij verschijnt op de Duitse TV met Tut er es oder tut er es nicht. Duitsland zit hier echter niet op te wachten en Peter Jan verdwijnt weer snel van de Duitse buis. In hetzelfde jaar verdwijnt hij ook bij de VARA en treedt toe tot de groep presentatoren van RTL4.

Bij RTL kent de carrière van Peter Jan pieken en dalen. Programma's als Geef nooit op en Vijf tegen Vijf zijn succesvol, zijn late nigth avontuur, Peter Jan Rens Late Night, echter niet. De formule, gebasseerd op de shows van David Letterman, slaat niet aan. Vooral de eerste uitzending, waarin zowat alles mis gaat, zet de toon. Na drie maanden vijf uitzendingen per week komt er een vroegtijdig einde aan deze serie. Ook de presentatie bij Telekids mislukt. Het valt Peter Jan niet mee om de vertrouwde gezichten van Irene Moors en Carlo Boszhard te doen vergeten. De “grote Meneer Kaktus” vormt een nieuw onderdeel van dit kinderprogramma. Het Kaktustrio krijgt echter niet de kans om een nieuw gezicht aan Telekids mee te geven. In januari 2000 besluit de leiding van RTL om met de serie te stoppen.

In 2001 stapt Peter Jan op bij RTL en werkt hij mee aan een aantal programma's bij FoxKids. Hierna is Peter Jan te zien in een aantal verschillende programma's waaronder TV7. Geen van deze programma's slaan echter aan bij het grote publiek. Succesvoller zijn de reclamespots voor snoepgoed van Haribo en de strips Karin en Beppen die hij samen met tekenares Sandra Nieuweboer maakt voor Privé.

Prijzen en onderscheidingen

De Gouden Televizierring voor Doet-ie ‘’t of doet-ie ’t niet (1989).

De Gouden TrosKompas TV-ster (1992).

Publicaties

Het Grote Meneer Kaktus Boek (1985).

Rauzer (1992 ).

Zes is oud (1994).

Carlo met zijn grote kop (1995).

Sigmind de bloedhond (1996).

Meneer Meijer (1997).

Een taart voor Meneer Kaktus (1998).

Meneer Kartus wordt kwakelgek (1999).

Meneer Meijer is de sigaar (1999).

Meneer Kaktus doet eng (2001).

Meneer Kaktus bakt een taart (2001).

Bloedmooi (2001).

Rauzer, Zes is oud en Carlo met zijn grote kop zijn ook vertaald in het Duits.