Marije Meerman: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| (3 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
| werkt_samen_met = [[Doke Romeijn]], [[William de Bruijn]] | | werkt_samen_met = [[Doke Romeijn]], [[William de Bruijn]] | ||
| trivia = | | trivia = | ||
| onderschrift = | | onderschrift = Marije Meerman | ||
| externe_info = | | externe_info = | ||
| catalogus = [[Marije Meerman in de media]] | | catalogus = [[Marije Meerman in de media]] | ||
| Regel 17: | Regel 17: | ||
}} | }} | ||
Als eindexamenstudent krijgt documentairemaker Marije Meerma als uitzondering binnen haar lichting de titel 'belofte' opgespeld. Met veelbesproken documentaires als ''[[Menselijke Grondstoffen]]'', ''[[De Israel Lobby]]'', ''[[De verkoop van een oorlog]]'' en een [[Gouden Kalf]] voor ''[[Jong in Cingquing: I Wanna be boss]]'' lijkt Meerman in deze verwachting niemand teleur te stellen. | |||
Meerman wordt in 1967 geboren in Amsterdam, als kind van vrijzinnige ouders met een smalle beurs. Vanaf het derde jaar brengt Marije de weken door op de Prins Constantijn Kresj, een anti-autoritaire kinderopvang die gerund wordt door een groep ouders. De op Marxistisch-Leninistisch geschroeide leef- en opvoedingsidealen die de basis vormden voor dit opvoedingsexperiment, blijken in de eerste plaats een ideaalbeeld voor het leven van de ouders zelf. De indrukken die Meerman in deze jaren opdoet, bijten zich stevig vast in haar leven. Zo, dat ze vijfentwintig jaar later - na het montessori lyceum en een studie Kunstgeschiedenis aan de UvA - als regiestudent aan de [[NFTA]] afstudeert met een documentaire over die plek: ''[[Kresj]]''. Over haar kwaliteiten als maker schrijft [[Mark Duursma]] daarop in ''Trouw'': "Marije Meerman, die zeer tegen de traditie van de Filmacademie in, zelf interviewt en draait, betoont zich een fantastische cameravrouw, die fysiek contact zoekt en niet loslaat, als in de traditie van 'direct cinema'". | |||
''[[Kresj]]'' is ondersteund en uitgezonden door de [[VPRO]] en omdat de film succesvol blijkt, wordt de documentairemaker gevraagd om een deel II te maken van de film. Meerman gaat in op dit aanbod en krijgt een vliegende start als pas afgestudeerd filmmaker: in de eerste jaren werkt ze aan een documentaire over een Romeense arke [[Dansen om de Kast]] - een opdrachtfilm die is gegeven aan de NFTA -, aan een documentaire rond het 50-jarig jubileum van bioscoop Kriterion en aan het tweede deel van ''[[Kresj]]''. Tijdens de eerste twee jaar na het afstuderen houden Meerman en zeven lichtinggenoten voor stichting [[Skrien]] werknotities bij over hun eerste stappen in het leven van een professioneel filmmaker. Het boek verschijnt in 1997 bij Uniepers onder de titel | ''[[Kresj]]'' is ondersteund en uitgezonden door de [[VPRO]] en omdat de film succesvol blijkt, wordt de documentairemaker gevraagd om een deel II te maken van de film. Meerman gaat in op dit aanbod en krijgt een vliegende start als pas afgestudeerd filmmaker: in de eerste jaren werkt ze aan een documentaire over een Romeense arke [[Dansen om de Kast]] - een opdrachtfilm die is gegeven aan de NFTA -, aan een documentaire rond het 50-jarig jubileum van bioscoop Kriterion en aan het tweede deel van ''[[Kresj]]''. Tijdens de eerste twee jaar na het afstuderen houden Meerman en zeven lichtinggenoten voor stichting [[Skrien]] werknotities bij over hun eerste stappen in het leven van een professioneel filmmaker. Het boek verschijnt in 1997 bij Uniepers onder de titel ''Dagboeknotities van jonge cineasten''. De onzekerheid van het zoeken naar banen en opdrachten is voor Meerman van korte duur: al in 1998 vindt ze een vaste plek bij VPRO's actualiteitenrubriek ''[[DNW: rooksignalen uit de nieuwe wereld]]''. In 2002 gaat ''[[DNW]]'' op in de nieuwe programmareeks ''[[Tegenlicht]]''. | ||
Zeven jaar na haar afstuderen en inmiddels vaste maker bij het programma ''[[Tegenlicht]]'', beaamt Marije Meerman in een interview voor het radioprogramma ''[[Kunststof]]'' dat een terugkerend thema in haar werk 'de invloed van de materie op de mens' is. Om tot geruststelling van presentator [[Jellie Brouwer]] toe te geven dat haar Marxistisch-Leninistische achtergrond hierin zeker een rol speelt. | Zeven jaar na haar afstuderen en inmiddels vaste maker bij het programma ''[[Tegenlicht]]'', beaamt Marije Meerman in een interview voor het radioprogramma ''[[Kunststof]]'' dat een terugkerend thema in haar werk 'de invloed van de materie op de mens' is. Om tot geruststelling van presentator [[Jellie Brouwer]] toe te geven dat haar Marxistisch-Leninistische achtergrond hierin zeker een rol speelt. "Je mocht immers niet aan materie hechten", zegt Meerman. Ze heeft de werkmagere jaren '80 en de big spending cultuur van de jaren '90 ervaren als een enorme tegenstelling. Wat haar met name fascineert is de naderende val: als alle zekerheid wegvalt, hoe reageer je daarop? Welke 'mindset' hebben mensen nodig om dan te overleven? Het is een vraag die boven alles geldt voor alle mensen die werken in de dienstensector: wat ben je dan, wat kan je eigenlijk? Meerman's grote thema kent volgens Brouwer twee uitersten, die vaak vertegenwoordigd zijn in Meerman's werk: de wereld van de luxe - the sky is the limit - en de plaatsen waar vreemde uitwassen voorkomen, tot stand gekomen onder druk van de beschaving. Met deze uitersten als leidraad is niets minder dan de wereld het laboratorium. | ||
===Prijzen en onderscheidingen=== | |||
[[Gouden Kalf]] voor ''Jong in Cingquing: I Wanne be boss'' (2009). | |||
[[Category:personen|Meerman, Marije]] [[Category:Regisseur |Meerman, Marije]] [[Category:Documentairemaker |Meerman, Marije]] | [[Category:personen|Meerman, Marije]] [[Category:Regisseur |Meerman, Marije]] [[Category:Documentairemaker |Meerman, Marije]] | ||
Huidige versie van 30 nov 2012 om 14:40
| Naam | Marije Meerman |
| Geboren | Amsterdam, 1967 |
| Functies | regisseur, documentairemaker |
| Bekend van | Kresj, DNW: rooksignalen uit de nieuwe wereld, Tegenlicht |
| Periode actief | 1995-heden |
| Werkt samen met | Doke Romeijn, William de Bruijn |
Marije Meerman in de media Oeuvre Marije Meerman | |
Als eindexamenstudent krijgt documentairemaker Marije Meerma als uitzondering binnen haar lichting de titel 'belofte' opgespeld. Met veelbesproken documentaires als Menselijke Grondstoffen, De Israel Lobby, De verkoop van een oorlog en een Gouden Kalf voor Jong in Cingquing: I Wanna be boss lijkt Meerman in deze verwachting niemand teleur te stellen.
Meerman wordt in 1967 geboren in Amsterdam, als kind van vrijzinnige ouders met een smalle beurs. Vanaf het derde jaar brengt Marije de weken door op de Prins Constantijn Kresj, een anti-autoritaire kinderopvang die gerund wordt door een groep ouders. De op Marxistisch-Leninistisch geschroeide leef- en opvoedingsidealen die de basis vormden voor dit opvoedingsexperiment, blijken in de eerste plaats een ideaalbeeld voor het leven van de ouders zelf. De indrukken die Meerman in deze jaren opdoet, bijten zich stevig vast in haar leven. Zo, dat ze vijfentwintig jaar later - na het montessori lyceum en een studie Kunstgeschiedenis aan de UvA - als regiestudent aan de NFTA afstudeert met een documentaire over die plek: Kresj. Over haar kwaliteiten als maker schrijft Mark Duursma daarop in Trouw: "Marije Meerman, die zeer tegen de traditie van de Filmacademie in, zelf interviewt en draait, betoont zich een fantastische cameravrouw, die fysiek contact zoekt en niet loslaat, als in de traditie van 'direct cinema'".
Kresj is ondersteund en uitgezonden door de VPRO en omdat de film succesvol blijkt, wordt de documentairemaker gevraagd om een deel II te maken van de film. Meerman gaat in op dit aanbod en krijgt een vliegende start als pas afgestudeerd filmmaker: in de eerste jaren werkt ze aan een documentaire over een Romeense arke Dansen om de Kast - een opdrachtfilm die is gegeven aan de NFTA -, aan een documentaire rond het 50-jarig jubileum van bioscoop Kriterion en aan het tweede deel van Kresj. Tijdens de eerste twee jaar na het afstuderen houden Meerman en zeven lichtinggenoten voor stichting Skrien werknotities bij over hun eerste stappen in het leven van een professioneel filmmaker. Het boek verschijnt in 1997 bij Uniepers onder de titel Dagboeknotities van jonge cineasten. De onzekerheid van het zoeken naar banen en opdrachten is voor Meerman van korte duur: al in 1998 vindt ze een vaste plek bij VPRO's actualiteitenrubriek DNW: rooksignalen uit de nieuwe wereld. In 2002 gaat DNW op in de nieuwe programmareeks Tegenlicht.
Zeven jaar na haar afstuderen en inmiddels vaste maker bij het programma Tegenlicht, beaamt Marije Meerman in een interview voor het radioprogramma Kunststof dat een terugkerend thema in haar werk 'de invloed van de materie op de mens' is. Om tot geruststelling van presentator Jellie Brouwer toe te geven dat haar Marxistisch-Leninistische achtergrond hierin zeker een rol speelt. "Je mocht immers niet aan materie hechten", zegt Meerman. Ze heeft de werkmagere jaren '80 en de big spending cultuur van de jaren '90 ervaren als een enorme tegenstelling. Wat haar met name fascineert is de naderende val: als alle zekerheid wegvalt, hoe reageer je daarop? Welke 'mindset' hebben mensen nodig om dan te overleven? Het is een vraag die boven alles geldt voor alle mensen die werken in de dienstensector: wat ben je dan, wat kan je eigenlijk? Meerman's grote thema kent volgens Brouwer twee uitersten, die vaak vertegenwoordigd zijn in Meerman's werk: de wereld van de luxe - the sky is the limit - en de plaatsen waar vreemde uitwassen voorkomen, tot stand gekomen onder druk van de beschaving. Met deze uitersten als leidraad is niets minder dan de wereld het laboratorium.
Prijzen en onderscheidingen
Gouden Kalf voor Jong in Cingquing: I Wanne be boss (2009).
