Numans-Roosensteingenerator: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'In de beginperiode van radio zijn maar weinig zenders in de lucht en moet de amateur om zijn zelfgebouwde zender of ontvanger af te regelen zelf voor een stabiele b...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 6: | Regel 6: | ||
De bouwwijze is zoals destijds gebruikelijk op een bodemplank ([[breadboarding]]). Bij het apparaat bevinden zich een 2 [[volt]] accu en een droge batterij van 15 à 22 volt. | De bouwwijze is zoals destijds gebruikelijk op een bodemplank ([[breadboarding]]). Bij het apparaat bevinden zich een 2 [[volt]] accu en een droge batterij van 15 à 22 volt. | ||
Het apparaat heeft nummer CCL-2242. | Het apparaat heeft nummer CCL-2242. | ||
[[Category:Techniek|Numans roosensteingenerator]] | |||
Versie van 11 feb 2013 13:24
In de beginperiode van radio zijn maar weinig zenders in de lucht en moet de amateur om zijn zelfgebouwde zender of ontvanger af te regelen zelf voor een stabiele bekende frequentie zorgen. Voor experimenterende radioamateurs is het bezit van een generator welke een signaal met een bekende frequentie kan opwekken daarom van grote waarde. De gegenereerde frequentie wordt aan de ontvanger toegevoerd en de amateur kan dan de diverse kringen zorgvuldig op optimale ontvangst afregelen.
De Numans-Roosensteingenerator is een populair instrument vanwege de redelijk eenvoudige opzet en ook het lage stroomverbruik is een voordeel. De op te wekken frequenties liggen tussen het hoorbare gebied en 20 Mhz. Het principe van dit instrument wordt kort na elkaar in 1924 door twee jonge Nederlandse ingenieurs J.J. Numans en H.O. Roosenstein ontdekt.
Het instrument werkt zo goed en betrouwbaar dat het met een ander lamptype in Amerika onder de naam “Transitron” gebruikt wordt in oscillografen. De bouwwijze is zoals destijds gebruikelijk op een bodemplank (breadboarding). Bij het apparaat bevinden zich een 2 volt accu en een droge batterij van 15 à 22 volt. Het apparaat heeft nummer CCL-2242.
