Magnavox

In het begin van het radiotijdperk worstelt men met de vraag hoe een groot geluidsvolume met enige kwaliteit kan worden geproduceerd. Een gewone telefoon is ondanks een aangesloten versterker niet in staat een aanvaardbaar volume voor een grote kamer of een zaal weer te geven. De oorzaak van deze tekortkoming ligt in de constructie van de weergevers. Een elektromagneet trekt door de wisselende stroom van het geluidsignaal een trilplaatje aan. Het nadeel is dat sterke geluiden ernstig vervormd te horen zijn. Omgekeerd zal een weergever die gemaakt is voor harde geluiden zwakke signalen nauwelijks hoorbaar weergeven. De luchtspleet tussen het trilplaatje en de magneetkernen is zo klein dat het plaatje tegen de magneetkern slaat met vervorming tot gevolg.

Twee Amerikaanse ingenieurs, E.S. Pridham en P.L.Jensen beginnen met proeven om dit probleem te verhelpen. Zij menen dat het probleem kan worden opgelost wanneer de luchtspleet tussen membraam en magneetkern constant kan blijven bij alle geluidsterkten. Zij construeren een nieuw type luidspreker. Aan het trilplaatje bevestigen zij een spoel waarop het uitgangssignaal van een radio of microfoon wordt toegevoerd. Dit spoeltje bevindt zich in het magnetisch veld van een constante elektromagneet die gevoed wordt met een batterij van 6 volt. Wanneer het kleine spoeltje signaal krijgt toegevoerd wordt een magnetisch veld opgewekt dat botst met het magnetisch veld aan de permanente magneetspoel. Hierdoor beweegt dit spoeltje in het ritme van het signaal. Omdat het trilplaatje niet meer in aanraking komt met andere delen van het apparaat kan zonder problemen een sterk geluid worden geproduceerd waarmee men grote ruimtes kan bedienen. Wil men zeer zwakke geluiden laten horen dan bevestigt men een rubber slang in plaats van de hoorn en met een oorschelp aan het andere eind van de slang kan worden geluisterd. In ziekenhuizen gebruikt men deze techniek ook nog om patiënten de gelegenheid te bieden naar radio te luisteren zonder dat anderen er hinder van ondervinden.

De Magnavox is een groot succes. Zo is een rede van president Wilson te Washington vanuit een vliegtuig draadloos getelefoneerd en aan 20.000 mensen via een aantal op straat geplaatste Magnavox luidsprekers voorgelezen. De uitvinders beweren dat zij in een stille nacht met een op het dak geplaatste Magnavox zang en grammofoonmuziek 12 kilometer ver hoorbaar hebben gemaakt! Hij is verkrijgbaar in diverse formaten, 18,30,k45 en 50 cm. Jan Corver geeft diverse demonstraties om er bekendheid aan te geven. Ondanks het technische succes is de verkoop in Nederland niet groot. De hoge prijs is daar de oorzaak van. De Magnavox kost hier 425 gulden.