Numans-Roosensteingenerator: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 8: Regel 8:
Naam = Numans-Roosensteingenerator
Naam = Numans-Roosensteingenerator


Vervaardigd door = J.J. Numans en H.O. Roosenstein
Vervaardigd door = zelfbouw ir. Johan J. Numans en H.O. Roosenstein


Functie = afregelen van zendapparatuur
Functie = afregelen van zendapparatuur
Regel 24: Regel 24:
De bouwwijze is zoals destijds gebruikelijk op een bodemplank ([[breadboarding]]). Bij het apparaat bevinden zich een 2 [[volt]] accu en een droge batterij van 15 à 22 volt.
De bouwwijze is zoals destijds gebruikelijk op een bodemplank ([[breadboarding]]). Bij het apparaat bevinden zich een 2 [[volt]] accu en een droge batterij van 15 à 22 volt.


[[Category:Apparaat|Numans roosensteingenerator]]
[[Category:Apparaat|Numans-Roosensteingenerator]]

Huidige versie van 25 mrt 2016 om 14:12

Numans-Roosensteingenerator (bron: Fotoarchief Beeld en Geluid)
Numans-Roosensteingenerator (bron: Fotoarchief Beeld en Geluid)

Profiel

Naam = Numans-Roosensteingenerator

Vervaardigd door = zelfbouw ir. Johan J. Numans en H.O. Roosenstein

Functie = afregelen van zendapparatuur

In gebruik vanaf = jaren twintig 20e eeuw

Beeld en Geluid archiefnummer = BG0126962, foto's 18 en


In de beginperiode van radio zijn maar weinig zenders in de lucht en moet de amateur om zijn zelfgebouwde zender of ontvanger af te regelen zelf voor een stabiele bekende frequentie zorgen. Voor experimenterende radioamateurs is het bezit van een generator welke een signaal met een bekende frequentie kan opwekken daarom van grote waarde. De gegenereerde frequentie wordt aan de ontvanger toegevoerd en de amateur kan dan de diverse kringen zorgvuldig op optimale ontvangst afregelen.

De Numans-Roosensteingenerator is een populair instrument vanwege de redelijk eenvoudige opzet en ook het lage stroomverbruik is een voordeel. De op te wekken frequenties liggen tussen het hoorbare gebied en 20 Mhz. Het principe van dit instrument wordt kort na elkaar in 1924 door twee jonge Nederlandse ingenieurs J.J. Numans en H.O. Roosenstein ontdekt.

Het instrument werkt zo goed en betrouwbaar dat het met een ander lamptype in Amerika onder de naam “Transitron” gebruikt wordt in oscillografen. Zie Transitron oscillator. De bouwwijze is zoals destijds gebruikelijk op een bodemplank (breadboarding). Bij het apparaat bevinden zich een 2 volt accu en een droge batterij van 15 à 22 volt.