Paul Driessen: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 17: | Regel 17: | ||
}} | }} | ||
'''Paul Driessen is een Nederlands/Canadese animator, regisseur en schrijver. Hij sleept meerdere prijzen in de wacht voor zijn kort films, zoals de Life Achievement Award tijdens het filmfestival van Ottawa (1994) en Zagreb (2002).''' | |||
===Opleiding en begin loopbaan=== | |||
De Nederlands-Canadese animatiefilmer Paul Driessen wordt in 1940 in Nijmegen geboren. Van jongs af aan is hij al bedreven in het tekenen van cartoons. Na een opleiding Grafische vormgeving en illustratie aan de Kunstacademie begint hij zijn loopbaan met het maken van televisiecommercials bij [[Cine Cartoon Centre]] in Hilversum, onder de bezielende leiding van [[Jim Hiltz]]. In 1967 wordt Driessen uitgenodigd om in Londen mee te werken aan George Dunning’s avondvullende tekenfilm ''Yellow submarine''. Terug in Nederland maakt hij zijn eerste korte tekenfilm naar eigen ontwerp: ''[[Het verhaal van Kleine Yoghurt]]'' (1970). | De Nederlands-Canadese animatiefilmer Paul Driessen wordt in 1940 in Nijmegen geboren. Van jongs af aan is hij al bedreven in het tekenen van cartoons. Na een opleiding Grafische vormgeving en illustratie aan de Kunstacademie begint hij zijn loopbaan met het maken van televisiecommercials bij [[Cine Cartoon Centre]] in Hilversum, onder de bezielende leiding van [[Jim Hiltz]]. In 1967 wordt Driessen uitgenodigd om in Londen mee te werken aan George Dunning’s avondvullende tekenfilm ''Yellow submarine''. Terug in Nederland maakt hij zijn eerste korte tekenfilm naar eigen ontwerp: ''[[Het verhaal van Kleine Yoghurt]]'' (1970). | ||
Na voltooiing van deze film emigreert Paul Driessen met zijn vrouw en dochtertje naar Canada, waar hij bij de National Film Board of Canada de kans krijgt om “vrije” korte animatiefilms te maken. Zijn meest succesvolle film uit die periode is ''[[Une vieille boîte|An old box]]'' (1975), een aangrijpend kerstverhaal in bewegende tekeningen. Zijn land van herkomst blijft evenwel aantrekkingskracht op Driessen uitoefenen en hij weet de financiële middelen te vinden, in de vorm van een bijdrage van het Ministerie van CRM, om ook weer een film in Nederland te realiseren. Dit wordt de film ''[[David]]'' (1977), die op het internationale animatiefestival van Annecy wordt bekroond met een gedeelde “Grand Prix”. De tweede winnaar van deze belangrijke internationale onderscheiding is de Nederlands-Canadese animatiefilmer [[Co Hoedeman]], een goede vriend van Driessen die eveneens bij de National Film Board terecht is gekomen en min of meer heeft gefungeerd als “kwartiermaker” bij de komst van Paul Driessen en zijn vrouw naar Canada. | ===Canada=== | ||
Na voltooiing van deze film emigreert Paul Driessen met zijn vrouw en dochtertje naar Canada, waar hij bij de National Film Board of Canada de kans krijgt om “vrije” korte animatiefilms te maken. Zijn meest succesvolle film uit die periode is ''[[Une vieille boîte|An old box]]'' (1975), een aangrijpend kerstverhaal in bewegende tekeningen. Zijn land van herkomst blijft evenwel aantrekkingskracht op Driessen uitoefenen en hij weet de financiële middelen te vinden, in de vorm van een bijdrage van het Ministerie van CRM, om ook weer een film in Nederland te realiseren. | |||
Dit wordt de film ''[[David]]'' (1977), die op het internationale animatiefestival van Annecy wordt bekroond met een gedeelde “Grand Prix”. De tweede winnaar van deze belangrijke internationale onderscheiding is de Nederlands-Canadese animatiefilmer [[Co Hoedeman]], een goede vriend van Driessen die eveneens bij de National Film Board terecht is gekomen en min of meer heeft gefungeerd als “kwartiermaker” bij de komst van Paul Driessen en zijn vrouw naar Canada. | |||
===Ontmoeting met Nico Crama=== | |||
In 1974 ontmoet Driessen in Canada de Nederlandse filmproducent [[Nico Crama]] die regelmatig animatiefilms produceert. Zij besluiten samen een kort filmpje te maken om te kijken of ze zouden kunnen samenwerken. Hieruit komt het korte filmpje ''[[Ei om zeep]]'' (1977) voort, het begin van een vijfentwintigjarige samenwerking tussen Driessen en Crama. ''Ei om zeep'' wordt wereldwijd in bioscopen, universiteiten, scholen, musea en op televisie vertoond en is thans nog één van de meest succesvolle Nederlandse korte animatiefilmpjes op de internetsite YouTube. | In 1974 ontmoet Driessen in Canada de Nederlandse filmproducent [[Nico Crama]] die regelmatig animatiefilms produceert. Zij besluiten samen een kort filmpje te maken om te kijken of ze zouden kunnen samenwerken. Hieruit komt het korte filmpje ''[[Ei om zeep]]'' (1977) voort, het begin van een vijfentwintigjarige samenwerking tussen Driessen en Crama. ''Ei om zeep'' wordt wereldwijd in bioscopen, universiteiten, scholen, musea en op televisie vertoond en is thans nog één van de meest succesvolle Nederlandse korte animatiefilmpjes op de internetsite YouTube. | ||
Paul Driessen wordt door zijn geheel eigen grafische stijl van ontwerpen en animeren een internationale bekendheid op het gebied van de korte animatiefilm. In Canada werkt hij niet meer alleen voor de National Film Board of Canada maar ook voor de Canadian Broadcasting Corporation, waarvoor hij onder meer de fascinerende film ''[[Elbowing]]'' (1980) ontwerpt en uitvoert. Tegelijkertijd komt in Nederland het filmische drieluik ''[[Te land, ter zee en in de lucht (film)|Te land, ter zee en in de lucht]]'' (1980) tot stand, dat op het internationale filmfestival van Berlijn met een Zilveren Beer wordt onderscheiden. Inmiddels werkt Driessen alweer aan een korte humoristische film naar een typisch Nederlands gegeven: ''[[Het scheppen van een koe]]'' (1983). Als blijk van de internationale waardering voor zijn werk wordt Driessen in 1987 in Hollywood onderscheiden met de prestigieuze Annie Award ‘for his distinguished contribution to the art of animation’. | ===Korte animatiefilms=== | ||
Paul Driessen wordt door zijn geheel eigen grafische stijl van ontwerpen en animeren een internationale bekendheid op het gebied van de korte animatiefilm. In Canada werkt hij niet meer alleen voor de National Film Board of Canada maar ook voor de Canadian Broadcasting Corporation, waarvoor hij onder meer de fascinerende film ''[[Elbowing]]'' (1980) ontwerpt en uitvoert. | |||
Tegelijkertijd komt in Nederland het filmische drieluik ''[[Te land, ter zee en in de lucht (film)|Te land, ter zee en in de lucht]]'' (1980) tot stand, dat op het internationale filmfestival van Berlijn met een Zilveren Beer wordt onderscheiden. Inmiddels werkt Driessen alweer aan een korte humoristische film naar een typisch Nederlands gegeven: ''[[Het scheppen van een koe]]'' (1983). Als blijk van de internationale waardering voor zijn werk wordt Driessen in 1987 in Hollywood onderscheiden met de prestigieuze Annie Award ‘for his distinguished contribution to the art of animation’. | |||
===De schrijver en de dood=== | |||
Daarna komt in Nederland de epische film ''[[De schrijver en de dood]]'' (1988) uit, die onder meer wordt bekroond met de Grand Prix van het animatiefilmfestival van Varna (Bulgarije) en naar aanleiding hiervan wordt uitgenodigd voor vertoning voor de creatieve staf van de Disney Studio’s in Hollywood. | Daarna komt in Nederland de epische film ''[[De schrijver en de dood]]'' (1988) uit, die onder meer wordt bekroond met de Grand Prix van het animatiefilmfestival van Varna (Bulgarije) en naar aanleiding hiervan wordt uitgenodigd voor vertoning voor de creatieve staf van de Disney Studio’s in Hollywood. | ||
Naar aanleiding van eerdere gezamenlijk geproduceerde korte filmpjes als ''Ei om zeep'' (1977), ''[[Oh what a knight]]'' (1982) en ''[[Spiegeleiland]]'' (1985) besluiten Crama en Driessen als “tussendoortje” een paar proeffilmpjes te maken voor een ultra-korte televisieserie ''[[Uncles and aunts]]'' (1989/1992). Tot beider verrassing ontvangt de ingezonden pilot voor deze serie, gebaseerd op geanimeerde familiekiekjes, een prijs voor de beste televisieserie op het animatiefestival van Annecy 1991. | Naar aanleiding van eerdere gezamenlijk geproduceerde korte filmpjes als ''Ei om zeep'' (1977), ''[[Oh what a knight]]'' (1982) en ''[[Spiegeleiland]]'' (1985) besluiten Crama en Driessen als “tussendoortje” een paar proeffilmpjes te maken voor een ultra-korte televisieserie ''[[Uncles and aunts]]'' (1989/1992). Tot beider verrassing ontvangt de ingezonden pilot voor deze serie, gebaseerd op geanimeerde familiekiekjes, een prijs voor de beste televisieserie op het animatiefestival van Annecy 1991. | ||
===Opdracht animatiefilm=== | |||
Door Driessens internationale bekendheid krijgen Nico Crama en Paul Driessen vervolgens de opdracht om een half uur durende animatiefilm te vervaardigen voor de opening van een animatiefilmtheater in Nagasaki Holland Village in Japan, getiteld ''[[The water people]]'' (1992). Daarna vertrekt Driessen weer naar Canada om voor de National Film Board de caleidoscopische film ''[[The end of the world in four seasons]]'' (1995) te realiseren. Vervolgens maakt hij in Nederland de film ''[[3 Misses]]'' (1998), die wordt onderscheiden met een Oscarnominatie. | Door Driessens internationale bekendheid krijgen Nico Crama en Paul Driessen vervolgens de opdracht om een half uur durende animatiefilm te vervaardigen voor de opening van een animatiefilmtheater in Nagasaki Holland Village in Japan, getiteld ''[[The water people]]'' (1992). Daarna vertrekt Driessen weer naar Canada om voor de National Film Board de caleidoscopische film ''[[The end of the world in four seasons]]'' (1995) te realiseren. Vervolgens maakt hij in Nederland de film ''[[3 Misses]]'' (1998), die wordt onderscheiden met een Oscarnominatie. | ||
===Ontwerp en regie=== | |||
In de 21ste eeuw gaat Paul Driessen door met het ontwerpen en regisseren van zijn typerende animatiefilms, nu begeleid door de producenten [[Willem Thijssen]] en [[il Luster]]. In 2003 komt een co-productie tussen de National Film Board of Canada en CinéTé Filmproductie tot stand met de titel ''[[2D or not 2D]]'', een paar jaar later gevolgd door een experiment met een afwisseling van animatie en live action. Deze film, ''[[The 7 brothers]]'' (2008) maakt hij samen met zijn zoon Kaj Driessen. | In de 21ste eeuw gaat Paul Driessen door met het ontwerpen en regisseren van zijn typerende animatiefilms, nu begeleid door de producenten [[Willem Thijssen]] en [[il Luster]]. In 2003 komt een co-productie tussen de National Film Board of Canada en CinéTé Filmproductie tot stand met de titel ''[[2D or not 2D]]'', een paar jaar later gevolgd door een experiment met een afwisseling van animatie en live action. Deze film, ''[[The 7 brothers]]'' (2008) maakt hij samen met zijn zoon Kaj Driessen. | ||
===Docent in Duitsland=== | |||
Vanaf het eind van de jaren tachtig tot 2005 is Paul Driessen docent aan de Kunsthochschule in Kassel (Duitsland). Tot zijn studenten behoren de winnaars van Academy Awards (Oscars) Christoph en Wolfgang Lauenstein en het duo Tyron Montgomery en Thomas Stellmach. <br> | Vanaf het eind van de jaren tachtig tot 2005 is Paul Driessen docent aan de Kunsthochschule in Kassel (Duitsland). Tot zijn studenten behoren de winnaars van Academy Awards (Oscars) Christoph en Wolfgang Lauenstein en het duo Tyron Montgomery en Thomas Stellmach. <br> | ||
Paul Driessen heeft deel uitgemaakt van jury’s op bijna alle internationale animatiefestivals en geeft lezingen en workshops op kunstacademies en universiteiten over de gehele wereld. | Paul Driessen heeft deel uitgemaakt van jury’s op bijna alle internationale animatiefestivals en geeft lezingen en workshops op kunstacademies en universiteiten over de gehele wereld. | ||
Huidige versie van 6 dec 2016 om 12:30
| Naam | Paul Driessen |
| Geboren | Nijmegen, 30 maart 1940 |
| Functies | animatiefilmer, illustrator |
| Bekend van | Yellow submarine, Het verhaal van Kleine Yoghurt, An old box, David, Ei om zeep, Te land, ter zee en in de lucht, Elbowing, Het scheppen van een koe, Spiegeleiland, De schrijver en de dood, The water people, The end of the world in four seasons, 3 Misses |
| Periode actief | 1965-heden |
| Werkt samen met | Jim Hiltz, George Dunning, National Film Board of Canada, Société Radio-Canada, Marv Newland, Normand Roger, Diane Dauphinais, Nico Crama, Colin Nawrot, Peter Brouwer, Michaela Pávlatová, Willem Thijssen, il Luster |
| Trivia | Trivia |
| Externe info | Eigen site |
Paul Driessen in de media Oeuvre van Paul Driessen | |
Paul Driessen is een Nederlands/Canadese animator, regisseur en schrijver. Hij sleept meerdere prijzen in de wacht voor zijn kort films, zoals de Life Achievement Award tijdens het filmfestival van Ottawa (1994) en Zagreb (2002).
Opleiding en begin loopbaan
De Nederlands-Canadese animatiefilmer Paul Driessen wordt in 1940 in Nijmegen geboren. Van jongs af aan is hij al bedreven in het tekenen van cartoons. Na een opleiding Grafische vormgeving en illustratie aan de Kunstacademie begint hij zijn loopbaan met het maken van televisiecommercials bij Cine Cartoon Centre in Hilversum, onder de bezielende leiding van Jim Hiltz. In 1967 wordt Driessen uitgenodigd om in Londen mee te werken aan George Dunning’s avondvullende tekenfilm Yellow submarine. Terug in Nederland maakt hij zijn eerste korte tekenfilm naar eigen ontwerp: Het verhaal van Kleine Yoghurt (1970).
Canada
Na voltooiing van deze film emigreert Paul Driessen met zijn vrouw en dochtertje naar Canada, waar hij bij de National Film Board of Canada de kans krijgt om “vrije” korte animatiefilms te maken. Zijn meest succesvolle film uit die periode is An old box (1975), een aangrijpend kerstverhaal in bewegende tekeningen. Zijn land van herkomst blijft evenwel aantrekkingskracht op Driessen uitoefenen en hij weet de financiële middelen te vinden, in de vorm van een bijdrage van het Ministerie van CRM, om ook weer een film in Nederland te realiseren. Dit wordt de film David (1977), die op het internationale animatiefestival van Annecy wordt bekroond met een gedeelde “Grand Prix”. De tweede winnaar van deze belangrijke internationale onderscheiding is de Nederlands-Canadese animatiefilmer Co Hoedeman, een goede vriend van Driessen die eveneens bij de National Film Board terecht is gekomen en min of meer heeft gefungeerd als “kwartiermaker” bij de komst van Paul Driessen en zijn vrouw naar Canada.
Ontmoeting met Nico Crama
In 1974 ontmoet Driessen in Canada de Nederlandse filmproducent Nico Crama die regelmatig animatiefilms produceert. Zij besluiten samen een kort filmpje te maken om te kijken of ze zouden kunnen samenwerken. Hieruit komt het korte filmpje Ei om zeep (1977) voort, het begin van een vijfentwintigjarige samenwerking tussen Driessen en Crama. Ei om zeep wordt wereldwijd in bioscopen, universiteiten, scholen, musea en op televisie vertoond en is thans nog één van de meest succesvolle Nederlandse korte animatiefilmpjes op de internetsite YouTube.
Korte animatiefilms
Paul Driessen wordt door zijn geheel eigen grafische stijl van ontwerpen en animeren een internationale bekendheid op het gebied van de korte animatiefilm. In Canada werkt hij niet meer alleen voor de National Film Board of Canada maar ook voor de Canadian Broadcasting Corporation, waarvoor hij onder meer de fascinerende film Elbowing (1980) ontwerpt en uitvoert.
Tegelijkertijd komt in Nederland het filmische drieluik Te land, ter zee en in de lucht (1980) tot stand, dat op het internationale filmfestival van Berlijn met een Zilveren Beer wordt onderscheiden. Inmiddels werkt Driessen alweer aan een korte humoristische film naar een typisch Nederlands gegeven: Het scheppen van een koe (1983). Als blijk van de internationale waardering voor zijn werk wordt Driessen in 1987 in Hollywood onderscheiden met de prestigieuze Annie Award ‘for his distinguished contribution to the art of animation’.
De schrijver en de dood
Daarna komt in Nederland de epische film De schrijver en de dood (1988) uit, die onder meer wordt bekroond met de Grand Prix van het animatiefilmfestival van Varna (Bulgarije) en naar aanleiding hiervan wordt uitgenodigd voor vertoning voor de creatieve staf van de Disney Studio’s in Hollywood.
Naar aanleiding van eerdere gezamenlijk geproduceerde korte filmpjes als Ei om zeep (1977), Oh what a knight (1982) en Spiegeleiland (1985) besluiten Crama en Driessen als “tussendoortje” een paar proeffilmpjes te maken voor een ultra-korte televisieserie Uncles and aunts (1989/1992). Tot beider verrassing ontvangt de ingezonden pilot voor deze serie, gebaseerd op geanimeerde familiekiekjes, een prijs voor de beste televisieserie op het animatiefestival van Annecy 1991.
Opdracht animatiefilm
Door Driessens internationale bekendheid krijgen Nico Crama en Paul Driessen vervolgens de opdracht om een half uur durende animatiefilm te vervaardigen voor de opening van een animatiefilmtheater in Nagasaki Holland Village in Japan, getiteld The water people (1992). Daarna vertrekt Driessen weer naar Canada om voor de National Film Board de caleidoscopische film The end of the world in four seasons (1995) te realiseren. Vervolgens maakt hij in Nederland de film 3 Misses (1998), die wordt onderscheiden met een Oscarnominatie.
Ontwerp en regie
In de 21ste eeuw gaat Paul Driessen door met het ontwerpen en regisseren van zijn typerende animatiefilms, nu begeleid door de producenten Willem Thijssen en il Luster. In 2003 komt een co-productie tussen de National Film Board of Canada en CinéTé Filmproductie tot stand met de titel 2D or not 2D, een paar jaar later gevolgd door een experiment met een afwisseling van animatie en live action. Deze film, The 7 brothers (2008) maakt hij samen met zijn zoon Kaj Driessen.
Docent in Duitsland
Vanaf het eind van de jaren tachtig tot 2005 is Paul Driessen docent aan de Kunsthochschule in Kassel (Duitsland). Tot zijn studenten behoren de winnaars van Academy Awards (Oscars) Christoph en Wolfgang Lauenstein en het duo Tyron Montgomery en Thomas Stellmach.
Paul Driessen heeft deel uitgemaakt van jury’s op bijna alle internationale animatiefestivals en geeft lezingen en workshops op kunstacademies en universiteiten over de gehele wereld.
Onderscheidingen
- Annie Award van ASIFA Hollywood (1987)
- L.J. Jordaanprijs van de Gemeente Amsterdam (1991)
- Oscarnominatie voor de film 3 Misses, Hollywood (2000)
- ASIFA International Life Achievement Award tijdens het Zagreb International Animation Festival (2002)
- “Special Golden Dinosaur Award for an outstanding artist and teacher” van het International Film Festival “Etudia & Anima” in Krakau (2005)
- “Dragon of Dragons Award” (Life Achievement Award) van het Krakow Film Festival (2013)
