Piet Ekel: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (8 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
| geboorte_datum = 21 september 1921 | | geboorte_datum = 21 september 1921 | ||
| geboorte_plaats = Soest | | geboorte_plaats = Soest | ||
| overlijden_datum = | | overlijden_datum = 28 juni 2012 | ||
| overlijden_plaats = | | overlijden_plaats = Soest | ||
| functies = [[:Category:Acteur | acteur]], [[:Category:Regisseur | regisseur]], [[:Category:Producent | producent]] | | functies = [[:Category:Acteur | acteur]], [[:Category:Regisseur | regisseur]], [[:Category:Producent | producent]] | ||
| bekend_van = ''[[Negen heit de klok]]'', ''[[Coco en de vliegende knorrepot]]'', ''[[Swiebertje]]'' | | bekend_van = ''[[Negen heit de klok]]'', ''[[Coco en de vliegende knorrepot]]'', ''[[Swiebertje]]'' | ||
| periode_actief = 1950-heden | | periode_actief = 1950-heden | ||
| werkt_samen_met = [[Joop Doderer]] | | werkt_samen_met = [[Joop Doderer]] | ||
| trivia = | | trivia = | ||
| externe_info = | | externe_info = | ||
| media = <imagemap> | | media = <imagemap> | ||
| Regel 18: | Regel 18: | ||
</imagemap> | </imagemap> | ||
| onderschrift = Piet Ekel | | onderschrift = Piet Ekel | ||
| programmaoverzicht = [[Oeuvre Piet Ekel]] | | programmaoverzicht = [[Oeuvre van Piet Ekel]] | ||
| catalogus = [[Piet Ekel in de media]] | | catalogus = [[Piet Ekel in de media]] | ||
}} | }} | ||
| Regel 24: | Regel 24: | ||
Piet Ekel is een zeer veelzijdig artiest die als acteur in alle disciplines actief is geweest: speelfilms, toneelproducties, radio en televisie. Daarnaast is hij een handig producer die er altijd in slaagde om bekende artiesten te strikken voor grote evenementen. Voor de gezamenlijke omroepen organiseerde hij op Bevrijdingsdag en Koninginnedag de feestelijke radioprogramma’s. | Piet Ekel is een zeer veelzijdig artiest die als acteur in alle disciplines actief is geweest: speelfilms, toneelproducties, radio en televisie. Daarnaast is hij een handig producer die er altijd in slaagde om bekende artiesten te strikken voor grote evenementen. Voor de gezamenlijke omroepen organiseerde hij op Bevrijdingsdag en Koninginnedag de feestelijke radioprogramma’s. | ||
Zijn stem is zijn kapitaal: Ekel is een eminent imitator en wanneer een hoorspelregisseur een paar stemmen tekort komt, doet Piet die er ‘gewoon even bij’, getuige de meer als duizend luisterspelen waaraan hij in de loop der jaren zijn medewerking gaf. Ook laat hij bij de nasynchronisatie van tekenfilms van – bijvoorbeeld – Walt Disney, de juiste stem bij een typetje horen. Ekel vindt dat je als acteur een ‘dienende taak’ hebt en zo heeft hij zich ook altijd opgesteld. Ondanks de enorme hoeveelheid rollen die hij speelde, zal Piet Ekel toch de geschiedenis ingaan als ‘Malle Pietje’ uit de jeugdserie | Zijn stem is zijn kapitaal: Ekel is een eminent imitator en wanneer een hoorspelregisseur een paar stemmen tekort komt, doet Piet die er ‘gewoon even bij’, getuige de meer als duizend luisterspelen waaraan hij in de loop der jaren zijn medewerking gaf. Ook laat hij bij de nasynchronisatie van tekenfilms van – bijvoorbeeld – Walt Disney, de juiste stem bij een typetje horen. Ekel vindt dat je als acteur een ‘dienende taak’ hebt en zo heeft hij zich ook altijd opgesteld. Ondanks de enorme hoeveelheid rollen die hij speelde, zal Piet Ekel toch de geschiedenis ingaan als ‘Malle Pietje’ uit de jeugdserie ''[[Swiebertje]]''. Bedoeld als een kleine bijrol kreeg hij van de schrijver steeds meer tekst en maakte Ekel van Malle Pietje een schitterend karakter, dat soms meer glans had dan Swiebertje zelf. | ||
Na de MULO volgt Piet Ekel de Middelbare Handelsdagschool. Daarna werkt hij bij de Nederlandsche Handelmaatschappij en als ambtenaar bij het Gewestelijk Arbeidsbureau in Amersfoort. Ook is hij een paar jaar verslaggever bij de ‘Soester Courant’. Na de Tweede Wereldoorlog neemt Piet privé toneellessen van de acteurs [[Philippe la Chapelle]] en [[Cruys Voorbergh]]. | Na de MULO volgt Piet Ekel de Middelbare Handelsdagschool. Daarna werkt hij bij de Nederlandsche Handelmaatschappij en als ambtenaar bij het Gewestelijk Arbeidsbureau in Amersfoort. Ook is hij een paar jaar verslaggever bij de ‘Soester Courant’. Na de Tweede Wereldoorlog neemt Piet privé toneellessen van de acteurs [[Philippe la Chapelle]] en [[Cruys Voorbergh]]. | ||
Piet werkt dan voor vrijwel alle omroepen en is ook van af 1980 op het toneel actief bij Toneelgroep Theater. Zijn grootste bekendheid krijgt Ekel als ‘Malle Pietje’ in de televisieserie | Piet werkt dan voor vrijwel alle omroepen en is ook van af 1980 op het toneel actief bij Toneelgroep Theater. Zijn grootste bekendheid krijgt Ekel als ‘Malle Pietje’ in de televisieserie ''[[Swiebertje]]'', een rol die hij zeven jaar lang zal vervullen. Hij schrijft over zijn leven in omroepland het boek ''Van hoorspel tot kijkspel'' dat hij in eigen beheer uitgeeft. | ||
In de jaren '50, na zijn werkzaamheden als kantoorbediende, ambtenaar en journalist ontdekt Piet Ekel dat hij niet alleen tussen de schuifdeuren aardig kan imiteren, maar zijn stem ook professioneel kan gebruiken. De vroegst bewaarde opnamen daarvan zijn te horen in de promotiefilm voor elektrische apparaten uit eind jaren vijftig: ''[[Een goede gooi]]'' waarin Ekel zijn stem leent aan een strijkijzer. Hij komt bij de hoorspelkern van de Nederlandse Radio Unie en zal in de loop der jaren meewerken aan meer dan duizend hoorspelen, zowel als acteur als regisseur. Zo werkt hij bijvoorbeeld mee aan de NCRV-hoorspelen | In de jaren '50, na zijn werkzaamheden als kantoorbediende, ambtenaar en journalist ontdekt Piet Ekel dat hij niet alleen tussen de schuifdeuren aardig kan imiteren, maar zijn stem ook professioneel kan gebruiken. De vroegst bewaarde opnamen daarvan zijn te horen in de promotiefilm voor elektrische apparaten uit eind jaren vijftig: ''[[Een goede gooi]]'' waarin Ekel zijn stem leent aan een strijkijzer. Hij komt bij de hoorspelkern van de Nederlandse Radio Unie en zal in de loop der jaren meewerken aan meer dan duizend hoorspelen, zowel als acteur als regisseur. Zo werkt hij bijvoorbeeld mee aan de NCRV-hoorspelen ''[[De jeugd op eigen wieken]]'' (1963), ''[[Een kwestie van vingerafdrukken]]'' (1969) en ''[[De hobbit]]'' (1983). Er volgen succesvolle radiojaren met onder meer zijn medewerking aan ''[[Negen heit de klok]]''. | ||
In 1955 doet Piet Ekel stemmetjes in ''[[De avonturen van Joekie]]'', een kinderprogramma op de televisie met een poppenspel van [[Feike Boschma]]. In ''[[Coco en de vliegende knorrepot]]'', opnieuw van Feike Boschma, spreekt Piet Ekel alle karakters in. Wanneer de televisie in de jaren zestig iedere donderdag een toneelstuk brengt, doet Ekel daar regelmatig aan mee, zoals in ''[[Geld te geef]]'' waarin hij de rol van politieman Leroy speelt. | In 1955 doet Piet Ekel stemmetjes in ''[[De avonturen van Joekie]]'', een kinderprogramma op de televisie met een poppenspel van [[Feike Boschma]]. In ''[[Coco en de vliegende knorrepot]]'', opnieuw van Feike Boschma, spreekt Piet Ekel alle karakters in. Wanneer de televisie in de jaren zestig iedere donderdag een toneelstuk brengt, doet Ekel daar regelmatig aan mee, zoals in ''[[Geld te geef]]'' waarin hij de rol van politieman Leroy speelt. | ||
In 1968 wordt Ekel ‘Malle Pietje’ in de serie Swiebertje met [[Joop Doderer]] in de hoofdrol. Vanaf 1973 worden er afleveringen van deze serie naar een boek van [[Theo | In 1968 wordt Ekel ‘Malle Pietje’ in de serie Swiebertje met [[Joop Doderer]] in de hoofdrol. Vanaf 1973 worden er afleveringen van deze serie naar een boek van [[Theo Uittenbogaard]], maar er zijn bij Beeld en Geluid filminlassen met Ekel als Malle Pietje uit 1970. | ||
Zeven seizoenen is Ekel ‘Malle Pietje’ in Swiebertje en het levert hem een grote nationale bekendheid op. Tussendoor is hij producer bij de radio van NCRV’s ''[[Steravonden]]'' en ''[[De Bonte Dinsdagavondtrein]]'' van de AVRO. Ook doet hij de samenstelling en regie van de Nationale Programma’s rondom 5 mei (bevrijdingsdag) en 30 april (Koninginnedag). | Zeven seizoenen is Ekel ‘Malle Pietje’ in Swiebertje en het levert hem een grote nationale bekendheid op. Tussendoor is hij producer bij de radio van NCRV’s ''[[Steravonden]]'' en ''[[De Bonte Dinsdagavondtrein]]'' van de AVRO. Ook doet hij de samenstelling en regie van de Nationale Programma’s rondom 5 mei (bevrijdingsdag) en 30 april (Koninginnedag). | ||
Huidige versie van 9 mrt 2020 om 14:33
| Naam | Pieter Ekel |
| Geboren | Soest, 21 september 1921 |
| Gestorven | Soest, 28 juni 2012 |
| Functies | acteur, regisseur, producent |
| Bekend van | Negen heit de klok, Coco en de vliegende knorrepot, Swiebertje |
| Periode actief | 1950-heden |
| Werkt samen met | Joop Doderer |
| Media |  |
Piet Ekel in de media Oeuvre van Piet Ekel | |
Piet Ekel is een zeer veelzijdig artiest die als acteur in alle disciplines actief is geweest: speelfilms, toneelproducties, radio en televisie. Daarnaast is hij een handig producer die er altijd in slaagde om bekende artiesten te strikken voor grote evenementen. Voor de gezamenlijke omroepen organiseerde hij op Bevrijdingsdag en Koninginnedag de feestelijke radioprogramma’s.
Zijn stem is zijn kapitaal: Ekel is een eminent imitator en wanneer een hoorspelregisseur een paar stemmen tekort komt, doet Piet die er ‘gewoon even bij’, getuige de meer als duizend luisterspelen waaraan hij in de loop der jaren zijn medewerking gaf. Ook laat hij bij de nasynchronisatie van tekenfilms van – bijvoorbeeld – Walt Disney, de juiste stem bij een typetje horen. Ekel vindt dat je als acteur een ‘dienende taak’ hebt en zo heeft hij zich ook altijd opgesteld. Ondanks de enorme hoeveelheid rollen die hij speelde, zal Piet Ekel toch de geschiedenis ingaan als ‘Malle Pietje’ uit de jeugdserie Swiebertje. Bedoeld als een kleine bijrol kreeg hij van de schrijver steeds meer tekst en maakte Ekel van Malle Pietje een schitterend karakter, dat soms meer glans had dan Swiebertje zelf.
Na de MULO volgt Piet Ekel de Middelbare Handelsdagschool. Daarna werkt hij bij de Nederlandsche Handelmaatschappij en als ambtenaar bij het Gewestelijk Arbeidsbureau in Amersfoort. Ook is hij een paar jaar verslaggever bij de ‘Soester Courant’. Na de Tweede Wereldoorlog neemt Piet privé toneellessen van de acteurs Philippe la Chapelle en Cruys Voorbergh. Piet werkt dan voor vrijwel alle omroepen en is ook van af 1980 op het toneel actief bij Toneelgroep Theater. Zijn grootste bekendheid krijgt Ekel als ‘Malle Pietje’ in de televisieserie Swiebertje, een rol die hij zeven jaar lang zal vervullen. Hij schrijft over zijn leven in omroepland het boek Van hoorspel tot kijkspel dat hij in eigen beheer uitgeeft.
In de jaren '50, na zijn werkzaamheden als kantoorbediende, ambtenaar en journalist ontdekt Piet Ekel dat hij niet alleen tussen de schuifdeuren aardig kan imiteren, maar zijn stem ook professioneel kan gebruiken. De vroegst bewaarde opnamen daarvan zijn te horen in de promotiefilm voor elektrische apparaten uit eind jaren vijftig: Een goede gooi waarin Ekel zijn stem leent aan een strijkijzer. Hij komt bij de hoorspelkern van de Nederlandse Radio Unie en zal in de loop der jaren meewerken aan meer dan duizend hoorspelen, zowel als acteur als regisseur. Zo werkt hij bijvoorbeeld mee aan de NCRV-hoorspelen De jeugd op eigen wieken (1963), Een kwestie van vingerafdrukken (1969) en De hobbit (1983). Er volgen succesvolle radiojaren met onder meer zijn medewerking aan Negen heit de klok.
In 1955 doet Piet Ekel stemmetjes in De avonturen van Joekie, een kinderprogramma op de televisie met een poppenspel van Feike Boschma. In Coco en de vliegende knorrepot, opnieuw van Feike Boschma, spreekt Piet Ekel alle karakters in. Wanneer de televisie in de jaren zestig iedere donderdag een toneelstuk brengt, doet Ekel daar regelmatig aan mee, zoals in Geld te geef waarin hij de rol van politieman Leroy speelt.
In 1968 wordt Ekel ‘Malle Pietje’ in de serie Swiebertje met Joop Doderer in de hoofdrol. Vanaf 1973 worden er afleveringen van deze serie naar een boek van Theo Uittenbogaard, maar er zijn bij Beeld en Geluid filminlassen met Ekel als Malle Pietje uit 1970. Zeven seizoenen is Ekel ‘Malle Pietje’ in Swiebertje en het levert hem een grote nationale bekendheid op. Tussendoor is hij producer bij de radio van NCRV’s Steravonden en De Bonte Dinsdagavondtrein van de AVRO. Ook doet hij de samenstelling en regie van de Nationale Programma’s rondom 5 mei (bevrijdingsdag) en 30 april (Koninginnedag).
Piet Ekel is ook te zien in de (geflopte) speelfilm Op de Hollandse tour van Wim Sonneveld. Op televisie is hij te zien in kinderseries, zoals in Pipo en de Noorderzon, waarin hij de molenaar speelt en hij heeft een rol in de succesvolle dramaserie Het meisje met de blauwe hoed. Daarnaast zijn er ontelbare hoorspelen waaraan hij meewerkt en de tournees in het land van verschillende omroepen.
In het theater speelt Piet Ekel verschillende rollen in stukken als Schakels en Opgaande zon van Herman Heijermans. en speelt als freelancer mee in andere theaterproducties.
Eén van de laatste rollen op de televisie is die van een dronkaard in Laat maar zitten in 1991. Op de “Dag van het hoorspel” in 1996 demonstreert Piet allerlei geluiden van vroeger. Wanneer in 2002 de afleveringen van “Swiebertje” op DVD verschijnen is Piet Ekel bij de presentatie in Oudewater aanwezig.
Publicatie
Piet Ekel, 'n Luisterrijk verleden. Van hoorspel naar kijkspel. Utrecht, Gopher Publishers, (2002)
