Ongelooflijke verhalen: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
(→Makers) |
||
| (13 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
| archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=ongelooflijke%20verhalen Beeld en Geluid] | | archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=ongelooflijke%20verhalen Beeld en Geluid] | ||
| makers = [[#Makers|Makers]] | | makers = [[#Makers|Makers]] | ||
| genre = [[:category:praatprogramma| | | genre = [[:category:praatprogramma|Praatprogramma]], <br> [[:category:reportage|Reportage]] | ||
| decennia = [[:category:1990-1999|1990-1999]] [[:category:2000-2009|2000-2009]] | | decennia = [[:category:1990-1999|1990-1999]], [[:category:2000-2009|2000-2009]] | ||
| lengte = 40' per aflevering | | lengte = 40' per aflevering | ||
| medium = televisie | | medium = televisie | ||
| Regel 10: | Regel 10: | ||
<br clear="all" /> | <br clear="all" /> | ||
===Beschrijving=== | ===Beschrijving=== | ||
In Ongelooflijke verhalen staat elke week een zorgwekkende kwestie centraal, waar slachtoffers en betrokkenen op ingaan. Onderwerpen die zoal besproken worden zijn kindermishandeling, rechterlijke vergissingen, verontrustende werkomstandigheden, medische fouten en legerongevallen. | In ''Ongelooflijke verhalen'' staat elke week een zorgwekkende kwestie centraal, waar slachtoffers en betrokkenen op ingaan. Onderwerpen die zoal besproken worden zijn kindermishandeling, rechterlijke vergissingen, verontrustende werkomstandigheden, medische fouten en legerongevallen. | ||
Er worden reportages gemaakt op locatie, maar ook in de studio worden de slachtoffers en betrokkenen uitgebreid geïnterviewd. Het zijn de belevingen en emoties van de slachtoffers die centraal staan in het programma. De slachtoffers zitten dan ook samen met de presentatrice aan een tafel midden in de studio. Daaromheen zit een klein publiek, wat onder andere bestaat uit betrokkenen en deskundigen. | Er worden reportages gemaakt op locatie, maar ook in de studio worden de slachtoffers en betrokkenen uitgebreid geïnterviewd. Het zijn de belevingen en emoties van de slachtoffers die centraal staan in het programma. De slachtoffers zitten dan ook samen met de presentatrice aan een tafel midden in de studio. Daaromheen zit een klein publiek, wat onder andere bestaat uit betrokkenen en deskundigen. | ||
Ongelooflijke verhalen gaat in op onrecht in de maatschappij en geeft slachtoffers de kans om op te komen voor hun rechten. Het programma maakt kijkers bewust van problemen in de samenleving. De thema’s maken veel los bij de | ''Ongelooflijke verhalen'' gaat in op onrecht in de maatschappij en geeft slachtoffers de kans om op te komen voor hun rechten. Het programma maakt kijkers bewust van problemen in de samenleving. De thema’s maken veel los bij de kijker en dringen soms zelfs door tot de tweede kamer. | ||
===Makers=== | ===Makers=== | ||
Presentatie [[Karin de Groot]](1994-2000) | |||
Productie [[W. Kok]] (1994), [[Jessica Kamphoff]] (1998), [[Michiel Praal]] (1998), [[Rianne Vink]] (1998), [[Friedwart Barfod]] (1999-2000), [[Ruud Koornstra]] (1999), [[Margo Schaapherder]] (2000), [[Eline van Lelyveld]] (2000), [[Joyce ter Weijden]] (2000), [[Frank de Jonge]] (2000) | |||
Eindredactie [[Ton Verlind]] (1994), [[Rob Bartlema]] (1998-1999), [[Hans Trompetter]] (2000) | |||
Eindredactie KRO [[Joost Middelhoff]] (1998), [[Fons de Poel]] (1999), [[Sven Kockelmann] ](1999), [[Anthon Fasel]] (2000) | |||
Regie [[Chris Roest]] (1998), [[Erik Jager]] (1999), [[Louis J. Marreck]](2000) | |||
Dekor ontwerp en leader [[Albert Diederik]] | |||
Producent [[Praal Media TV Produkties]] (1994-1996), [[D&D Producties]] (1997-2000) | |||
[[ | [[KRO]] | ||
===Achtergrondinformatie=== | |||
In het programma'' Ongelooflijke verhalen'' ontstaat er vaak debat tussen slachtoffers en betrokkenen. Dat ook het programma zelf betrokken wordt in die discussies blijkt bijvoorbeeld in 1999, wanneer er bij de Raad voor de Journalistiek zelfs een klacht ingediend wordt tegen het programma. | |||
De klager vindt dat het programma slechts een eenzijdig beeld heeft gegeven van de problemen en meent dat een deskundige met een afwijkende mening dan het slachtoffer niet in het programma voorkomt. De klager heeft eerder geweigerd om mee te werken aan een aflevering. Hij zegt dat de reden die hij had opgegeven om niet aan de uitzending mee te werken, onvolledig werd weergegeven in de aflevering. | |||
Het programma geeft hierop de reactie dat een 'ongelooflijk verhaal’ verteld moet worden, ongeacht of de ‘andere kant’ van het verhaal medewerking aan het programma weigert. Daarbij zegt het programma altijd duidelijk te vermelden waarom de gevraagde ‘andere partij’ zich van commentaar wenst te onthouden. | |||
De Raad voor de Journalistiek achtte de klacht ongegrond. | |||
De volledige uitspraak kan via de [http://www.rvdj.nl/1999/50 deze link] bekeken worden. | |||
---- | |||
[[category:praatprogramma|Ongelooflijke verhalen]][[category:reportage|Ongelooflijke verhalen]][[category:1990-1999|Ongelooflijke verhalen]][[category:2000-2009|Ongelooflijke verhalen]] | |||
Huidige versie van 2 jan 2023 om 16:15
| Periode | 1994-2000 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Praatprogramma, Reportage |
| Decennia | 1990-1999, 2000-2009 |
| Lengte | 40' per aflevering |
| Medium | televisie |
Beschrijving
In Ongelooflijke verhalen staat elke week een zorgwekkende kwestie centraal, waar slachtoffers en betrokkenen op ingaan. Onderwerpen die zoal besproken worden zijn kindermishandeling, rechterlijke vergissingen, verontrustende werkomstandigheden, medische fouten en legerongevallen.
Er worden reportages gemaakt op locatie, maar ook in de studio worden de slachtoffers en betrokkenen uitgebreid geïnterviewd. Het zijn de belevingen en emoties van de slachtoffers die centraal staan in het programma. De slachtoffers zitten dan ook samen met de presentatrice aan een tafel midden in de studio. Daaromheen zit een klein publiek, wat onder andere bestaat uit betrokkenen en deskundigen.
Ongelooflijke verhalen gaat in op onrecht in de maatschappij en geeft slachtoffers de kans om op te komen voor hun rechten. Het programma maakt kijkers bewust van problemen in de samenleving. De thema’s maken veel los bij de kijker en dringen soms zelfs door tot de tweede kamer.
Makers
Presentatie Karin de Groot(1994-2000)
Productie W. Kok (1994), Jessica Kamphoff (1998), Michiel Praal (1998), Rianne Vink (1998), Friedwart Barfod (1999-2000), Ruud Koornstra (1999), Margo Schaapherder (2000), Eline van Lelyveld (2000), Joyce ter Weijden (2000), Frank de Jonge (2000)
Eindredactie Ton Verlind (1994), Rob Bartlema (1998-1999), Hans Trompetter (2000)
Eindredactie KRO Joost Middelhoff (1998), Fons de Poel (1999), [[Sven Kockelmann] ](1999), Anthon Fasel (2000)
Regie Chris Roest (1998), Erik Jager (1999), Louis J. Marreck(2000) Dekor ontwerp en leader Albert Diederik Producent Praal Media TV Produkties (1994-1996), D&D Producties (1997-2000)
Achtergrondinformatie
In het programma Ongelooflijke verhalen ontstaat er vaak debat tussen slachtoffers en betrokkenen. Dat ook het programma zelf betrokken wordt in die discussies blijkt bijvoorbeeld in 1999, wanneer er bij de Raad voor de Journalistiek zelfs een klacht ingediend wordt tegen het programma.
De klager vindt dat het programma slechts een eenzijdig beeld heeft gegeven van de problemen en meent dat een deskundige met een afwijkende mening dan het slachtoffer niet in het programma voorkomt. De klager heeft eerder geweigerd om mee te werken aan een aflevering. Hij zegt dat de reden die hij had opgegeven om niet aan de uitzending mee te werken, onvolledig werd weergegeven in de aflevering.
Het programma geeft hierop de reactie dat een 'ongelooflijk verhaal’ verteld moet worden, ongeacht of de ‘andere kant’ van het verhaal medewerking aan het programma weigert. Daarbij zegt het programma altijd duidelijk te vermelden waarom de gevraagde ‘andere partij’ zich van commentaar wenst te onthouden.
De Raad voor de Journalistiek achtte de klacht ongegrond. De volledige uitspraak kan via de deze link bekeken worden.
