Cherry Duyns: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(34 tussenliggende versies door 7 gebruikers niet weergegeven)
Regel 7: Regel 7:
| overlijden_plaats =  
| overlijden_plaats =  
| functies = [[:Category:Acteur | acteur]], [[:Category:Programmamaker | programmamaker]], [[:Category:Documentairemaker | documentairemaker]], [[:Category:Redacteur | redacteur]]
| functies = [[:Category:Acteur | acteur]], [[:Category:Programmamaker | programmamaker]], [[:Category:Documentairemaker | documentairemaker]], [[:Category:Redacteur | redacteur]]
| bekend_van  = ''[[De Droom van een beer]], [[Herenleed]],[[Lotgevallen]], [[Poets]], [[R.A.M]], [[De Wording]]''
| bekend_van  = ''[[Poets]], [[Levensberichten]], [[Toonmeesters]], [[Lotgevallen]], [[De wording]], [[De Droom van een beer]], [[Herenleed]]''
| periode_actief  = 1969 -
| periode_actief  = 1969 -
| werkt_samen_met =  [[Armando]], [[Jochem van Dijk]], [[Johnny van Doorn]], [[Menno Euwe]], [[Marc Felperlaan]], [[Roelof Kiers]], [[Jan Langeveld]] [[Hank Onrust]], [[Han Reiziger]]
| werkt_samen_met =  [[Armando]], [[Jochgem van Dijk]], [[Johnny van Doorn]], [[Menno Euwe]], [[Marc Felperlaan]], [[Roelof Kiers]], [[Pieter Verhoeff]], [[Ot Louw]], [[Krijn ter Braak]], [[Berend Boudewijn]], [[Jan Langeveld]], [[Hank Onrust]], [[Han Reiziger]], [[Reinbert de Leeuw]]
| trivia = Zoon Don Duyns is toneelschrijver en regisseur
| trivia = [[Trivia: Cherry Duyns|Trivia]]
| onderschrift =  
| gallery = [[Gallery: Herenleed|Gallery]]
| media = <imagemap>
Image:Audio.png|
rect 0 4 26 25 [http://www.beeldengeluidwiki.nl/index.php/Audio:_Cherry_Duyns Audio fragmenten]
desc none
</imagemap>
| onderschrift = Cherry Duyns in ''Herenleed''
| externe_info =  
| externe_info =  
| catalogus = [[Cherry Duyns in de media]]
| catalogus = [[Cherry Duyns in de media]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Cherry Duyns]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Cherry Duyns]]
}}
}}
Een veelzijdige man, hij is onderzoeksjournalist, schrijver, journalist, regisseur, cineast, documentairemaker, performer, opgegroeid in een varietémileu. Deze vakman met zijn donker stemgeluid en fors postuur, maakt op het eerste gezicht een schuchtere indruk. Dit is slechts schijn. Hij is bedachtzaam en formuleert zijn woorden met zorg. Cherry Duyns ss voorts een romanticus en heeft gevoel voor dramatiek. Tevens heeft hij een hang naar melancholie, wat merkbaar is in de muziekselectie van zijn documentaires.
'''HOMO UNIVERSALIS'''
Duyns gebruikt nog steeds film als beelddrager, omdat hij film mooier vindt dan video. Het tragere tempo en de wijze van monteren bevalt hem beter. Hij werkt bij voorkeur met een vast team, [[Menno Euwe]] voor het geluid, [[Jochem van Dijk]] of [[Marc Felperlaan]] achter de camera en [[Jan Langeveld]] voor de montage.


Gerhard Anton Duyns wordt in 1944 in Wuppertal geboren. Zijn vader, tewerkgesteld in Duitsland, is net als zijn grootvader goochelaar en jongleur-equillibrist. Zijn moeder is Duitse en kan de G niet uitspreken, vandaar Cherry. Na de bevrijding vindt het gezin onderdak bij zijn grootmoeder in Haarlem. Zijn vader kan maar moeilijk in hun onderhoud voorzien. In 1952 besluit zijn moeder om samen met Cherry terug naar Wuppertal te keren. Cherry gaat in Duitsland naar school. Twee jaar later wordt hij ‘ontvoerd’ door zijn vader en keert hij terug in Nederland bij zijn grootmoeder. Na zijn schooltijd komt Cherry bij de krant terecht. Gedurende veertien jaar is hij werkzaam als redacteur van de Haagse Post te Amsterdam. Daar leert hij de dichter/schilder Armando, chef van de kunstredactie , kennen en het tweetal raakt bevriend. In deze periode baart Duyns opzien met krantenartikelen over de jonge politicus Hans Wiegel. Duyns gaat als journalist weg, omdat hij niets heeft met de nieuwe verslaggevers.
===Jeugd===


Duyns begint (samen met Armando) in 1969 zijn tv-loopbaan als ideeënleverancier voor het verborgen cameraprogramma ''[[Poets]]''. [[Cees Buddingh]] presenteert, maar Duyns komt steeds meer in beeld. Verkleed als agent, Chinees of slagersknecht kan Duyns zijn improvisatietalent botvieren. Cherry Duyns doet dit programma twee seizoenen
Cherry Duyns wordt in 1944 geboren, zijn vader is net als diens vader goochelaar en jongleur-antipodist. Zijn moeder is Duitse, na de bevrijding vindt het gezin onderdak bij de grootmoeder in Haarlem.                                                         Als de ouders uiteen gaan, woont Duyns 2 jaar bij zijn moeder in Duitsland. Zijn vader haalt hem terug naar Nederland waar hij opgroeit bij zijn grootmoeder.
In 1962 begint hij als leerling journalist bij het weekblad de "Haagse Post" in Amsterdam. Daar leert hij de dichter/schilder Armando - chef van de kunstredactie - kennen. Hun verstandhouding wordt een vriendschap die meer dan een halve eeuw zou blijven.
Bij de Haagse Post begint Duyns op te vallen met zijn bijdragen, zoals die over jonge politicus Hans Wiegel. Na  bijna 14 jaar vertrekt hij bij de Haagse Post om over te stappen naar de televisie


In november 1971 brengt de AVRO de eerste aflevering van ''[[Herenleed]]'' op het schem. De regie is in handen van [[Hank Onrust]] en [[Ton Lensink]] speelt de hoofdrol. In april en november 1972 zendt de AVRO de andere twee afleveringen uit. De AVRO vraagt Cherry vervolgens een groot showprogramma te presenteren. Hij weigert en de keus valt uiteindelijk op [[Pim Jacobs]].
===AVRO===


In 1973 maakt Duyns de overstap naar de VPRO. De eerste productie die hij maakt is ''[[De Artiesten Reünieclub]]'' (1973). Deze documentaire over een vereniging van oud-artiesten produceert hij samen met [[Pieter Verhoeff]]. Hij is bij diverse programma’s bertrokken, zoals ''[[Berichten uit de samenleving]]'' en ''[[Het Gat van Nederland]].''
Duyns begint (samen met Armando) in 1969 zijn televisieloopbaan bij de [[AVRO]] als ideeënleverancier voor het verborgen cameraprogramma ''[[Poets]]''. [[Cees Buddingh]] presenteert, maar Duyns komt steeds meer in beeld. Verkleed als agent, Chinees of slagersknecht kan Duyns zijn improvisatietalent botvieren. Hij doet dit programma twee seizoenen.
In november 1971 brengt de AVRO de eerste aflevering van ''[[Herenleed]]'' op het schem. De regie is in handen van [[Hank Onrust]] en [[Ton Lensink]] speelt de hoofdrol. De AVRO vraagt Duyns vervolgens een groot showprogramma te presenteren. Hij weigert en de keus valt uiteindelijk op [[Pim Jacobs]].


In 1975 brengt de VPRO-tv een humoristisch programma, geschreven en gespeeld door Duyns en [[Armando]] met medewerking van [[Johnny van Doorn]], over ‘weemoed, wanhoop en verlangen’. Het idee voor ''Herenleed'' is op de redactie van de Haagse Post ontstaan.  Armando en Duyns trekken met hun voorstellingen langs de Nederlandse theaters.
Ten tijde van de Haagse Post werkte Duyns al voor de televisie. Samen met Armando levert hij ideeën voor het verborgen cameraprogramma [[Poets]] met de dichter Cees Buddingh als presentator. Duyns komt steeds zelf meer in beeld en toont zijn improvisatietalent, verkleed als agent, slagersknecht, legerofficier. Hij doet dit programma twee seizoenen, maar ondanks het enorme succes stapt hij eruit. Ook voor de presentatie van een groot showprogramma bedankt hij. Met [[Sonja Barend]] werkt hij aan het amusementsprogramma [[Sterallures]]. Hij levert bijdragen aan het kunstmagazine [[De Ivoren Toren]]. Vervolgens krijgt Duyns van de AVRO de kans om samen met Armando [[Herenleed]] te maken, onder regie van [[Hank Onrust]]. De hoofdrollen zijn voor [[Ton Lensink]] en [[Eric van Ingen]].


Als redacteur en documentairemaker is hij vanaf de jaren ’70 verantwoordelijk voor vele programma’s.
===VPRO===
Zo maakt Duyns de jaren ’70 een aantal documentaire series, zoals ''[[Droomland]]'', ''[[De strijd]]'' en ''[[Machiavelli]]''.
Thema’s in zijn werk zijn vooral kunst, muziek en literatuur. Daarnaast komt zijn Duitse achtergrond regelmatig terug in zijn werk.


In 1982 maakt Duyns (samen met Armando)'' [[De gedaantewisseling]]'' een reportage over Berlijn in de jaren ’30 – ’50. Duitsland, Cherry Duyns' geboorteland, gaat als thema een steeds prominentere plek spelen in zijn werk. Bijvoorbeeld in ''[[Heimat in Holland]]'' (1994) met levensverhalen van Duitse dienstboden op die in Nederland werkten.
In 1976 treedt Cherry Duyns in dienst bij de VPRO. Zo verzorgt hij met [[Maarten van Traa]] het programma [[Berichten uit de samenleving]]. Met de ervaren filmmaker [[Pieter Verhoeff]] werkt hij voor [[Het Gat van Nederland]] van [[Hans Keller]]. Zij maken films over de kunstfluiter Jan Tromp en over het logement De Zon. Verhoeff en Duyns maken nog twee langere documentaires:  [[De Artiestenreünie Club]] en [[Droomland]].  


In 1981 is Duyns redacteur van het literaire discussieprogramma ''[[De schrijvers]]'' onder leiding van [[Harry Mulisch]]. Duyns verricht ook redactiewerk, onder andere voor ''[[Nederland nu]]'', ''[[Hier is…Adriaan van Dis]]'' en ''[[Literatuur]]''. Ook verzorgt hij het commentaar bij sommige VPRO-producties, zoals ''[[Tristan Keuris portret]]''. Duyns is ook twee seizoenen lang de eindredactie van ''[[Reiziger in muziek]]''.  Met [[Han Reiziger]] verzorgt Cherry Duyns in 1992 de duopresentatie van het radioprogramma ''[[De koffer]]''.
Ook [[Herenleed]] vindt animo bij de VPRO onder regie van [[Krijn ter Braak]]. Cherry Duyns en Armando zijn nu niet allen de schrijvers maar ook de acteurs, bijgestaan door [[Johnny van Doorn]]. Het programma van weemoed en verlangen zal ruim 25 jaar bestaan, reist langs Nederlandse theaters, wordt een weeklang in de Schaubühne in Berlijn opgevoerd. Dat Duyns en Armando zelf zijn gaan spelen, geschiedt op aandrang van [[Berend Boudewijn]], regisseur van de eerste maar nooit uitgezonden aflevering van Herenleed voor de KRO.  


In 1986 wordt ''[[Levensberichten]]'', een door Duyns geregisseerd drieluik uitgezonden. Voor de berichtgeving over de oncologische afdeling van het Academisch Ziekenhuis van de VU ontvangt Duyns een jaar later de Zilveren Nipkovschijf. De dood van een tante van zijn echtgenote vormt de aanleiding om deze serie te maken.
Naast een grote reeks documentaires is Cherry Duyns ook betrokken bij de ontwikkeling van veel VPRO-programma's. Vaak is hij eindredacteur en meestal in samenspraak met hoofdredacteur televisie [[Roelof Kiers]]: [[Hier is Adriaan van Dis]], [[De Schrijvers]] (met Harry Mulisch), [[De                                                      Nachtsalon]] (met [[Michael Zeeman]]), [[Reiziger in muziek]] (Han Reiziger), [[Lopende Zaken]] en [[R.A.M.]].  


In 1988 regisseert Duyns voor Horizon Filmproductions het tv-programma ''[[De wording]]''. Opmerkelijke gasten in dit programma kunstenaarsportretten zijn Armando en [[Reinbert de Leeuw]]. Deze veelbekroonde opdrachtfilm wordt in opdracht van de Rijksvoorlichtingsdienst gemaakt en door toenmalig premier Ruud Lubbers aangeboden aan koningin Beatrix ter gelegenheid van haar vijftigste verjaardag.
Duyns maakt interviewprogramma's, zoals met Kiers [[Strijd en Bomen]]. Hij levert bijdragen aan rubrieken als [[Himalaya]], [[Machiavelli]], werkt mee aan thema- avonden en is vele jaren aanvoerder van de documentairewerkgroep bij de VPRO.  


In 1994 maakt Cherry Duyns een portret van de overleden [[Roelof Kiers]], een hommage aan een vriend en collega in ''[[De maker]]''.  
Over het omvangrijke oeuvre  van Duyns is door J. Heymans een uitgebreide monografie geschreven onder de titel “Herfstlied”. Heymans: "Hoe is het mogelijk dat een documentaire of een verhaal iemand zo diep kan ontroeren toch kan opmonteren? Dat is de grote kracht van het kunstenaarschap van Cherry Duyns."
In februari 1998 maakt Duyns ''[[Callibella Coronata]]'', een bijdrage aan het themaprogramma ''[[De ontdekking van de wereld]]''. Onderwerp is een interview met de bioloog Marc van Roosmalen. Een maand later volgt een tocht door het oerwoud op zoek naar een dwergzijdeaapje, de ontdekking van Van Roosmalen. De bioloog was in 2007 wereldnieuws omdat hij in Brazilië omdat hij veroordeeld werd tot 14 jaar celstraf omdat hij geen vergunning zou hebben voor het houden van weesapen, waardoor de apen wettelijk als gestolen zouden gelden. In augustus 2007 werd hij voorlopig vrij gelaten.


In 2000 zendt de TROS een documentaire van Duyns uit over de neergang van het Russisch Staatscircus. Met ''[[De droom van een beer]]'' behaalt Duyns een jaar later de eerste prijs op een internationaal filmfestival in München.
In 2005 treedt hij uit vaste dienst bij de VPRO, maar blijft boeken schrijven en maakt een aantal documentaires, waaronder  [[De Matthäus missie van Reinbert de Leeuw]] (2016).
 
===Prijzen en onderscheidingen===
 
De [[Zilveren Nipkowschijf]] voor ''Levensberichten'' (1987).
 
Een [[Gouden Kalf]] voor ''De wording'' (1988).
 
De J. van den Bos Literatuurprijs voor ''Dante’s trompet'' (1994).
 
De [[Prix Europa]] voor ''De droom van een beer'' (2001).


Over Cherry Duyns is een doctoraal scriptie geschreven [http://www.beeldengeluidwiki.nl/index.php/%22Cheer_up%22%2C_sprak_hij_wanhopig._Over_Cherry_Duyns Cheer Up sprak hij wanhopig] door Marrigje de Jong (UU) 


[[Category:personen|Duyns, Cherry]] [[Category:Acteur |Duyns, Cherry]] [[Category:Programmamaker |Duyns, Cherry]] [[Category:Documentairemaker |Duyns, Cherry]] [[Category:Redacteur |Duyns, Cherry]]
[[Category:personen|Duyns, Cherry]] [[Category:Acteur |Duyns, Cherry]] [[Category:Programmamaker |Duyns, Cherry]] [[Category:Documentairemaker |Duyns, Cherry]] [[Category:Redacteur |Duyns, Cherry]]

Huidige versie van 10 feb 2023 om 16:29

HOMO UNIVERSALIS

Jeugd

Cherry Duyns wordt in 1944 geboren, zijn vader is net als diens vader goochelaar en jongleur-antipodist. Zijn moeder is Duitse, na de bevrijding vindt het gezin onderdak bij de grootmoeder in Haarlem. Als de ouders uiteen gaan, woont Duyns 2 jaar bij zijn moeder in Duitsland. Zijn vader haalt hem terug naar Nederland waar hij opgroeit bij zijn grootmoeder. In 1962 begint hij als leerling journalist bij het weekblad de "Haagse Post" in Amsterdam. Daar leert hij de dichter/schilder Armando - chef van de kunstredactie - kennen. Hun verstandhouding wordt een vriendschap die meer dan een halve eeuw zou blijven. Bij de Haagse Post begint Duyns op te vallen met zijn bijdragen, zoals die over jonge politicus Hans Wiegel. Na bijna 14 jaar vertrekt hij bij de Haagse Post om over te stappen naar de televisie

AVRO

Duyns begint (samen met Armando) in 1969 zijn televisieloopbaan bij de AVRO als ideeënleverancier voor het verborgen cameraprogramma Poets. Cees Buddingh presenteert, maar Duyns komt steeds meer in beeld. Verkleed als agent, Chinees of slagersknecht kan Duyns zijn improvisatietalent botvieren. Hij doet dit programma twee seizoenen. In november 1971 brengt de AVRO de eerste aflevering van Herenleed op het schem. De regie is in handen van Hank Onrust en Ton Lensink speelt de hoofdrol. De AVRO vraagt Duyns vervolgens een groot showprogramma te presenteren. Hij weigert en de keus valt uiteindelijk op Pim Jacobs.

Ten tijde van de Haagse Post werkte Duyns al voor de televisie. Samen met Armando levert hij ideeën voor het verborgen cameraprogramma Poets met de dichter Cees Buddingh als presentator. Duyns komt steeds zelf meer in beeld en toont zijn improvisatietalent, verkleed als agent, slagersknecht, legerofficier. Hij doet dit programma twee seizoenen, maar ondanks het enorme succes stapt hij eruit. Ook voor de presentatie van een groot showprogramma bedankt hij. Met Sonja Barend werkt hij aan het amusementsprogramma Sterallures. Hij levert bijdragen aan het kunstmagazine De Ivoren Toren. Vervolgens krijgt Duyns van de AVRO de kans om samen met Armando Herenleed te maken, onder regie van Hank Onrust. De hoofdrollen zijn voor Ton Lensink en Eric van Ingen.

VPRO

In 1976 treedt Cherry Duyns in dienst bij de VPRO. Zo verzorgt hij met Maarten van Traa het programma Berichten uit de samenleving. Met de ervaren filmmaker Pieter Verhoeff werkt hij voor Het Gat van Nederland van Hans Keller. Zij maken films over de kunstfluiter Jan Tromp en over het logement De Zon. Verhoeff en Duyns maken nog twee langere documentaires: De Artiestenreünie Club en Droomland.

Ook Herenleed vindt animo bij de VPRO onder regie van Krijn ter Braak. Cherry Duyns en Armando zijn nu niet allen de schrijvers maar ook de acteurs, bijgestaan door Johnny van Doorn. Het programma van weemoed en verlangen zal ruim 25 jaar bestaan, reist langs Nederlandse theaters, wordt een weeklang in de Schaubühne in Berlijn opgevoerd. Dat Duyns en Armando zelf zijn gaan spelen, geschiedt op aandrang van Berend Boudewijn, regisseur van de eerste maar nooit uitgezonden aflevering van Herenleed voor de KRO.

Naast een grote reeks documentaires is Cherry Duyns ook betrokken bij de ontwikkeling van veel VPRO-programma's. Vaak is hij eindredacteur en meestal in samenspraak met hoofdredacteur televisie Roelof Kiers: Hier is Adriaan van Dis, De Schrijvers (met Harry Mulisch), De Nachtsalon (met Michael Zeeman), Reiziger in muziek (Han Reiziger), Lopende Zaken en R.A.M..

Duyns maakt interviewprogramma's, zoals met Kiers Strijd en Bomen. Hij levert bijdragen aan rubrieken als Himalaya, Machiavelli, werkt mee aan thema- avonden en is vele jaren aanvoerder van de documentairewerkgroep bij de VPRO.

Over het omvangrijke oeuvre van Duyns is door J. Heymans een uitgebreide monografie geschreven onder de titel “Herfstlied”. Heymans: "Hoe is het mogelijk dat een documentaire of een verhaal iemand zo diep kan ontroeren toch kan opmonteren? Dat is de grote kracht van het kunstenaarschap van Cherry Duyns."

In 2005 treedt hij uit vaste dienst bij de VPRO, maar blijft boeken schrijven en maakt een aantal documentaires, waaronder De Matthäus missie van Reinbert de Leeuw (2016).

Prijzen en onderscheidingen

De Zilveren Nipkowschijf voor Levensberichten (1987).

Een Gouden Kalf voor De wording (1988).

De J. van den Bos Literatuurprijs voor Dante’s trompet (1994).

De Prix Europa voor De droom van een beer (2001).

Overgenomen van "https://wiki.beeldengeluid.nl/index.php?title=Cherry_Duyns&oldid=175194"