In Birma: verschil tussen versies
| Regel 12: | Regel 12: | ||
===Beschrijving=== | ===Beschrijving=== | ||
Documentairemaakster Karin Junger is samen met haar collega Brigit Hillenius na een opstand van boeddhistische monniken in september 2007, naar Birma vertrokken om de onderdrukking en het boeddhistische perspectief daarop vast te leggen. Maar dit ging niet zonder slag of stoot. Zij moesten zich onder andere voordoen als toeristen om de autoriteiten gerust te stellen. Birma is namelijk afgesloten voor filmmakers en journalisten. De film betreft een persoonlijk reisverslag waarin interviews met verschillende monniken centraal staan. Ook dit is gevaarlijk omdat de monniken zich met betrekking tot hun spirituele overtuiging niet met de politiek horen te bemoeien. Maar aangezien de situatie in Birma verslechterd, voelen zij zich verplicht de waarheid te spreken en hun mond open te doen. Zij doen dit niet eens om te demonstreren, maar om te bidden en hun ongenoegen te uiten. De monniken vormen ondanks hun vreedzame houding, een bedreiging voor de regering omdat zij een grote invloed hebben op de samenleving. Ook doet Karin New York aan, waar veel Birmese vluchtelingen wonen. Ze spreekt daar met Savadaw U Kovida, een abt van een klooster in Birma. Hij heeft giften van militairen geweigerd, wat een vorm van verzet is, en daarom is hij veroordeeld tot drie jaar cel en dwangarbeid. Karin probeert erachter te komen hoe het vreedzame boeddhisme uitgedragen kan worden in een land met zo’n sterk gewelddadig regime. | Documentairemaakster [[Karin Junger]] is samen met haar collega [[Brigit Hillenius]] na een opstand van boeddhistische monniken in september 2007, naar Birma vertrokken om de onderdrukking en het boeddhistische perspectief daarop vast te leggen. Maar dit ging niet zonder slag of stoot. Zij moesten zich onder andere voordoen als toeristen om de autoriteiten gerust te stellen. Birma is namelijk afgesloten voor filmmakers en journalisten. De film betreft een persoonlijk reisverslag waarin interviews met verschillende monniken centraal staan. Ook dit is gevaarlijk omdat de monniken zich met betrekking tot hun spirituele overtuiging niet met de politiek horen te bemoeien. Maar aangezien de situatie in Birma verslechterd, voelen zij zich verplicht de waarheid te spreken en hun mond open te doen. Zij doen dit niet eens om te demonstreren, maar om te bidden en hun ongenoegen te uiten. De monniken vormen ondanks hun vreedzame houding, een bedreiging voor de regering omdat zij een grote invloed hebben op de samenleving. Ook doet [[Karin Junger]] New York aan, waar veel Birmese vluchtelingen wonen. Ze spreekt daar met [[Savadaw U Kovida]], een abt van een klooster in Birma. Hij heeft giften van militairen geweigerd, wat een vorm van verzet is, en daarom is hij veroordeeld tot drie jaar cel en dwangarbeid. [[Karin Junger]] probeert erachter te komen hoe het vreedzame boeddhisme uitgedragen kan worden in een land met zo’n sterk gewelddadig regime. | ||
===Makers=== | ===Makers=== | ||
Versie van 12 sep 2009 14:00
| Periode | 2008 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 2000-2009 |
| Lengte | 53'14 |
| Medium | Televisie |
Beschrijving
Documentairemaakster Karin Junger is samen met haar collega Brigit Hillenius na een opstand van boeddhistische monniken in september 2007, naar Birma vertrokken om de onderdrukking en het boeddhistische perspectief daarop vast te leggen. Maar dit ging niet zonder slag of stoot. Zij moesten zich onder andere voordoen als toeristen om de autoriteiten gerust te stellen. Birma is namelijk afgesloten voor filmmakers en journalisten. De film betreft een persoonlijk reisverslag waarin interviews met verschillende monniken centraal staan. Ook dit is gevaarlijk omdat de monniken zich met betrekking tot hun spirituele overtuiging niet met de politiek horen te bemoeien. Maar aangezien de situatie in Birma verslechterd, voelen zij zich verplicht de waarheid te spreken en hun mond open te doen. Zij doen dit niet eens om te demonstreren, maar om te bidden en hun ongenoegen te uiten. De monniken vormen ondanks hun vreedzame houding, een bedreiging voor de regering omdat zij een grote invloed hebben op de samenleving. Ook doet Karin Junger New York aan, waar veel Birmese vluchtelingen wonen. Ze spreekt daar met Savadaw U Kovida, een abt van een klooster in Birma. Hij heeft giften van militairen geweigerd, wat een vorm van verzet is, en daarom is hij veroordeeld tot drie jaar cel en dwangarbeid. Karin Junger probeert erachter te komen hoe het vreedzame boeddhisme uitgedragen kan worden in een land met zo’n sterk gewelddadig regime.
