Bloody mondays & strawberry pies: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{{ Infobox Productie | periode = 2010 | archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=bloody%20mondays%20strawberry%20pi...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 18: | Regel 18: | ||
Documentairefilm over de creatieve kracht van verveling. Volgens regisseur [[Coco Schrijber]] zijn wij het vermogen kwijtgeraakt om niets te doen. Voor haar is verveling een intrigerende emotie die zowel positief en negatief kan zijn en die ons dwingt te bedenken waarom we doen wat we doen. Zij pleit er dan ook voor de verveling niet te verdrijven met talloze prikkels van buitenaf, maar ons eraan over te geven, om zo jezelf en je echte verlangens te doorgronden. | Documentairefilm over de creatieve kracht van verveling. Volgens regisseur [[Coco Schrijber]] zijn wij het vermogen kwijtgeraakt om niets te doen. Voor haar is verveling een intrigerende emotie die zowel positief en negatief kan zijn en die ons dwingt te bedenken waarom we doen wat we doen. Zij pleit er dan ook voor de verveling niet te verdrijven met talloze prikkels van buitenaf, maar ons eraan over te geven, om zo jezelf en je echte verlangens te doorgronden. | ||
Op haar zoektocht naar de diepere betekenis van verveling ontmoet Schrijber een jonge vrouw uit Doetinchem die in de taartenbakkerij van de HEMA werkt en heeft ze contact met een 45-jarige Amerikaanse die levenslang heeft, omdat ze op haar 16e ‘uit verveling’ op schoolkinderen schoot, met fatale gevolgen. Verder voert ze gesprekken met een Wallstreethandelaar, een woestijnnomade en een man die al 42 jaar ''De Tijd'' schildert. | Op haar zoektocht naar de diepere betekenis van verveling ontmoet Schrijber een jonge vrouw uit Doetinchem die in de taartenbakkerij van de HEMA werkt en heeft ze contact met een 45-jarige Amerikaanse die levenslang heeft, omdat ze op haar 16e ‘uit verveling’ op schoolkinderen schoot, met fatale gevolgen. Verder voert ze gesprekken met een Wallstreethandelaar, een woestijnnomade en een man die al 42 jaar ''De Tijd'' schildert. | ||
Steeds is Schrijber op zoek naar hun visie op verveling. Haar eigen kijk op het bestaan van de tot op het bot verveelde mens, bouwt Schrijber op uit fragmenten van Dostojewski’s | Steeds is Schrijber op zoek naar hun visie op verveling. Haar eigen kijk op het bestaan van de tot op het bot verveelde mens, bouwt Schrijber op uit fragmenten van Dostojewski’s ''Herinneringen uit het ondergrondse'' en Bret Easton Ellis’ ''American Psycho'', ingesproken door [[John Malkovich]]. | ||
Kurt Vonnegut schreef: ‘We zijn hier op aarde om rond te lummelen en laat niemand je iets anders wijsmaken.’ In ''Bloody mondays & strawberry pies'' onderzoekt Schrijber het waarheidsgehalte van deze provocerende stelling. | Kurt Vonnegut schreef: ‘We zijn hier op aarde om rond te lummelen en laat niemand je iets anders wijsmaken.’ In ''Bloody mondays & strawberry pies'' onderzoekt Schrijber het waarheidsgehalte van deze provocerende stelling. | ||
Huidige versie van 11 jan 2010 om 13:11
| Periode | 2010 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | documentaire |
| Decennia | 2010-2019 |
| Lengte | 62'13 |
| Medium | televisie |
| Trivia | Trivia |
Beschrijving
Documentairefilm over de creatieve kracht van verveling. Volgens regisseur Coco Schrijber zijn wij het vermogen kwijtgeraakt om niets te doen. Voor haar is verveling een intrigerende emotie die zowel positief en negatief kan zijn en die ons dwingt te bedenken waarom we doen wat we doen. Zij pleit er dan ook voor de verveling niet te verdrijven met talloze prikkels van buitenaf, maar ons eraan over te geven, om zo jezelf en je echte verlangens te doorgronden. Op haar zoektocht naar de diepere betekenis van verveling ontmoet Schrijber een jonge vrouw uit Doetinchem die in de taartenbakkerij van de HEMA werkt en heeft ze contact met een 45-jarige Amerikaanse die levenslang heeft, omdat ze op haar 16e ‘uit verveling’ op schoolkinderen schoot, met fatale gevolgen. Verder voert ze gesprekken met een Wallstreethandelaar, een woestijnnomade en een man die al 42 jaar De Tijd schildert. Steeds is Schrijber op zoek naar hun visie op verveling. Haar eigen kijk op het bestaan van de tot op het bot verveelde mens, bouwt Schrijber op uit fragmenten van Dostojewski’s Herinneringen uit het ondergrondse en Bret Easton Ellis’ American Psycho, ingesproken door John Malkovich. Kurt Vonnegut schreef: ‘We zijn hier op aarde om rond te lummelen en laat niemand je iets anders wijsmaken.’ In Bloody mondays & strawberry pies onderzoekt Schrijber het waarheidsgehalte van deze provocerende stelling.
Makers
Verteller John Malkovich
Scenario Coco Schrijber
Regie Coco Schrijber
Camera Martijn van Broekhuizen
Geluid Rik Meier
Geluidsmixer Michel Schöpping
Productie Harmen Jalvingh
Productie New York Sasha Dees
Productie Marokko Mitchke Leemans
Camera assistent Marokko Marinus Groothof Schröder
Research beeldarchief Harmen Jalvingh, Gerard Nijssen
Muziek Marc Lizier
Eindredactie Margje de Koning
Producent JB Macrander
Achtergrondinformatie
De film wint de Gouden Kalf in de categorie 'Beste lange documentaire' op het Nederlands Filmfestival 2008. Ook is het genomineerd voor de Beeld en Geluid Awards 2009 in de categorie 'Cultuur'.
