Trivia: Sex voor de Buch: verschil tussen versies
Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 5: | Regel 5: | ||
* Programmadirecteur [[Bert van der Veer]] over het programma en presentator [[Menno Buch]] in 1999: "''[[Sex voor de Buch]]'' is wat ''[[Showroom]]'' vroeger was. En [[Menno Buch]] is voor een jongere generatie een soort [[Rik Felderhof]]. <br> (bron: ''Veronica Magazine'' nummer 3, 1999) | * Programmadirecteur [[Bert van der Veer]] over het programma en presentator [[Menno Buch]] in 1999: "''[[Sex voor de Buch]]'' is wat ''[[Showroom]]'' vroeger was. En [[Menno Buch]] is voor een jongere generatie een soort [[Rik Felderhof]]. <br> (bron: ''Veronica Magazine'' nummer 3, 1999) | ||
*Veronica directeur [[Unico Glorie]] over het programma: "''[[ | *Veronica directeur [[Unico Glorie]] over het programma: "''[[Sex voor de Buch]]'' is inmiddels een van de meest spraakmakende programma's geworden. Er word wel eens gezegd dat de onderwerpen en mensen zo gezocht zijn, maar dat is niet zo. Je houdt niet voor mogelijk wat mensen allemaal insturen aan materiaal. Inmiddels hebben zo'n 5,5 miljoen Nederlanders gemiddeld tien minuten naar ''Sex voor de Buch'' gekeken. Dat zegt wel wat, denk ik. <br> (bron: ''Veronica Magazine'' nummer 3, 1999) | ||
*[[Theo van Gogh]] over de reputatie ''[[Sex voor de Buch]]'' en smakeloosheid: "Hij is een uitstekende vragensteller. Menno is ten onrechte het slachtoffer geworden van de reputatie van ''[[Sex voor de Buch]]'', waar nooit iemand naar keek, maar wél 1,5 miljoen kijkers trok. Weet je wat pas een écht smakeloos programma is? ''[[Spoorloos]]''! Daarin wordt gespeeld met de levens van mensen: pappa komt na 30 jaar tevoorschijn, terwijl je hem eigenlijk niet meer wil ontmoeten. Maar dan zit het studiopubliek er om heen, de presentatrice klopt de emoties nog eens lekker op en je barst in snikken uit. Dát is pas harde televisie. Niet integer, al lijkt dat wél zo." <br> (bron:''Veronica Magazine'' nummer 42, 1999) | |||
[[Sex voor de Buch|Terug naar productie]] | [[Sex voor de Buch|Terug naar productie]] |
Huidige versie van 6 sep 2010 om 09:04
- Presentator Menno Buch praat over zijn unieke programma: "We gaan iets maken dat niet lijkt op wat er verder al te zien is geweest op het gebied van seks. Mensen maken hun wensen, verlangens en kunstjes kenbaar, en dat gaan we laten zien. Als iemand zich meldt die gitaar speelt à la Jimi Hendrix, dan vind ik dat niets bijzonders. Maar als hij of zij de snaren aanslaat met een grote vibrator, en daar rare geluidjes van kan maken, dan vinden we dat wél aardig. En is het leuk, dan filmen we dat".
(bron: Veronica Magazine nummer 48, 1997)
- Terugkijkend op de eerste, vrij brave, uitzendingen zegt Menno Buch: "Dat moet groeien. We zijn inderdaad rustig begonnen, waarom ook niet. Per nieuwe aflevering zullen de items absouut sneller en harder worden. Ons principe is dat we alles laten zien wat volassen mensen met elkaar willen doen".
(bron: Veronica Magazine nummer 50, 1997)
- Programmadirecteur Bert van der Veer over het programma en presentator Menno Buch in 1999: "Sex voor de Buch is wat Showroom vroeger was. En Menno Buch is voor een jongere generatie een soort Rik Felderhof.
(bron: Veronica Magazine nummer 3, 1999)
- Veronica directeur Unico Glorie over het programma: "Sex voor de Buch is inmiddels een van de meest spraakmakende programma's geworden. Er word wel eens gezegd dat de onderwerpen en mensen zo gezocht zijn, maar dat is niet zo. Je houdt niet voor mogelijk wat mensen allemaal insturen aan materiaal. Inmiddels hebben zo'n 5,5 miljoen Nederlanders gemiddeld tien minuten naar Sex voor de Buch gekeken. Dat zegt wel wat, denk ik.
(bron: Veronica Magazine nummer 3, 1999)
- Theo van Gogh over de reputatie Sex voor de Buch en smakeloosheid: "Hij is een uitstekende vragensteller. Menno is ten onrechte het slachtoffer geworden van de reputatie van Sex voor de Buch, waar nooit iemand naar keek, maar wél 1,5 miljoen kijkers trok. Weet je wat pas een écht smakeloos programma is? Spoorloos! Daarin wordt gespeeld met de levens van mensen: pappa komt na 30 jaar tevoorschijn, terwijl je hem eigenlijk niet meer wil ontmoeten. Maar dan zit het studiopubliek er om heen, de presentatrice klopt de emoties nog eens lekker op en je barst in snikken uit. Dát is pas harde televisie. Niet integer, al lijkt dat wél zo."
(bron:Veronica Magazine nummer 42, 1999)