In de schaduw van een held: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| (11 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{ Infobox Productie | {{ Infobox Productie | ||
| periode = 2000 | | periode = 2000 | ||
| archief_link = | | archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=in%20de%20schaduw%20van%20een%20held Beeld en Geluid] | ||
| makers = [[#Makers|Makers]] | | makers = [[#Makers|Makers]] | ||
| achtergrond_info = [[#Achtergrondinformatie]] | | achtergrond_info = [[#Achtergrondinformatie|Achtergrondinformatie]] | ||
| genre = [[:category:documentaire|Documentaire]] | | genre = [[:category:documentaire|Documentaire]] | ||
| decennia = [[:category:2000-2009|2000-2009]] | | decennia = [[:category:2000-2009|2000-2009]] | ||
| Regel 13: | Regel 13: | ||
===beschrijving=== | ===beschrijving=== | ||
De journalist Ken Wiwa, wonend in Engeland, gaat terug naar zijn geboorteland Nigeria om daar zijn vader Ken Saro-Wiwa te begraven. Zijn vader is in 1995 door het Nigeriaanse regime veroordeeld tot de doodstraf voor een volgens Ken | De journalist Ken Wiwa, wonend in Engeland, gaat terug naar zijn geboorteland Nigeria om daar zijn vader Ken Saro-Wiwa te begraven. Zijn vader is in 1995 door het Nigeriaanse regime veroordeeld tot de doodstraf voor een volgens Ken ‘verzonnen moord’. Saro-Wiwa was een volksheld omdat hij op geweldloze wijze de uitbuiting bekritiseerde van het Ogoni-volk door Shell en het Nigeriaanse regime. Het doel van Ken Wiwa is om vijf jaar na de executie op een waardige manier afscheid te nemen van zijn vader. Het lijk is toentertijd beland op een massagraf. Bovendien is Ken Wiwa belast met een ongewenste erfenis: de Ogoni’s zien in hem de opvolger van zijn vader, maar hij moet deze Nigeriaanse volksstam teleurstellen. Met een afwisseling van beelden van zijn huidige privéleven (gezin) en zijn verblijf bij de Ogoni’s in Nigeria, werkt hij toe naar de begrafenis. Dat moet een intiem familiemoment worden. Dat lukt niet. Ken Wiwa snapt dat begrafenisplechtigheid niet plaats kan vinden zonder het bijzijn van het Ogoni-volk. Een ander doel dat hij probeert te verwezenlijken is dat hij op eigen wijze de idealen van zijn vader voort kan zetten. Via het schrijven van een boek wil hij afrekenen met de ongewenste erfenis die zijn vader heeft achter gelaten. | ||
===Makers=== | ===Makers=== | ||
Productie | Productie [[Mark Johnston]], [[Stephen Milton]] | ||
Samenwerkend producent | Samenwerkend producent [[Ken Wiwa]] | ||
Scénario en commentaar | Scénario en commentaar [[Ken Wiwa]] | ||
Productieleiding | Productieleiding [[Linda Gillies]] | ||
Coproductie van [[BBC Manchester]], [[Newsworld Canada's News Network]] | Coproductie van [[BBC Manchester]], [[Newsworld Canada's News Network]], [[IKON]] | ||
Regie: [[Richard Meech]] | Regie: [[Richard Meech]] | ||
Eindredactie [[IKON]] | Eindredactie [[IKON]] [[Wessel van der Hammen]] | ||
[[IKON]] | |||
===Achtergrondinformatie=== | |||
Het verhaal achter Ken Wiwas ''In de schaduw van een held'' begint eigenlijk 31 oktober 1995 als zijn vader Ken Saro-Wiwa veroordeeld wordt tot de doodstraf. Waarom is Ken Saro-Wiwa precies veroordeeld tot de doodstraf? En wat maakt hem een grote volksheld onder de Ogoni’s in Nigeria? | |||
Ken Saro-Wiwa is 10 november 1995 op 54-jarige leeftijd samen met acht medestanders geëxecuteerd, omdat zij betrokken zouden zijn bij de moord op vier regeringstrouwe leiders van het Ogoni-volk. ''De Volkskrant'' zet echter vraagtekens bij deze reden: ‘’In werkelijkheid is wraak het motief. Saro-Wiwa verzette zich tegen de slordige manier waarop Shell, met steun van het regime, zijn land van herkomst exploiteerde; ook pleitte hij voortdurend voor eerbiediging van de mensenrechten in Nigeria.’’ Trouw meldt dat de executie geschiedde, ondanks de felle afkeur van de internationale politiek: ‘’In vrijwel de hele wereld is met afschuw gereageerd op de executie van de schrijver en activist Saro-Wiwa en acht medestanders in Nigeria. Het militaire regime heeft enkele dagen na de bekrachtiging van het vonnis, terwijl de protesten uit de wereld nog binnenstroomden, de doodstraf gisteren in Port Harcourt laten voltrekken.’’ | |||
Ken Saro-Wiwa wordt onder het Ogoni-volk als een grote held gezien, omdat hij op geweldloze wijze campagne voerde tegen de vernietiging van het leefmilieu in Ogoniland. De oliemaatschappij Shell zou volgens Beweging voor de Overleving van het Ogoni-volk schuldig zijn aan vervuiling van het gebied. Daarnaast bekritiseerde Saro-Wiwa de uitbuiting van het Ogoni-volk door Shell. Het land Nigeria werd rijker door de olie-industrie, maar de half miljoen Ogoni’s bleven arm. | |||
---- | |||
[[Category: productielijst I]] | |||
[[category:documentaire]] | |||
[[category:2000-2009]] | |||
Huidige versie van 27 sep 2010 om 14:52
| Periode | 2000 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 2000-2009 |
| Medium | televisie |
beschrijving
De journalist Ken Wiwa, wonend in Engeland, gaat terug naar zijn geboorteland Nigeria om daar zijn vader Ken Saro-Wiwa te begraven. Zijn vader is in 1995 door het Nigeriaanse regime veroordeeld tot de doodstraf voor een volgens Ken ‘verzonnen moord’. Saro-Wiwa was een volksheld omdat hij op geweldloze wijze de uitbuiting bekritiseerde van het Ogoni-volk door Shell en het Nigeriaanse regime. Het doel van Ken Wiwa is om vijf jaar na de executie op een waardige manier afscheid te nemen van zijn vader. Het lijk is toentertijd beland op een massagraf. Bovendien is Ken Wiwa belast met een ongewenste erfenis: de Ogoni’s zien in hem de opvolger van zijn vader, maar hij moet deze Nigeriaanse volksstam teleurstellen. Met een afwisseling van beelden van zijn huidige privéleven (gezin) en zijn verblijf bij de Ogoni’s in Nigeria, werkt hij toe naar de begrafenis. Dat moet een intiem familiemoment worden. Dat lukt niet. Ken Wiwa snapt dat begrafenisplechtigheid niet plaats kan vinden zonder het bijzijn van het Ogoni-volk. Een ander doel dat hij probeert te verwezenlijken is dat hij op eigen wijze de idealen van zijn vader voort kan zetten. Via het schrijven van een boek wil hij afrekenen met de ongewenste erfenis die zijn vader heeft achter gelaten.
Makers
Productie Mark Johnston, Stephen Milton
Samenwerkend producent Ken Wiwa
Scénario en commentaar Ken Wiwa
Productieleiding Linda Gillies
Coproductie van BBC Manchester, Newsworld Canada's News Network, IKON
Regie: Richard Meech
Eindredactie IKON Wessel van der Hammen
Achtergrondinformatie
Het verhaal achter Ken Wiwas In de schaduw van een held begint eigenlijk 31 oktober 1995 als zijn vader Ken Saro-Wiwa veroordeeld wordt tot de doodstraf. Waarom is Ken Saro-Wiwa precies veroordeeld tot de doodstraf? En wat maakt hem een grote volksheld onder de Ogoni’s in Nigeria?
Ken Saro-Wiwa is 10 november 1995 op 54-jarige leeftijd samen met acht medestanders geëxecuteerd, omdat zij betrokken zouden zijn bij de moord op vier regeringstrouwe leiders van het Ogoni-volk. De Volkskrant zet echter vraagtekens bij deze reden: ‘’In werkelijkheid is wraak het motief. Saro-Wiwa verzette zich tegen de slordige manier waarop Shell, met steun van het regime, zijn land van herkomst exploiteerde; ook pleitte hij voortdurend voor eerbiediging van de mensenrechten in Nigeria.’’ Trouw meldt dat de executie geschiedde, ondanks de felle afkeur van de internationale politiek: ‘’In vrijwel de hele wereld is met afschuw gereageerd op de executie van de schrijver en activist Saro-Wiwa en acht medestanders in Nigeria. Het militaire regime heeft enkele dagen na de bekrachtiging van het vonnis, terwijl de protesten uit de wereld nog binnenstroomden, de doodstraf gisteren in Port Harcourt laten voltrekken.’’
Ken Saro-Wiwa wordt onder het Ogoni-volk als een grote held gezien, omdat hij op geweldloze wijze campagne voerde tegen de vernietiging van het leefmilieu in Ogoniland. De oliemaatschappij Shell zou volgens Beweging voor de Overleving van het Ogoni-volk schuldig zijn aan vervuiling van het gebied. Daarnaast bekritiseerde Saro-Wiwa de uitbuiting van het Ogoni-volk door Shell. Het land Nigeria werd rijker door de olie-industrie, maar de half miljoen Ogoni’s bleven arm.
