Hoogfrequentversterker: verschil tussen versies
Uit B&G Wiki
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'De hoogfrequent versterker bevindt zich in het eerste deel van de radio of televisie. Hij versterkt het hoogfrequente draaggolfsignaal, ongeveer 1000 kHz tot ve...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
(Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 1: | Regel 1: | ||
De hoogfrequent versterker bevindt zich in het eerste deel van de radio of televisie. Hij versterkt het hoogfrequente draaggolfsignaal, ongeveer 1000 [[kHz]] tot vele megahertz mHz, dat via de antenne-ingang het toestel binnenkomt. De bedoeling is zwakke signalen van ver af gelegen zenders toch goed te kunnen beluisteren. | De hoogfrequent versterker bevindt zich in het eerste deel van de radio of televisie. Hij versterkt het hoogfrequente draaggolfsignaal, ongeveer 1000 [[kHz]] tot vele megahertz mHz, dat via de antenne-ingang het toestel binnenkomt. De bedoeling is zwakke signalen van ver af gelegen zenders toch goed te kunnen beluisteren. | ||
Nadat dit signaal is versterkt kan het in de ontvanger verder worden bewerkt en na [[demodulatie]] worden doorgestuurd naar de [[laagfrequent versterker]]. | Nadat dit signaal is versterkt kan het in de ontvanger verder worden bewerkt en na [[demodulatie]] worden doorgestuurd naar het [[middenfrequent]], gedeelte, indien het een [[heterodyne]]radio betreft, en daarna naar de [[laagfrequent versterker]]. | ||
Om te voorkomen dat sterk binnenkomende signalen veel te sterk worden past men in ontvangers een automatische sterkteregeling toe. Zo klinken de meeste zenders even hard uit de luidspreker. | Om te voorkomen dat sterk binnenkomende signalen veel te sterk worden past men in ontvangers een automatische sterkteregeling toe. Zo klinken de meeste zenders even hard uit de luidspreker. | ||
[[Category:Techniek]] |
Huidige versie van 22 jul 2013 om 08:29
De hoogfrequent versterker bevindt zich in het eerste deel van de radio of televisie. Hij versterkt het hoogfrequente draaggolfsignaal, ongeveer 1000 kHz tot vele megahertz mHz, dat via de antenne-ingang het toestel binnenkomt. De bedoeling is zwakke signalen van ver af gelegen zenders toch goed te kunnen beluisteren.
Nadat dit signaal is versterkt kan het in de ontvanger verder worden bewerkt en na demodulatie worden doorgestuurd naar het middenfrequent, gedeelte, indien het een heterodyneradio betreft, en daarna naar de laagfrequent versterker.
Om te voorkomen dat sterk binnenkomende signalen veel te sterk worden past men in ontvangers een automatische sterkteregeling toe. Zo klinken de meeste zenders even hard uit de luidspreker.