Rudy Schokker huilt niet meer: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 10: | Regel 10: | ||
| externe_info = | | externe_info = | ||
}} | }} | ||
===Beschrijving=== | ===Beschrijving=== | ||
Samen met toneelschrijver [[Gerben Hellinga]] ontwikkelt [[Pieter Verhoeff]] het idee voor een fake documentaire over een jongetje dat onder de rook van Schiphol is geconcipieerd en daarom het geluid van een vliegtuigmotor produceert in plaats van dat het huilt. | Eerste Nederlandse mockumentary. Samen met toneelschrijver [[Gerben Hellinga]] ontwikkelt [[Pieter Verhoeff]] het idee voor een fake documentaire over een jongetje dat onder de rook van Schiphol is geconcipieerd en daarom het geluid van een vliegtuigmotor produceert in plaats van dat het huilt. | ||
Het kabaal dat de kleine Rudy Schokker produceert is oorverdovend en zorgt voor veel overlast bij de buren. Het gezin moet dan ook noodgedwongen telkens weer verhuizen. Pas als het vlakbij de startbanen van Schiphol komt te wonen, lijkt het goed te komen met Rudy en zijn ouders. Op schrift komt de plot enigszins onwaarschijnlijk over, maar de film zelf is heel overtuigend. Verhoeff heeft er alles aan gedaan ‘om het zo realistisch, zo AVRO-reportage-achtig te doen lijken’ en weet het beste te halen uit zijn (niet professionele) acteurs. | Het kabaal dat de kleine Rudy Schokker produceert is oorverdovend en zorgt voor veel overlast bij de buren. Het gezin moet dan ook noodgedwongen telkens weer verhuizen. Pas als het vlakbij de startbanen van Schiphol komt te wonen, lijkt het goed te komen met Rudy en zijn ouders. Op schrift komt de plot enigszins onwaarschijnlijk over, maar de film zelf is heel overtuigend. Verhoeff heeft er alles aan gedaan ‘om het zo realistisch, zo AVRO-reportage-achtig te doen lijken’ en weet het beste te halen uit zijn (niet professionele) acteurs. Ook de reportage van [[Brandpunt]]-verslaggever [[Aad van den Heuvel]], dat te zien is in de film, draagt bij aan de geloofwaardigheid. | ||
===Reacties=== | |||
Hoewel de documentaire wordt aangekondigd als 'gedramatiseerde reportage' en 'spel' is niet elke kijker zich daarvan bewust. Sommige kijkers geloven het verhaal en bij de [[VPRO]] komen dan ook knuffels binnen voor de kleine Rudy. | |||
===Makers=== | ===Makers=== | ||
Regel 22: | Regel 26: | ||
Regie: [[Pieter Verhoeff]] | Regie: [[Pieter Verhoeff]] | ||
Geluid: [[Wim van Muyden]] | |||
Drager: 16mm, kleur | Drager: 16mm, kleur |
Huidige versie van 13 sep 2022 om 06:49
Periode | 1972 |
Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
Genre | Documentaire |
Decennia | 1970-1979 |
Lengte | 35' |
Medium | televisie |
Beschrijving
Eerste Nederlandse mockumentary. Samen met toneelschrijver Gerben Hellinga ontwikkelt Pieter Verhoeff het idee voor een fake documentaire over een jongetje dat onder de rook van Schiphol is geconcipieerd en daarom het geluid van een vliegtuigmotor produceert in plaats van dat het huilt.
Het kabaal dat de kleine Rudy Schokker produceert is oorverdovend en zorgt voor veel overlast bij de buren. Het gezin moet dan ook noodgedwongen telkens weer verhuizen. Pas als het vlakbij de startbanen van Schiphol komt te wonen, lijkt het goed te komen met Rudy en zijn ouders. Op schrift komt de plot enigszins onwaarschijnlijk over, maar de film zelf is heel overtuigend. Verhoeff heeft er alles aan gedaan ‘om het zo realistisch, zo AVRO-reportage-achtig te doen lijken’ en weet het beste te halen uit zijn (niet professionele) acteurs. Ook de reportage van Brandpunt-verslaggever Aad van den Heuvel, dat te zien is in de film, draagt bij aan de geloofwaardigheid.
Reacties
Hoewel de documentaire wordt aangekondigd als 'gedramatiseerde reportage' en 'spel' is niet elke kijker zich daarvan bewust. Sommige kijkers geloven het verhaal en bij de VPRO komen dan ook knuffels binnen voor de kleine Rudy.
Makers
Scenario: Gerben Hellinga
Camera: Mat van Hensbergen
Regie: Pieter Verhoeff
Geluid: Wim van Muyden
Drager: 16mm, kleur