Hans Heijnen: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(30 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{ Infobox Persoon
{{ Infobox Persoon
| illustratie = FotoGewenst.png
| illustratie = Hans_Heijnen_2010.jpg
| naam      = Hans Heijnen
| naam      = Hans Heijnen
| geboorte_datum  = 1957
| geboorte_datum  = 28 september 1957
| geboorte_plaats = Sittard
| geboorte_plaats = Sittard
| functies = [[:Category:documentairemaker|documentairemaker]], [[:Category:scenarioschrijver|scenarioschrijver]],[[:Category:cameraman|cameraman]],
| functies = [[:Category:documentairemaker|documentairemaker]], [[:Category:scenarioschrijver|scenarioschrijver]],[[:Category:cameraman|cameraman]],
| bekend_van  = ''[[Heilige Rosa]]'', ''[[Lisdoonvarna, Lourdes of Love]]'', ''[[Het geheim van Ossenisse]]'', ''[[De waterwolf van Itteren]]''
| bekend_van  = ''[[Heilige Rosa]]'', ''[[Lisdoonvarna, Lourdes of Love]]'', ''[[Het geheim van Ossenisse]]'', ''[[De waterwolf van Itteren]]'', ''[[Bokken en Geiten]]''
| periode_actief  = 1984 - heden
| periode_actief  = 1984 - heden
| werkt_samen_met = [[Adri Schrover]], [[Erik van Empel]], [[Stefan Kamp]], [[Rene Heijnen]], [[Frank van den Engel]]
| werkt_samen_met = [[Adri Schrover]], [[Erik van Empel]], [[Stefan Kamp]], [[Rene Heijnen]], [[Frank van den Engel]]
| trivia =  
| trivia =  
| media = <imagemap>
Image:Beeld.png|
rect 0 4 26 25 [http://www.beeldengeluidwiki.nl/index.php/Video:_Hans_Heijnen Video fragmenten]
desc none
</imagemap>
| onderschrift = Hans Heijnen
| onderschrift = Hans Heijnen
| externe_info =  
| externe_info = [http://www.hansheijnenfilms.nl/ website Hans Heijnen]
| catalogus = [[Hans Heijnen in de media]]
| catalogus = [[Hans Heijnen in de media]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Hans Heijnen]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Hans Heijnen]]
}}
}}


Hoewel Hans Heijnen als student op de filmacademie mikte op een carriere als horror-filmmaker, is hij sinds 1989 actief als documentairemaker. Hij heeft de regie gedaan voor zo’n 35 documentaireproducties en is werkzaam geweest voor de VPRO en NPS en recentelijk ook voor de Limburgse locale omroep L1.  
Hoewel Hans Heijnen als student op de filmacademie mikt op een carriere als horror-filmmaker, is hij sinds 1989 actief als documentairemaker. Heijnen maakt documentaires in Australië, Amerika, Ierland en Nederland. Hoewel hij met zijn onderwerpen het internationale ruim verkent, ligt het grondthema van zijn films bij de kleine menselijke geschiedenissen. Zijn interesse gaat hierbij uit naar de sociaal culturele opvattingen en leefpatronen van mensen in een kleine gemeenschap. Zelf een solist, gaat zijn hart hierbinnen uit naar mensen die juist geen concessies doen. En hoe kleiner de gemeenschap, hoe meer lef iemand nodig heeft om sociale verwachtingen te negeren. De in filmmaker vindt in de dorpen en streken die hij opzoekt in zijn films telkens opnieuw de wereld in een notendop. Zelf zegt hij hierover in een interview met het ''AD'': "Hoe wij met elkaar omgaan zie je duidelijker op het platteland dan in de stad. Daar zijn die minimechanismen toch waziger dan in de minimaatschappij die een dorp is."


Heijnen maakt documentaires in Australië, Amerika, Ierland en Nederland. Hoewel hij met zijn onderwerpen het internationale ruim verkent, ligt het grondthema van zijn films bij de kleine menselijke geschiedenissen. Het streekleven geniet daarbij zijn voorkeur. De in het katholieke Limburgse dorp Bunde opgegroeide filmmaker vindt in de dorpen en streken die hij opzoekt in zijn films telkens opnieuw de wereld in een notendop. Zelf zegt hij hierover in een interview met het ''AD'': "Hoe wij met elkaar omgaan zie je duidelijker op het platteland dan in de stad. Daar zijn die minimechanismen toch waziger dan in de minimaatschappij die een dorp is." Hans Heijnen is geinteresseerd in de sociaal culturele opvattingen en leefpatronen van mensen in een kleine gemeenschap. Zelf een solist, gaat zijn hart hierbinnen uit naar mensen die juist geen concessies doen. En hoe kleiner de gemeenschap, hoe meer lef iemand nodig heeft om sociale verwachtingen te negeren.  
Hans Heijnen studeerdt politicologie in Nijmegen van 1978-1981. Van 1981-1985 is hij student aan de Nederlandse Film en Televisie Academie in Amsterdam. Als eindexamenfilm maakt hij ''[[De vlieg]]'', een korte horrorfilm over een man die geterroriseerd wordt door dit onschuldig ogende insect. In de jaren na zijn afstuderen werkt hij bij First Floor, het productiebedrijf van [[Dick Maas]] en [[Laurens Geels]]. Drie jaar lang schrijft hij scenario’s die allemaal in de prullenbak verdwijnen; films van meer prestige gingen voor. Vlak voor zijn geplande vertrek krijgt Heijnen de opdracht om een ''making of'' van ''[[Amsterdamned]]'' te maken. Hierna mag hij voor de [[NOS]] een korte documentaire maken over twee Amerikaanse basketballers in Urk.  


Met ''[[Rex Gildo, de val van een schlagerkoning]]'' en ''[[Johnny Hoes - Och was ik maar...|Johnny Hoes, och was ik maar]]'' brengt Hans Heijnen een voor velen onbekend stuk muziekgeschiedenis aan het voetlicht voor een groot publiek. Met het portretteren van deze grootmeesters van het levenslied ligt het gevaar voor kitsch op de loer, maar onder het vizier van Heijnen resulteert dit in twee innemende tragi-komische films.    
Zijn eerste succes komt met de korte documentaire die hierop volgt: ''[[Lekker weertje, mijnheer Pradhan!]]''. In 1991 levert Heijnen zijn eerste lange documentaire af: ''[[Rockin' Ramona]]''. De film over draait met succes in de bioscopen en ontvangt op het Nederlands Film Festival nog datzelfde jaar de Gouden Kalf nominatie in de categorie Lange Documentaire. Het blijkt een flinke stimulans om door te gaan in het documentairevak. Als in 1995 de film ''[[Het geheim van Ossenisse]]'' vol lof wordt ontvangen bij het Nederlands Film Festival, maakt Heijnen de definitieve stap naar de documentairefilm. Al maakt hij soms nog een uitstapje: vijf jaar later gaat op hetzelfde festival Heijnen’s film ''[[Viva boer Gerrit]]'' in première, tijdens een retrospectief waarin Heijnen's films over het platteland centraal staan. Het is, bij uitzondering, een fictiefilm.


Hans Heijnen studeerde politicologie in Nijmegen van 1978-1981. Van 1981-1985 is hij student aan de Nederlandse Film en Televisie Academie in Amsterdam. Als eindexamenfilm maakt hij ''De Vlieg'', een korte horrorfilm over een man die geterroriseerd wordt door dit onschuldig ogende insect. In de jaren na zijn afstuderen werkte hij bij First Floor, het productiebedrijf van [[Dick Maas]] en [[Laurens Geels]]. Drie jaar lang schrijft hij scenario’s die in de prullenbak verdwenen: films van meer prestige gingen voor. Vlak voor zijn geplande vertrek krijgt Heijnen de opdracht om een ''making of'' van Amsterdamned te maken. Hierna mag hij voor de NOS een korte documentaire maken over twee Amerikaanse basketballers in Urk. De film die hierop volgt: ''[[Lekker weertje, meneer Pradhan]]'' is zijn eerste succes. Wanneer de film ''[[Het geheim van Ossenisse]]'' bij het Nederlands Film Festival draait en deze lovende reacties ontvangt, maakt Heijnen de definitieve stap naar de documentairefilm. Vier jaar later op hetzelfde festival, gaat Heijnen’s film ''[[Viva Boer Gerrit]]'' in première, tijdens een retrospectief dat aan hem gewijd is. Het is, bij uitzondering,  een fictiefilm, gebaseerd op het waargebeurde verhaal van een boer die financieel en uiteindelijk ook psychisch ten onder gaat aan zijn op late leeftijd verworven vriendin.  
Met ''[[Rex Gildo De val van een Schlagerkoning]]'' en ''[[Johnny Hoes - Och was ik maar...|Johnny Hoes, och was ik maar]]'' brengt Hans Heijnen een voor velen onbekend stuk muziekgeschiedenis aan het voetlicht voor een groot publiek. Met het portretteren van deze grootmeesters van het levenslied ligt het gevaar voor kitsch op de loer, maar onder het vizier van Heijnen resulteert dit in twee innemende tragi-komische films.    


Bekendheid krijgt Hans Heijnen vooral met zijn documentaires ''[[Heilige Rosa]]'', over de beleving van het katholieke geloof in Sittard, het portret van drie Ierse vrijgezelle oudere mannen op zoek naar een vrouw op de huwelijksmarkt in het dorpje Lisdoonvarna in ''[[Lisdoonvarna, Lourdes of Love]]'' en ''[[Bokken en Geiten]]'', een sfeerverslag van de onderlinge strijd van twee harmonieorkesten in het Zeeuwse dorpje Thorn.
De veelzijdigheid van onderwerpen van door de filmmaker onderzochte onderwerpen is groot. De resultaten van het jaar 2009 illustreren dit goed: Heijnen maakt  ''[[Groetjes uit Libanon]]'' over drie veteranen van een VN missie in Libanon die teruggaan naar een onheilsplek, ''[[Hartenwens]]'' waarin de filmmaker aan de hand van portretten van pleegkinderen verslag doet van een succesvolle methode om potentiele adoptieouders te benaderen voor pleegkinderen in New Mexico en ''[[De Onrendabelen]]'', een documentaire die dienst doet als een sociaal pamflet over de voortschrijdende afbraak van de verzorgingsstaat. Oud politicus en VARA voorzitter [[Marcel van Dam]] kwam met het idee voor deze film, die een samenspan geworden is van Van Dam's argumenten - bijgestaan door grafieken en internationale best practises - en Heijnen's portretten van vier personen die het betoog illustreren. De documentaire is - mede door de stem van Van Dam - misschien niet de beste maar ongetwijfeld Heijnen's meest besproken film geworden: alleen al op het Sargasso blog stroomden er in één weekend zo'n 180 reacties binnnen.  


Zijn meest recente documentaires zijn ''[[Groetjes uit Libanon]]'', waarin veteranen hun herinneringen ophalen van hun uitzending naar Libanon voor een VN vredesmissie in de periode tussen 1979 en 1985 en ''[[Hartenwens]]'' waarin Heijnen aan de hand van portretten van pleegkinderen verslag doet van een succesvolle methode om potentiele adoptieouders te benaderen voor pleegkinderen in New Mexico.
In 2010 is Hans Heijnen geselecteerd als Documentairemaker in focus van Beeld en Geluid.  Heijnen maakt in opdracht een film geinspireerd op het archief en er verschijnt in het najaar 2010 een DVD-box van zijn werk.


===Prijzen en onderscheidingen===
===Prijzen en onderscheidingen===


''[[De waterwolf van Itteren]]'', ''[[Strike Out]]'', ''[[Uncle Frank]]''
''[[Rockin' Ramona]]'' nominatie [[Gouden Kalf]] categorie Lange Documentaire, Nederlands Film Festival (1991)
 
''[[Het geheim van Ossenisse]]'' nominatie Gouden Kalf in categorie Lange Documentaire (1995)
 
''[[De waterwolf van Itteren]]'', ''[[Strike out]]'', ''[[Uncle Frank]]'' [[Gouden Kalf]] Speciale Juryprijs, Nederlands Film Festival (1996).
 
''[[Lisdoonvarna, Lourdes of Love]]'' Silver Spire Award San Francisco International Film Festvial (1999), Selectie Prix d'Europe (1998)


[[Gouden Kalf]]  Speciale Juryprijs, Nederlands Film Festival (1996).


[[Category:Personen|Heijnen, Hans]] [[Category:Documentairemaker|Heijnen, Hans]]
[[Category:Personen|Heijnen, Hans]] [[Category:Documentairemaker|Heijnen, Hans]]

Huidige versie van 26 aug 2013 om 09:44

Hoewel Hans Heijnen als student op de filmacademie mikt op een carriere als horror-filmmaker, is hij sinds 1989 actief als documentairemaker. Heijnen maakt documentaires in Australië, Amerika, Ierland en Nederland. Hoewel hij met zijn onderwerpen het internationale ruim verkent, ligt het grondthema van zijn films bij de kleine menselijke geschiedenissen. Zijn interesse gaat hierbij uit naar de sociaal culturele opvattingen en leefpatronen van mensen in een kleine gemeenschap. Zelf een solist, gaat zijn hart hierbinnen uit naar mensen die juist geen concessies doen. En hoe kleiner de gemeenschap, hoe meer lef iemand nodig heeft om sociale verwachtingen te negeren. De in filmmaker vindt in de dorpen en streken die hij opzoekt in zijn films telkens opnieuw de wereld in een notendop. Zelf zegt hij hierover in een interview met het AD: "Hoe wij met elkaar omgaan zie je duidelijker op het platteland dan in de stad. Daar zijn die minimechanismen toch waziger dan in de minimaatschappij die een dorp is."

Hans Heijnen studeerdt politicologie in Nijmegen van 1978-1981. Van 1981-1985 is hij student aan de Nederlandse Film en Televisie Academie in Amsterdam. Als eindexamenfilm maakt hij De vlieg, een korte horrorfilm over een man die geterroriseerd wordt door dit onschuldig ogende insect. In de jaren na zijn afstuderen werkt hij bij First Floor, het productiebedrijf van Dick Maas en Laurens Geels. Drie jaar lang schrijft hij scenario’s die allemaal in de prullenbak verdwijnen; films van meer prestige gingen voor. Vlak voor zijn geplande vertrek krijgt Heijnen de opdracht om een making of van Amsterdamned te maken. Hierna mag hij voor de NOS een korte documentaire maken over twee Amerikaanse basketballers in Urk.

Zijn eerste succes komt met de korte documentaire die hierop volgt: Lekker weertje, mijnheer Pradhan!. In 1991 levert Heijnen zijn eerste lange documentaire af: Rockin' Ramona. De film over draait met succes in de bioscopen en ontvangt op het Nederlands Film Festival nog datzelfde jaar de Gouden Kalf nominatie in de categorie Lange Documentaire. Het blijkt een flinke stimulans om door te gaan in het documentairevak. Als in 1995 de film Het geheim van Ossenisse vol lof wordt ontvangen bij het Nederlands Film Festival, maakt Heijnen de definitieve stap naar de documentairefilm. Al maakt hij soms nog een uitstapje: vijf jaar later gaat op hetzelfde festival Heijnen’s film Viva boer Gerrit in première, tijdens een retrospectief waarin Heijnen's films over het platteland centraal staan. Het is, bij uitzondering, een fictiefilm.

Met Rex Gildo De val van een Schlagerkoning en Johnny Hoes, och was ik maar brengt Hans Heijnen een voor velen onbekend stuk muziekgeschiedenis aan het voetlicht voor een groot publiek. Met het portretteren van deze grootmeesters van het levenslied ligt het gevaar voor kitsch op de loer, maar onder het vizier van Heijnen resulteert dit in twee innemende tragi-komische films.

De veelzijdigheid van onderwerpen van door de filmmaker onderzochte onderwerpen is groot. De resultaten van het jaar 2009 illustreren dit goed: Heijnen maakt Groetjes uit Libanon over drie veteranen van een VN missie in Libanon die teruggaan naar een onheilsplek, Hartenwens waarin de filmmaker aan de hand van portretten van pleegkinderen verslag doet van een succesvolle methode om potentiele adoptieouders te benaderen voor pleegkinderen in New Mexico en De Onrendabelen, een documentaire die dienst doet als een sociaal pamflet over de voortschrijdende afbraak van de verzorgingsstaat. Oud politicus en VARA voorzitter Marcel van Dam kwam met het idee voor deze film, die een samenspan geworden is van Van Dam's argumenten - bijgestaan door grafieken en internationale best practises - en Heijnen's portretten van vier personen die het betoog illustreren. De documentaire is - mede door de stem van Van Dam - misschien niet de beste maar ongetwijfeld Heijnen's meest besproken film geworden: alleen al op het Sargasso blog stroomden er in één weekend zo'n 180 reacties binnnen.

In 2010 is Hans Heijnen geselecteerd als Documentairemaker in focus van Beeld en Geluid. Heijnen maakt in opdracht een film geinspireerd op het archief en er verschijnt in het najaar 2010 een DVD-box van zijn werk.

Prijzen en onderscheidingen

Rockin' Ramona nominatie Gouden Kalf categorie Lange Documentaire, Nederlands Film Festival (1991)

Het geheim van Ossenisse nominatie Gouden Kalf in categorie Lange Documentaire (1995)

De waterwolf van Itteren, Strike out, Uncle Frank Gouden Kalf Speciale Juryprijs, Nederlands Film Festival (1996).

Lisdoonvarna, Lourdes of Love Silver Spire Award San Francisco International Film Festvial (1999), Selectie Prix d'Europe (1998)

Overgenomen van "https://wiki.beeldengeluid.nl/index.php?title=Hans_Heijnen&oldid=149847"