Harry Bannink: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(19 tussenliggende versies door 7 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{ Infobox Persoon
{{ Infobox Persoon
| illustratie = HarryBannink.png
| illustratie = 78808-3_pos.jpg‎
| naam      = Harry Bannink
| naam      = Harry Bannink
| geboorte_datum  = 10 juli 1929
| geboorte_datum  = 10 april 1929
| geboorte_plaats = Enschede  
| geboorte_plaats = Enschede  
| overlijden_datum  = 19 oktober 1999
| overlijden_datum  = 19 oktober 1999
| overlijden_plaats = Bosch en Duin  
| overlijden_plaats = Bosch en Duin  
| functies = [[:Category:Componist|Componist]], [[:Category:Musicus|Musicus]]
| functies = [[:Category:Componist|Componist]], [[:Category:Musicus|Musicus]]
| bekend_van  = ''[[De film van Ome Willem]]'', ''[[Ja zuster, nee zuster]]'', ''[[J.J. de Bom, voorheen de kindervriend]]'', ''[[Klokhuis]]'', ''[[Stratemakeropzeeshow]]'', ''[['t Schaep met de vijf pooten]]''
| bekend_van  = ''[[De film van Ome Willem]]'', ''[[Ja zuster, nee zuster]]'', ''[[J.J. de Bom, voorheen de kindervriend]]'', ''[[Sesamstraat]]'', ''[[Klokhuis]]'', ''[[Stratemakeropzeeshow]]'', ''[['t Schaep met de vijf pooten]]''
| periode_actief  = 1950-1999
| periode_actief  = 1950-1999
| werkt_samen_met = [[Conny Stuart]], [[Willem Wilmink]], [[Joost Prinsen]], [[Edwin Rutten]], [[Wieteke van Dort]]
| werkt_samen_met = [[Annie M.G. Schmidt]], [[Conny Stuart]], [[Willem Wilmink]], [[Joost Prinsen]], [[Edwin Rutten]], [[Wieteke van Dort]]
| trivia =  
| trivia =  
| externe_info =  
| externe_info =  
| onderschrift = Harry Bannink
| onderschrift = Harry Bannink
| media = <imagemap>
Image:Audio.png|
rect 0 4 26 25 [http://www.beeldengeluidwiki.nl/index.php/Audio:_Harry_Bannink Audio fragmenten]
desc none
</imagemap>
| aanvullende_info = [[Overzicht liedjes door Harry Bannink]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Harry Bannink]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Harry Bannink]]
| catalogus = [[Harry Bannink in de media]]
| catalogus = [[Harry Bannink in de media]]
}}
}}


"He bah ome Willem, dat is vies!" Bij een grote groep jongeren die opgroeien in de jaren '70 en '80 is Harry Bannink vooral bekend dankzij deze woorden. Op een ander terrein geniet hij nog meer roem. Als componist is Harry Bannink een legende. In zijn ruim veertig jarige loopbaanop schrijft Harry meer dan drieduizend composities, waaronder legendarische nummers als "Op een mooie pinksterdag" en "Vluchten kan niet meer". Kenmerkend voor Bannink is zijn bescheidenheid en loyaliteit. Met veel kleinkunstenaars sluit hij levenslange bondgenootschappen. Zo werkt hij een lange tijd innig samen met [[Annie M.G. Schmidt]].
Harry Bannink is componist. In zijn ruim veertig jarige loopbaan schrijft hij meer dan drieduizend composities, waaronder legendarische nummers als "Op een mooie pinksterdag" en "Vluchten kan niet meer". Kenmerkend voor Bannink is zijn bescheidenheid en loyaliteit. Met veel kleinkunstenaars sluit hij levenslange bondgenootschappen. Zo werkt hij een lange tijd innig samen met [[Annie M.G. Schmidt]]. Bij een grote groep kinderen die opgroeien in de jaren zeventig en tachtig is Harry Bannink vooral bekend dankzij de woorden:  "Hè bah Ome Willem, dat is vies!".  


Na de oorlog doet Harry staatsexamen piano aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Vervolgens volgt hij een kleinkunstworkshop bij de KRO. Hier leert hij de basisprincipes van het liedjesschrijven. In de jaren '50 is Harry te bewonderen in verschillende jazz-formaties. In sommige gevallen is hij zelfs één van de zangers. Achter een piano voelt hij zich echter het meest prettig. Behalve de jazzbands maakt Harry in deze periode ook amusementsmuziek voor bruiloften en partijen.


Harry's talent blijft niet onopgemerkt. Zo vraagt [[Wim Sonneveld]] hem in 1963 als begeleider. Het blijkt een vruchtbare samenwerking. Het duo schrijft onder anderen de bekende songs "Nikkelen Nelis", "Tearoom tango" en "Zeg maar ja tegen het leven". De samenwerking met Sonnevel levert Bunnink een andere belangrijke creatieve partner op. Via Sonnevelds impresario John de Crane komt Bannink in contact met Annie M.G. Schmidt.
'''Eerste werkervaringen'''
 
Na de oorlog doet Bannink staatsexamen piano aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Vervolgens volgt hij een kleinkunstworkshop bij de [[KRO]]. Hier leert hij de basisprincipes van het liedjesschrijven. In de jaren vijftig is Bannink te bewonderen in verschillende jazz-formaties. In sommige gevallen is hij zelfs één van de zangers. Achter een piano voelt hij zich echter het meest prettig. Behalve de jazzbands maakt Bannink in deze periode ook amusementsmuziek voor bruiloften en partijen.
 
 
'''Samenwerkingen en succes'''
 
Zijn talent blijft niet onopgemerkt. Zo vraagt [[Wim Sonneveld]] hem in 1963 als begeleider. Het blijkt een vruchtbare samenwerking. Het duo schrijft onder anderen de bekende songs "Nikkelen Nelis", "Tearoom tango" en "Zeg maar ja tegen het leven". De samenwerking met Sonneveld levert Bannink een andere belangrijke creatieve partner op. Via Sonnevelds impresario John de Crane komt Bannink in contact met Annie M.G. Schmidt.


Het blijkt een gouden combinatie te zijn. Het duo zet de Nederlandse musical op de kaart. Het begint in 1965 met ''Heerlijk duurt het langst'' hierna volgen onder anderen ''En nu naar bed'' (1971), ''Wat een planeet'' (1973), ''Madam'' (1981) en ''Ping Ping'' (1984). Diverse liedjes uit de musicals als "Vluchten kan niet meer" gezongen door [[Jenny Arean]] en [[Frans Halsema]] en "Op een mooie Pinksterdag" door [[Leen Jongewaard]] en [[Andre van den Heuvel]] zijn enorm geliefd.
Het blijkt een gouden combinatie te zijn. Het duo zet de Nederlandse musical op de kaart. Het begint in 1965 met ''Heerlijk duurt het langst'' hierna volgen onder anderen ''En nu naar bed'' (1971), ''Wat een planeet'' (1973), ''Madam'' (1981) en ''Ping Ping'' (1984). Diverse liedjes uit de musicals als "Vluchten kan niet meer" gezongen door [[Jenny Arean]] en [[Frans Halsema]] en "Op een mooie Pinksterdag" door [[Leen Jongewaard]] en [[Andre van den Heuvel]] zijn enorm geliefd.


Behalve in het theater levert Bannink ook zijn bijdrage aan televisieproducties. Zo is hij met Annie M.G. Schmidt verantwoordelijk voor de muziek in de serie ''[[Ja zuster, nee zuster]]'' en schrijft hij met [[Eli Asser]] muziek voor ''[['t Schaep net de 5 pooten]]''. Een enkele keer komt Harry zelf in beeld. Bij de ''[[Film van Ome Willem]]'' is hij lange tijd als één van de Geitebreiers een belangrijk onderdeel van het programma. Jarenlang is Harry werkzaam als vaste muziekschrijver voor met name kinderprogramma's. Tot op late leeftijd werkt hij als componist nog mee aan programma's als ''[[Het klokhuis]] en ''[[Sesamstraat]]''.


In 1999 verschijnt er een album van Bunnink waarop hij voor het eerst de nummers die hij samen met Annie M.G. Schmidt heeft geschreven zelf zingt. Verder verleent hij in dat jaar zijn medewerking aan een boek over de TV serie ''Ja zuster, nee zuster''. De feestelijke presentatie van het boek, dat voor een groot deel in het teken van hemzelf zou komen te staan, maakt hij helaas niet meer mee. op 19 oktober 1999 overlijdt Harry Bannink op 70 jarige leeftijd in zijn woning in Bosch en Duin.
'''Televisiewerk'''
 
Behalve in het theater levert Bannink ook zijn bijdrage aan televisieproducties. Zo is hij met Annie M.G. Schmidt verantwoordelijk voor de muziek in de serie ''[[Ja zuster, nee zuster]]'' en schrijft hij met [[Eli Asser]] muziek voor ''[['t Schaep met de 5 pooten]]''. Een enkele keer komt Harry zelf in beeld. Bij ''[[De film van Ome Willem]]'' is hij lange tijd als één van de Geitebreiers een belangrijk onderdeel van het programma. Jarenlang is Bannink werkzaam als vaste muziekschrijver voor met name kinderprogramma's. Tot op late leeftijd werkt hij als componist nog mee aan programma's als ''[[Het Klokhuis]]'' en ''[[Sesamstraat]]''.
 
 
'''Laatste projecten'''
 
In 1999 verschijnt er een album van Bannink waarop hij voor het eerst de nummers die hij samen met Annie M.G. Schmidt heeft geschreven zelf zingt. Verder verleent hij in dat jaar zijn medewerking aan een boek over de televisieserie ''Ja zuster, nee zuster''. De feestelijke presentatie van het boek, dat voor een groot deel in het teken van hemzelf zou komen te staan, maakt hij helaas niet meer mee. Op 19 oktober 1999 overlijdt Harry Bannink op 70-jarige leeftijd in zijn woning in Bosch en Duin.
 
===Prijzen en onderscheidingen===
 
* Gouden Notenkraker
* [[Gouden Harp]]
* Swiebertje Award (1998)
* Louis Davids-prijs


[[Category:Personen|Bannink, Harry]] [[Category:Componist|Bannink, Harry]] [[Category:Musicus|Bannink, Harry]]
[[Category:Personen|Bannink, Harry]] [[Category:Componist|Bannink, Harry]] [[Category:Musicus|Bannink, Harry]]

Huidige versie van 14 aug 2023 om 12:48

Harry Bannink is componist. In zijn ruim veertig jarige loopbaan schrijft hij meer dan drieduizend composities, waaronder legendarische nummers als "Op een mooie pinksterdag" en "Vluchten kan niet meer". Kenmerkend voor Bannink is zijn bescheidenheid en loyaliteit. Met veel kleinkunstenaars sluit hij levenslange bondgenootschappen. Zo werkt hij een lange tijd innig samen met Annie M.G. Schmidt. Bij een grote groep kinderen die opgroeien in de jaren zeventig en tachtig is Harry Bannink vooral bekend dankzij de woorden: "Hè bah Ome Willem, dat is vies!".


Eerste werkervaringen

Na de oorlog doet Bannink staatsexamen piano aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Vervolgens volgt hij een kleinkunstworkshop bij de KRO. Hier leert hij de basisprincipes van het liedjesschrijven. In de jaren vijftig is Bannink te bewonderen in verschillende jazz-formaties. In sommige gevallen is hij zelfs één van de zangers. Achter een piano voelt hij zich echter het meest prettig. Behalve de jazzbands maakt Bannink in deze periode ook amusementsmuziek voor bruiloften en partijen.


Samenwerkingen en succes

Zijn talent blijft niet onopgemerkt. Zo vraagt Wim Sonneveld hem in 1963 als begeleider. Het blijkt een vruchtbare samenwerking. Het duo schrijft onder anderen de bekende songs "Nikkelen Nelis", "Tearoom tango" en "Zeg maar ja tegen het leven". De samenwerking met Sonneveld levert Bannink een andere belangrijke creatieve partner op. Via Sonnevelds impresario John de Crane komt Bannink in contact met Annie M.G. Schmidt.

Het blijkt een gouden combinatie te zijn. Het duo zet de Nederlandse musical op de kaart. Het begint in 1965 met Heerlijk duurt het langst hierna volgen onder anderen En nu naar bed (1971), Wat een planeet (1973), Madam (1981) en Ping Ping (1984). Diverse liedjes uit de musicals als "Vluchten kan niet meer" gezongen door Jenny Arean en Frans Halsema en "Op een mooie Pinksterdag" door Leen Jongewaard en Andre van den Heuvel zijn enorm geliefd.


Televisiewerk

Behalve in het theater levert Bannink ook zijn bijdrage aan televisieproducties. Zo is hij met Annie M.G. Schmidt verantwoordelijk voor de muziek in de serie Ja zuster, nee zuster en schrijft hij met Eli Asser muziek voor 't Schaep met de 5 pooten. Een enkele keer komt Harry zelf in beeld. Bij De film van Ome Willem is hij lange tijd als één van de Geitebreiers een belangrijk onderdeel van het programma. Jarenlang is Bannink werkzaam als vaste muziekschrijver voor met name kinderprogramma's. Tot op late leeftijd werkt hij als componist nog mee aan programma's als Het Klokhuis en Sesamstraat.


Laatste projecten

In 1999 verschijnt er een album van Bannink waarop hij voor het eerst de nummers die hij samen met Annie M.G. Schmidt heeft geschreven zelf zingt. Verder verleent hij in dat jaar zijn medewerking aan een boek over de televisieserie Ja zuster, nee zuster. De feestelijke presentatie van het boek, dat voor een groot deel in het teken van hemzelf zou komen te staan, maakt hij helaas niet meer mee. Op 19 oktober 1999 overlijdt Harry Bannink op 70-jarige leeftijd in zijn woning in Bosch en Duin.

Prijzen en onderscheidingen

  • Gouden Notenkraker
  • Gouden Harp
  • Swiebertje Award (1998)
  • Louis Davids-prijs
Overgenomen van "https://wiki.beeldengeluid.nl/index.php?title=Harry_Bannink&oldid=175648"