Cherry Duyns: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(37 tussenliggende versies door 7 gebruikers niet weergegeven)
Regel 7: Regel 7:
| overlijden_plaats =  
| overlijden_plaats =  
| functies = [[:Category:Acteur | acteur]], [[:Category:Programmamaker | programmamaker]], [[:Category:Documentairemaker | documentairemaker]], [[:Category:Redacteur | redacteur]]
| functies = [[:Category:Acteur | acteur]], [[:Category:Programmamaker | programmamaker]], [[:Category:Documentairemaker | documentairemaker]], [[:Category:Redacteur | redacteur]]
| bekend_van  = ''[[De Droom van een beer]], [[Herenleed]],[[Lotgevallen]], [[Poets]], [[R.A.M]], [[De Wording]]''
| bekend_van  = ''[[Poets]], [[Levensberichten]], [[Toonmeesters]], [[Lotgevallen]], [[De wording]], [[De Droom van een beer]], [[Herenleed]]''
| periode_actief  = 1969 -
| periode_actief  = 1969 -
| werkt_samen_met =  [[Armando]], [[Jochem van Dijk]], [[Johnny van Doorn]], [[Menno Euwe]], [[Marc Felperlaan]], [[Roelof Kiers]], [[Jan Langeveld]] [[Hank Onrust]], [[Han Reiziger]]
| werkt_samen_met =  [[Armando]], [[Jochgem van Dijk]], [[Johnny van Doorn]], [[Menno Euwe]], [[Marc Felperlaan]], [[Roelof Kiers]], [[Pieter Verhoeff]], [[Ot Louw]], [[Krijn ter Braak]], [[Berend Boudewijn]], [[Jan Langeveld]], [[Hank Onrust]], [[Han Reiziger]], [[Reinbert de Leeuw]]
| trivia = Zoon Don Duyns is toneelschrijver en regisseur
| trivia = [[Trivia: Cherry Duyns|Trivia]]
| onderschrift =  
| gallery = [[Gallery: Herenleed|Gallery]]
| media = <imagemap>
Image:Audio.png|
rect 0 4 26 25 [http://www.beeldengeluidwiki.nl/index.php/Audio:_Cherry_Duyns Audio fragmenten]
desc none
</imagemap>
| onderschrift = Cherry Duyns in ''Herenleed''
| externe_info =  
| externe_info =  
| catalogus = [[Cherry Duyns in de media]]
| catalogus = [[Cherry Duyns in de media]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Cherry Duyns]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Cherry Duyns]]
}}
}}
Een veelzijdige man, hij is onderzoeksjournalist, schrijver, journalist, regisseur, cineast, documentairemaker, performer, opgegroeid in een varietémileu. Net als [[Ralph Inbar]] een fervent pijproker. Deze vakman met zijn donker stemgeluid en fors postuur, maakt op het eerste gezicht een schuchtere indruk. Dit is slechts schijn. Hij is bedachtzaam en formuleert zijn woorden met zorg. Cherry Duyns ss voorts een romanticus en heeft gevoel voor dramatiek. Tevens heeft hij een hang naar melancholie, wat merkbaar is in de muziekselectie van zijn documentaires.  
'''HOMO UNIVERSALIS'''
Duyns gebruikt nog steeds film als beelddrager, omdat hij film mooier vindt dan video. Het tragere tempo en de wijze van monteren bevalt hem beter. Hij werkt bij voorkeur met een vast team, [[Menno Euwe]] voor het geluid, [[Jochem van Dijk]] of [[Marc Felperlaan]] achter de camera en [[Jan Langeveld]] voor de montage.
 
===Jeugd===
 
Cherry Duyns wordt in 1944 geboren, zijn vader is net als diens vader goochelaar en jongleur-antipodist. Zijn moeder is Duitse, na de bevrijding vindt het gezin onderdak bij de grootmoeder in Haarlem.                                                          Als de ouders uiteen gaan, woont Duyns 2 jaar bij zijn moeder in Duitsland. Zijn vader haalt hem terug naar Nederland waar hij opgroeit bij zijn grootmoeder.
In 1962 begint hij als leerling journalist bij het weekblad de "Haagse Post" in Amsterdam. Daar leert hij de dichter/schilder Armando - chef van de kunstredactie - kennen. Hun verstandhouding wordt een vriendschap die meer dan een halve eeuw zou blijven.
Bij de Haagse Post begint Duyns op te vallen met zijn bijdragen, zoals die over jonge politicus Hans Wiegel. Na  bijna 14 jaar vertrekt hij bij de Haagse Post om over te stappen naar de televisie
 
===AVRO===
 
Duyns begint (samen met Armando) in 1969 zijn televisieloopbaan bij de [[AVRO]] als ideeënleverancier voor het verborgen cameraprogramma ''[[Poets]]''. [[Cees Buddingh]] presenteert, maar Duyns komt steeds meer in beeld. Verkleed als agent, Chinees of slagersknecht kan Duyns zijn improvisatietalent botvieren. Hij doet dit programma twee seizoenen.
In november 1971 brengt de AVRO de eerste aflevering van ''[[Herenleed]]'' op het schem. De regie is in handen van [[Hank Onrust]] en [[Ton Lensink]] speelt de hoofdrol. De AVRO vraagt Duyns vervolgens een groot showprogramma te presenteren. Hij weigert en de keus valt uiteindelijk op [[Pim Jacobs]].
 
Ten tijde van de Haagse Post werkte Duyns al voor de televisie. Samen met Armando levert hij ideeën voor het verborgen cameraprogramma [[Poets]] met de dichter Cees Buddingh als presentator. Duyns komt steeds zelf meer in beeld en toont zijn improvisatietalent, verkleed als agent, slagersknecht, legerofficier. Hij doet dit programma twee seizoenen, maar ondanks het enorme succes stapt hij eruit. Ook voor de presentatie van een groot showprogramma bedankt hij. Met [[Sonja Barend]] werkt hij aan het amusementsprogramma [[Sterallures]]. Hij levert bijdragen aan het kunstmagazine [[De Ivoren Toren]]. Vervolgens krijgt Duyns van de AVRO de kans om samen met Armando [[Herenleed]] te maken, onder regie van [[Hank Onrust]]. De hoofdrollen zijn voor [[Ton Lensink]] en [[Eric van Ingen]].
 
===VPRO===
 
In 1976 treedt Cherry Duyns in dienst bij de VPRO. Zo verzorgt hij met [[Maarten van Traa]] het programma [[Berichten uit de samenleving]]. Met de ervaren filmmaker [[Pieter Verhoeff]] werkt hij voor [[Het Gat van Nederland]] van [[Hans Keller]]. Zij maken films over de kunstfluiter Jan Tromp en over het logement De Zon. Verhoeff en Duyns maken nog twee langere documentaires:  [[De Artiestenreünie Club]] en [[Droomland]].  
 
Ook [[Herenleed]] vindt animo bij de VPRO onder regie van  [[Krijn ter Braak]]. Cherry Duyns en Armando zijn nu niet allen de schrijvers maar ook de acteurs, bijgestaan door [[Johnny van Doorn]]. Het programma van weemoed en verlangen zal ruim 25 jaar bestaan, reist langs Nederlandse theaters,  wordt een weeklang in de Schaubühne in Berlijn opgevoerd. Dat Duyns en Armando zelf zijn gaan spelen, geschiedt  op aandrang van [[Berend Boudewijn]], regisseur van de eerste maar nooit uitgezonden aflevering van Herenleed voor de KRO.  
 
Naast een grote reeks documentaires is Cherry Duyns ook betrokken bij de ontwikkeling van veel VPRO-programma's. Vaak is hij eindredacteur en meestal in samenspraak met hoofdredacteur televisie [[Roelof Kiers]]: [[Hier is Adriaan van Dis]], [[De Schrijvers]] (met Harry Mulisch), [[De                                                      Nachtsalon]] (met [[Michael Zeeman]]), [[Reiziger in muziek]] (Han Reiziger), [[Lopende Zaken]] en [[R.A.M.]].
 
Duyns maakt interviewprogramma's, zoals met Kiers [[Strijd en Bomen]]. Hij levert bijdragen aan rubrieken als [[Himalaya]], [[Machiavelli]], werkt mee aan thema- avonden en is vele jaren aanvoerder van de documentairewerkgroep bij de VPRO.
 
Over het omvangrijke oeuvre  van Duyns is door J. Heymans een uitgebreide monografie geschreven onder de titel “Herfstlied”. Heymans: "Hoe is het mogelijk dat een documentaire of een verhaal iemand zo diep kan ontroeren toch kan opmonteren? Dat is de grote kracht van het kunstenaarschap van Cherry Duyns."
 
In 2005 treedt hij uit vaste dienst bij de VPRO, maar blijft boeken schrijven en maakt een aantal documentaires, waaronder  [[De Matthäus missie van Reinbert de Leeuw]] (2016).
 
===Prijzen en onderscheidingen===
 
De [[Zilveren Nipkowschijf]] voor ''Levensberichten'' (1987).
 
Een [[Gouden Kalf]] voor ''De wording'' (1988).
 
De J. van den Bos Literatuurprijs voor ''Dante’s trompet'' (1994).
 
De [[Prix Europa]] voor ''De droom van een beer'' (2001).
 


Over Cherry Duyns is door Marrigje de Jong (UU) een doctoraalscriptie geschreven 
[[Category:personen|Duyns, Cherry]] [[Category:Acteur |Duyns, Cherry]] [[Category:Programmamaker |Duyns, Cherry]] [[Category:Documentairemaker |Duyns, Cherry]] [[Category:Redacteur |Duyns, Cherry]]
[[Category:personen|Duyns, Cherry]] [[Category:Acteur |Duyns, Cherry]] [[Category:Programmamaker |Duyns, Cherry]] [[Category:Documentairemaker |Duyns, Cherry]] [[Category:Redacteur |Duyns, Cherry]]

Huidige versie van 10 feb 2023 om 16:29

HOMO UNIVERSALIS

Jeugd

Cherry Duyns wordt in 1944 geboren, zijn vader is net als diens vader goochelaar en jongleur-antipodist. Zijn moeder is Duitse, na de bevrijding vindt het gezin onderdak bij de grootmoeder in Haarlem. Als de ouders uiteen gaan, woont Duyns 2 jaar bij zijn moeder in Duitsland. Zijn vader haalt hem terug naar Nederland waar hij opgroeit bij zijn grootmoeder. In 1962 begint hij als leerling journalist bij het weekblad de "Haagse Post" in Amsterdam. Daar leert hij de dichter/schilder Armando - chef van de kunstredactie - kennen. Hun verstandhouding wordt een vriendschap die meer dan een halve eeuw zou blijven. Bij de Haagse Post begint Duyns op te vallen met zijn bijdragen, zoals die over jonge politicus Hans Wiegel. Na bijna 14 jaar vertrekt hij bij de Haagse Post om over te stappen naar de televisie

AVRO

Duyns begint (samen met Armando) in 1969 zijn televisieloopbaan bij de AVRO als ideeënleverancier voor het verborgen cameraprogramma Poets. Cees Buddingh presenteert, maar Duyns komt steeds meer in beeld. Verkleed als agent, Chinees of slagersknecht kan Duyns zijn improvisatietalent botvieren. Hij doet dit programma twee seizoenen. In november 1971 brengt de AVRO de eerste aflevering van Herenleed op het schem. De regie is in handen van Hank Onrust en Ton Lensink speelt de hoofdrol. De AVRO vraagt Duyns vervolgens een groot showprogramma te presenteren. Hij weigert en de keus valt uiteindelijk op Pim Jacobs.

Ten tijde van de Haagse Post werkte Duyns al voor de televisie. Samen met Armando levert hij ideeën voor het verborgen cameraprogramma Poets met de dichter Cees Buddingh als presentator. Duyns komt steeds zelf meer in beeld en toont zijn improvisatietalent, verkleed als agent, slagersknecht, legerofficier. Hij doet dit programma twee seizoenen, maar ondanks het enorme succes stapt hij eruit. Ook voor de presentatie van een groot showprogramma bedankt hij. Met Sonja Barend werkt hij aan het amusementsprogramma Sterallures. Hij levert bijdragen aan het kunstmagazine De Ivoren Toren. Vervolgens krijgt Duyns van de AVRO de kans om samen met Armando Herenleed te maken, onder regie van Hank Onrust. De hoofdrollen zijn voor Ton Lensink en Eric van Ingen.

VPRO

In 1976 treedt Cherry Duyns in dienst bij de VPRO. Zo verzorgt hij met Maarten van Traa het programma Berichten uit de samenleving. Met de ervaren filmmaker Pieter Verhoeff werkt hij voor Het Gat van Nederland van Hans Keller. Zij maken films over de kunstfluiter Jan Tromp en over het logement De Zon. Verhoeff en Duyns maken nog twee langere documentaires: De Artiestenreünie Club en Droomland.

Ook Herenleed vindt animo bij de VPRO onder regie van Krijn ter Braak. Cherry Duyns en Armando zijn nu niet allen de schrijvers maar ook de acteurs, bijgestaan door Johnny van Doorn. Het programma van weemoed en verlangen zal ruim 25 jaar bestaan, reist langs Nederlandse theaters, wordt een weeklang in de Schaubühne in Berlijn opgevoerd. Dat Duyns en Armando zelf zijn gaan spelen, geschiedt op aandrang van Berend Boudewijn, regisseur van de eerste maar nooit uitgezonden aflevering van Herenleed voor de KRO.

Naast een grote reeks documentaires is Cherry Duyns ook betrokken bij de ontwikkeling van veel VPRO-programma's. Vaak is hij eindredacteur en meestal in samenspraak met hoofdredacteur televisie Roelof Kiers: Hier is Adriaan van Dis, De Schrijvers (met Harry Mulisch), De Nachtsalon (met Michael Zeeman), Reiziger in muziek (Han Reiziger), Lopende Zaken en R.A.M..

Duyns maakt interviewprogramma's, zoals met Kiers Strijd en Bomen. Hij levert bijdragen aan rubrieken als Himalaya, Machiavelli, werkt mee aan thema- avonden en is vele jaren aanvoerder van de documentairewerkgroep bij de VPRO.

Over het omvangrijke oeuvre van Duyns is door J. Heymans een uitgebreide monografie geschreven onder de titel “Herfstlied”. Heymans: "Hoe is het mogelijk dat een documentaire of een verhaal iemand zo diep kan ontroeren toch kan opmonteren? Dat is de grote kracht van het kunstenaarschap van Cherry Duyns."

In 2005 treedt hij uit vaste dienst bij de VPRO, maar blijft boeken schrijven en maakt een aantal documentaires, waaronder De Matthäus missie van Reinbert de Leeuw (2016).

Prijzen en onderscheidingen

De Zilveren Nipkowschijf voor Levensberichten (1987).

Een Gouden Kalf voor De wording (1988).

De J. van den Bos Literatuurprijs voor Dante’s trompet (1994).

De Prix Europa voor De droom van een beer (2001).