Suriname onafhankelijk (NOS): verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{{ Infobox Productie | periode = 1975 | archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=Suriname%20onafhankelijk Beeld en ...') |
(→Makers) |
||
| (5 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
}} | }} | ||
[[Afbeelding:Suriname onafhankelijk.jpg]] [[Afbeelding:Suriname onafhankelijk1.jpg]] [[Afbeelding:Suriname onafhankelijk2.jpg]] [[Afbeelding:Suriname | [[Afbeelding:Suriname onafhankelijk.jpg]] [[Afbeelding:Suriname onafhankelijk1.jpg]] [[Afbeelding:Suriname onafhankelijk2.jpg]] [[Afbeelding:Suriname onafhankelijk4.jpg]] | ||
<br clear="all" /> | <br clear="all" /> | ||
=== Beschrijving === | === Beschrijving === | ||
| Regel 17: | Regel 17: | ||
[[Joop van Os]] presenteert dit speciale programma rond de viering van de onafhankelijkheid van Suriname. De Creoolse dichter Trafasi opent de uitzending: "Hindoestaanse broeder ik roep, maar je luister niet. Je draait je om omdat ik een neger ben. Kijk, hoe wij armoe lijden. Wij hebben niet te eten. Maar toch houden wij niet van elkaar. Hoe krijgen wij op die manier een vrij Suriname? Kom, laat ons het verleden vergeten en proberen één volk te worden. Niet als Hindoestaan en Creool, maar als kinderen van Suriname." Het gedicht verwoordt het moeizame proces naar de onafhankelijkheid, waarbij latente raciale spanningen tussen Creolen en Hindoestanen, tot uiting zijn gekomen en versterkt door partijpolitieke geschillen. Op 25 november 1975 beginnen op het Oranjeplein de eerste ceremoniële plechtigheden. | [[Joop van Os]] presenteert dit speciale programma rond de viering van de onafhankelijkheid van Suriname. De Creoolse dichter Trafasi opent de uitzending: "Hindoestaanse broeder ik roep, maar je luister niet. Je draait je om omdat ik een neger ben. Kijk, hoe wij armoe lijden. Wij hebben niet te eten. Maar toch houden wij niet van elkaar. Hoe krijgen wij op die manier een vrij Suriname? Kom, laat ons het verleden vergeten en proberen één volk te worden. Niet als Hindoestaan en Creool, maar als kinderen van Suriname." Het gedicht verwoordt het moeizame proces naar de onafhankelijkheid, waarbij latente raciale spanningen tussen Creolen en Hindoestanen, tot uiting zijn gekomen en versterkt door partijpolitieke geschillen. Op 25 november 1975 beginnen op het Oranjeplein de eerste ceremoniële plechtigheden. | ||
Reportages vanuit Suriname belichten de politieke ontwikkeling tot de onafhankelijkheid en de betekenis van de onafhankelijkheid voor de bevolking. Verder worden enkele ceremoniële plechtigheden in beeld gebracht. Vanaf Fort Zeelandia wordt een laatste opmerking gemaakt over de toekomst van de Republiek Suriname. Vanuit Hilversum wordt vervolgens nog een portret aangekondigt over de eerste president van de Republiek Suriname, Johan Ferrier. | Reportages vanuit Suriname belichten de politieke ontwikkeling tot de onafhankelijkheid en de betekenis van de onafhankelijkheid voor de bevolking. Verder worden enkele ceremoniële plechtigheden in beeld gebracht. Vanaf Fort Zeelandia wordt een laatste opmerking gemaakt over de toekomst van de Republiek Suriname. Vanuit Hilversum wordt vervolgens nog een portret aangekondigt over de eerste president van de Republiek Suriname, Johan Ferrier. | ||
Het beeld en geluid van de reportages is van een matige kwaliteit. De cameravoering rond de presentaties vanuit Suriname is interessant omdat het niet alleen aandacht heeft voor de verslaggever, maar ook de alledaagse realiteit registreert. | |||
=== Makers === | === Makers === | ||
Redactie [[René Eijbersen]], [[Philip Freriks]], [[Marcel de Groot]], [[Paul Hollaar]], [[Ed van Kan]], [[Ad Langebent]], [[Han van der Meer]], [[Hans Sleeuwenhoek]], [[Jan de Graaf]], [[Jaap van | Redactie [[René Eijbersen]], [[Philip Freriks]], [[Marcel de Groot]], [[Paul Hollaar]], [[Ed van Kan]], [[Ad Langebent]], [[Han van der Meer]], [[Hans Sleeuwenhoek]], [[Jan de Graaf]], [[Jaap van Meekren]], [[Chris van Buren]] | ||
Presentatie [[Joop van Os]] | Presentatie [[Joop van Os]] | ||
Huidige versie van 3 okt 2017 om 14:30
| Periode | 1975 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | reportage |
| Decennia | 1970-1979 |
| Lengte | 24'41 |
| Medium | televisie |
Beschrijving
Joop van Os presenteert dit speciale programma rond de viering van de onafhankelijkheid van Suriname. De Creoolse dichter Trafasi opent de uitzending: "Hindoestaanse broeder ik roep, maar je luister niet. Je draait je om omdat ik een neger ben. Kijk, hoe wij armoe lijden. Wij hebben niet te eten. Maar toch houden wij niet van elkaar. Hoe krijgen wij op die manier een vrij Suriname? Kom, laat ons het verleden vergeten en proberen één volk te worden. Niet als Hindoestaan en Creool, maar als kinderen van Suriname." Het gedicht verwoordt het moeizame proces naar de onafhankelijkheid, waarbij latente raciale spanningen tussen Creolen en Hindoestanen, tot uiting zijn gekomen en versterkt door partijpolitieke geschillen. Op 25 november 1975 beginnen op het Oranjeplein de eerste ceremoniële plechtigheden. Reportages vanuit Suriname belichten de politieke ontwikkeling tot de onafhankelijkheid en de betekenis van de onafhankelijkheid voor de bevolking. Verder worden enkele ceremoniële plechtigheden in beeld gebracht. Vanaf Fort Zeelandia wordt een laatste opmerking gemaakt over de toekomst van de Republiek Suriname. Vanuit Hilversum wordt vervolgens nog een portret aangekondigt over de eerste president van de Republiek Suriname, Johan Ferrier. Het beeld en geluid van de reportages is van een matige kwaliteit. De cameravoering rond de presentaties vanuit Suriname is interessant omdat het niet alleen aandacht heeft voor de verslaggever, maar ook de alledaagse realiteit registreert.
Makers
Redactie René Eijbersen, Philip Freriks, Marcel de Groot, Paul Hollaar, Ed van Kan, Ad Langebent, Han van der Meer, Hans Sleeuwenhoek, Jan de Graaf, Jaap van Meekren, Chris van Buren
Presentatie Joop van Os
Regie Siem Suurhoff
