Nico van Baarle: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 17: | Regel 17: | ||
}} | }} | ||
Nico (of Nic) van Baarle werkt in de jaren vijftig in de Nederlandse film en reclame branche als artdirector, decorontwerper en set dresser. | Nico (of Nic) van Baarle werkt in de jaren vijftig in de Nederlandse film en reclame branche als artdirector, decorontwerper en set dresser. Tijdens de tweede wereldoorlog werkt hij samen met John van der Meulen en Joop Bekker in het vaste camerateam in de Geesink-Toonder animatiestudio. Daarna verzorgt hij de trucages bvoor de Cinetone-productie [[Secret file USA]] in 1954 (waar hij in contact komt met zijn latere collega decorontwerper [[Fokke Duetz]]) en daarna wordt hij artdirector bij onder andere [[Bert Haanstra]]'s film [[Fanfare]] in 1958. Voor de Cinetone-film ''De vliegende Hollander'' (1957) werkt hij samen met decorontwerper ''[[Eppo Doeve]]'' en wordt hij 'filmarchitect' genoemd. Verder werkt hij vanaf 1958 voor de ''Anglo-Dutch Group'', een reclamebureau dat zich specialiseerde in reclamefilmpjes voor de bioscoop. | ||
Via Cinetone komt Van Baarle in contact met [[Peter Zwart]] en [[Fokke Duetz]]. Met de laatste werkt hij in ieder geval samen bij de Amerikaanse tv-serie [[Secret file USA]]. Sinds 1962 ontwerpt Van Baarle als freelancer decors voor televisie en op 1 januari 1964 treedt hij in vaste dienst bij de [[Afdeling Decorontwerp| NTS]]. In twintig jaar heeft hij voor een grote hoeveelheid programma's decors ontworpen. Enkele bekende voorbeelden: ''[[Dagboek van een herdershond]]'', ''[[Van oude mensen, de dingen die voorbij gaan]]'' en ''[[Mens durf te leven]]''. | Via Cinetone komt Van Baarle in contact met [[Peter Zwart]] en [[Fokke Duetz]]. Met de laatste werkt hij in ieder geval samen bij de Amerikaanse tv-serie [[Secret file USA]]. Sinds 1962 ontwerpt Van Baarle als freelancer decors voor televisie en op 1 januari 1964 treedt hij in vaste dienst bij de [[Afdeling Decorontwerp| NTS]]. In twintig jaar heeft hij voor een grote hoeveelheid programma's decors ontworpen. Enkele bekende voorbeelden: ''[[Dagboek van een herdershond]]'', ''[[Van oude mensen, de dingen die voorbij gaan]]'' en ''[[Mens durf te leven]]''. | ||
Versie van 5 nov 2013 21:07
| Naam | Nico van Baarle |
| Geboren | , |
| Gestorven | onbekend, 2 april 1984 |
| Functies | decorontwerper |
| Bekend van | |
| Periode actief | 1964-1984 |
| Werkt samen met | Max Douwes, Peter Holland, Gerard Rekers |
| Trivia | ook bekend als Nic van Baarle |
Oeuvre Nico van Baarle | |
Nico (of Nic) van Baarle werkt in de jaren vijftig in de Nederlandse film en reclame branche als artdirector, decorontwerper en set dresser. Tijdens de tweede wereldoorlog werkt hij samen met John van der Meulen en Joop Bekker in het vaste camerateam in de Geesink-Toonder animatiestudio. Daarna verzorgt hij de trucages bvoor de Cinetone-productie Secret file USA in 1954 (waar hij in contact komt met zijn latere collega decorontwerper Fokke Duetz) en daarna wordt hij artdirector bij onder andere Bert Haanstra's film Fanfare in 1958. Voor de Cinetone-film De vliegende Hollander (1957) werkt hij samen met decorontwerper Eppo Doeve en wordt hij 'filmarchitect' genoemd. Verder werkt hij vanaf 1958 voor de Anglo-Dutch Group, een reclamebureau dat zich specialiseerde in reclamefilmpjes voor de bioscoop.
Via Cinetone komt Van Baarle in contact met Peter Zwart en Fokke Duetz. Met de laatste werkt hij in ieder geval samen bij de Amerikaanse tv-serie Secret file USA. Sinds 1962 ontwerpt Van Baarle als freelancer decors voor televisie en op 1 januari 1964 treedt hij in vaste dienst bij de NTS. In twintig jaar heeft hij voor een grote hoeveelheid programma's decors ontworpen. Enkele bekende voorbeelden: Dagboek van een herdershond, Van oude mensen, de dingen die voorbij gaan en Mens durf te leven.
In 1984 moet hij tegen zijn zin met pensioen. Hij heeft moeite met het afscheid nemen van zijn werk en tot blijft tot aan zijn dood in hetzelfde jaar decors ontwerpen voor de Toneelclub.
