De stuiter: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 11: | Regel 11: | ||
| externe_info = | | externe_info = | ||
}} | }} | ||
[[Bestand: | [[Bestand:De_Stuiter,_1971.jpg]] | ||
Still uit De Stuiter (1971) | |||
<br clear="all" /> | <br clear="all" /> | ||
Huidige versie van 1 sep 2017 om 12:47
Periode | 1971 |
Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
Genre | Korte film |
Decennia | 1970-1979 |
Lengte | 10 minuten |
Medium | Bioscoop, 35mm, kleur |
Beschrijving
Als een jongetje zijn magische stuiter ziet wegrollen en in de grote-mensen-wereld terecht ziet komen, is hij vastbesloten hem terug te krijgen. Op zijn step volgt hij iedereen die het kleinood in handen krijgt: de voerman, de treinconducteur, de generaal op inspectie, die de stuiter achteloos in een kanon gooit dat afgeschoten wordt. Geen snelle trein, geen bataljon soldaten kan de jongen tegenhouden; de stuiter zal weer van hem zijn.
Cast
Met Alexander Vinkenoog, Julika Hulsebos, Fabienne Vrijman, Pief Weyman, Eldert van Oosten
Makers
Scenario en regie Jan Oonk
Camera Egbert Altena
Camera-assistent Albert van der Wildt
Montage Astrid Weyman
Muziek Thijs van Leer, Hans Cleuver, Martijn Dresden (Focus)
Muziekopname André van der Water
Productieleider Dick Mandersloot
Productie-assistentie Marry den Heijer, Richard Brink, Frits van der Sman, Jonne Severijn, Coen Scheen, Harry Voorveld
Kostuums Tine van Oosten en Nicole Vrijman
Titels Rupert van der Linden
Productie Nico Crama
Met financiële bijdrage van Celanese Corporation, USA en Ministerie CRM
Achtergrondinformatie
Bert Hogenkamp stelt in zijn boek over Crama (2004) dat qua thematiek, filmstijl en muziek (van Thijs van Leer) deze film helemaal de Zeitgeist van het einde van de jaren zestig ademde: een jongetje, dat zijn magische stuiter ziet wegrollen, beleeft allerlei avonturen in de ‘grote-mensen-wereld’ in zijn zoektocht om het kleinood terug te krijgen.
Simon Vinkenoog, wiens zoon Alexander de hoofdrol speelde, prees de ‘psycho-fysiologische kamera’ van Jan Oonk, maar op het Filmfestival van Cannes was er na afloop zowel applaus als boegeroep. Telegraaf-journalist Henk ten Berge vond beide uitingen ‘begrijpelijk’.
Toch kreeg De stuiter van de jury in Cannes een eervolle vermelding. Ook won hij prijzen op andere buitenlandse festivals en kreeg daardoor met name in de Verenigde Staten, waar hij gezien werd als opvolger van de Franse kinderfilm Le Ballon Rouge (Albert Lamorisse, 1954), een succesvol roulement.
Prijzen
Premio di qualità - Rome 1971
Mention du Jury - Cannes 1971
Mention et prix de qualité - Centre National de la Cinématographie, Paris 1972
Prize for best short film, best photography and best acting - 2e Int. Fest. voor Kinderfilms, Panama 1972
1e prijs kinderjury "La Cocotte d'Argent" - Festival international du court métrage pour la jeunesse, Paris 1972
Blue Ribbon Award - American Film Festival
Chris Statuette - Columbus Film Festival, USA
Ehrendiplom - Viennale 1972